Arkadaşlarım beni para için kullanıyor

Paranı biriktir (öyle söyle) hatta mümkünse onlarla markete gitme, kendine bir şey alırken yakalanma inansınlar yani. Sonra onlar iletişimi keser muhtemelen.
 
Dostum öncelikle bir sorunun olduğu doğru; arkadaşlarından kaçarak, onlara yalan söyleyerek veya onlarla para harcayabileceğin noktalardan uzak durarak bu durumdan kurtulabilirsin fakat hayat inişli çıkışlıdır ve bu yaptığın sadece günü kurtarmak olur.

Yani bunu yaptığın zaman bir şey öğrenmezsin, belki sadece yalan söylemeyi öğrenirsin fakat senin düzeltmen gereken asıl sorun o anki arkadaşların değil, kendinde olan sorunlardır. Çünkü bu arkadaşların belki 5 ay sonra belki de 5 yıl sonra yanında olmayacak fakat böyle insanlar hayatın boyunca çevrende olacaklar.

Dostum sana tavsiyem: kendini motive et ve yapmaya çekindiğin şeyleri bir bir gerçekleştir.
Belki bu agresif olmayı ve yerine göre ikili oyunlar ve konuşma yeteneğin ile onları savuşturmayı ve kendini hazır hissettiğin anda sert bir şekilde hayır demeyi, belki de kendini motive etmeden sadece korkunun üzerine giderek, belki de yaptıklarının yanlış olduklarını belirterek ya da apayrı kendi seçtiğin bir yol ile de olsa hepsinin tek bir noktası var: sorunlarla kendi yöntemlerin ile başa çıkmayı sana öğretmesi.

Benim dostum, sana vermek istediğim o kadar çok tavsiye var ki fakat maalesef o kadar vaktim yok ve bu üyeliği sırf bunu söylemek için açtım: kendinle ilgili rahatsız olduğun özgüvensizlik, korkaklık gibi detayları henüz yaşın gençken düzelt ve bunu sadece o korkularının üstesine giderek yapabilirsin, ve emin ol korktuğun şeyler o kadar yersiz ki. küçüklükten beri üzerimizde olan korkular tıpkı sanal gerçeklik gözlüğü ile üzerimize gelen bir trene bakmak gibidir, tren gelirken korkarız ve istemsizce kaçarız fakat bir kere o trene yakalanınca canımızı yakmadığını anlarız ve bir sonraki sefer trenden kaçmayız. Nereden biliyorsun dersen hayatı korkularla geçmiş ve korkularla yüzleşmeye yirmili yaşların başında başlamış bir insanım ve emin ol o anda düzeltemediğin her korku ileride düzeltmesi daha da zor oluyor ve senin yaşındayken sadece birkaç kez olsun denemek bile özgüvenli bir karakter oluşturmaya yetiyor, zihnini kontrol et yeter.

Furk4n_xwq7 veya rhedaxbenpw ulaşabilirsin :).


Hocam arkadaş konusunda seçiciyim ama arkadaş olduğum kişiye de aşırı değer veririm konudan da anlayabileceğiniz gibi. O yüzden çoğu kişi benim kadar bana önem vermediği için sinirleniyorum doğal haliyle de yanlız kalıyorum.
Dostum bu arada hiçbir kimseye sana verdiğinden daha çok değer verme, sana değer verdiklerini söyleyen kişilere de bunu onların demesiyle değil, sana karşı olan tutumlarından anla. Örneğin sana değer verdiğini söyleyen bir insan onun suyunu izinsiz kullandığında sana kızmasına rağmen o senin suyunu izinsiz kullanıyorsa isterse milyonlarca kez sana değer veriyorum desin, gene de ondan uzaklaş.
 
Merhaba. Direkt konuya gireyim; arkadaşlarımın para konusunda beni kullandıklarını düşünüyorum. Örneğin; paranız alacağınız ürüne yetmediyse ne yaparsınız? Ya yerine geri koyarsınız ya da ucuzunu bulup alırsınız. Fakat arkadaşlarım benim yanımda öyle değil. Hatta benim ödeyeceğimi bildikleri için rica bile etmiyorlar. Direkt kasaya geliyorlar yani. Veya arkadaşımla bir yere gidiyoruz, dolmuş parasını düşürdü. Hiç eve kadar yürüyeceğim derdi yok. Hatta parayı acaba nereye düşürdüm diye bakmıyorlar bile. Neden mi? Aralarında enayi benim çünkü. Her zaman nezaketen soruyorum: “kanka istersen ben öderim” diye, bir defa reddetmediler. Neredeyse her markete gittiğimiz de onların parasını tamamlıyorum. Markete mi gittik? Daha az parayı onlar alıyor çünkü üstünü tamamlayacağımı biliyorlar. Ailelerinin cimri olduklarını bahane ediyorlar. Üstelik içlerinden birisi tam yüzsüz, rica bile etmeden raftaki en pahalı şeyi kitliyor; üzerine gülüyor vs. ben şimdi bunu söylersem cimri damgası yiyeceğim. Mesela dün ilk defa alacağım şeye 25 kuruş param yetmedi. İsteyemedim de. Hiç ben vereyim demedi hatta gözünü falan kaçırdı.
Onları kırmadan nasıl söyleyebilirim? Hayatımdaki en küçük sorunu bile böyle büyütüyorum aklımda, çünkü insanlara hiçbir şeyi söyleyecek cesareti bulamıyorum ve görebileceğiniz en açık sözlü olmayan insanım. Bu yüzden arkadaşlarımın abuk subuk isteklerini yapıp kendimi kullandırtıyorum ve bundan kurtulamıyorum. Tavsiyede bulunursanız sevinirim.

Hocam yaşın daha küçük merak etme buradaki herkes böyle dönemlerden geçti, yavaş yavaş hepimiz hayatın gerçeklerini görmeye başladık. Zaten sende farkına varmaya başlamışsın. Benden sana bir abi tavsiyesi şu saaten sonra seni menfaat için kullanan kim varsa akraban bile olsa hayatından çıkar çünkü bunu yapmazsan şu an olmasa bile ileride büyük pişmanlıkların olur. Gerçek dostluklar kurmaya çalış. Dediğim gibi önünde daha uzun ömür var öğreneceğin çok fazla şey var dostum.
 
Merhaba. Direkt konuya gireyim; arkadaşlarımın para konusunda beni kullandıklarını düşünüyorum. Örneğin; paranız alacağınız ürüne yetmediyse ne yaparsınız? Ya yerine geri koyarsınız ya da ucuzunu bulup alırsınız. Fakat arkadaşlarım benim yanımda öyle değil. Hatta benim ödeyeceğimi bildikleri için rica bile etmiyorlar. Direkt kasaya geliyorlar yani. Veya arkadaşımla bir yere gidiyoruz, dolmuş parasını düşürdü. Hiç eve kadar yürüyeceğim derdi yok. Hatta parayı acaba nereye düşürdüm diye bakmıyorlar bile. Neden mi? Aralarında enayi benim çünkü. Her zaman nezaketen soruyorum: “kanka istersen ben öderim” diye, bir defa reddetmediler. Neredeyse her markete gittiğimiz de onların parasını tamamlıyorum. Markete mi gittik? Daha az parayı onlar alıyor çünkü üstünü tamamlayacağımı biliyorlar. Ailelerinin cimri olduklarını bahane ediyorlar. Üstelik içlerinden birisi tam yüzsüz, rica bile etmeden raftaki en pahalı şeyi kitliyor; üzerine gülüyor vs. ben şimdi bunu söylersem cimri damgası yiyeceğim. Mesela dün ilk defa alacağım şeye 25 kuruş param yetmedi. İsteyemedim de. Hiç ben vereyim demedi hatta gözünü falan kaçırdı.
Onları kırmadan nasıl söyleyebilirim? Hayatımdaki en küçük sorunu bile böyle büyütüyorum aklımda, çünkü insanlara hiçbir şeyi söyleyecek cesareti bulamıyorum ve görebileceğiniz en açık sözlü olmayan insanım. Bu yüzden arkadaşlarımın abuk subuk isteklerini yapıp kendimi kullandırtıyorum ve bundan kurtulamıyorum. Tavsiyede bulunursanız sevinirim.

Onları direkt polise şikayet edin siz onları terk ederseniz onlar başkalarını bulup aynısını yaparlar.
 
Onları direkt polise şikayet edin siz onları terk ederseniz onlar başkalarını bulup aynısını yaparlar.

Arkadaşının parasını o verdiği takdirde harcayamazsın diye bir kanun mu vardı hocam? Polis neden ilgilensin?
 
Bir iyiliği uzun süre boyunca düzenli veya sık olarak yaptığında insanlar bunun senin "işin", "görevin" veya "sorumluluğun" olduğunu düşünürler. Eğer iyi niyetinin süistimal edildiğini düşünüyorsan bir dahaki buluşmanızda o "nezaketen" sorduğun soruları sorma, bön bön baksınlar. Yanına tam olarak yetecek kadar para al. Yol, yemek ve her neyse. Hesaplı otur ve hiç kimseyi tamamlama, sorarlarsa "ben kendime yetecek kadar para aldım" dersin. Bunu yaptığında bir ihtimal düzelirlerse hava hoş fakat büyük ihtimalle zamanla aranız bozulur, bu durumda da zaten gerçek arkadaşlar olmadıklarını kesin olarak anlarsın.
 
Sorun sizde, onlarda değil çoktan bu konuyu açmadan önce arkadaşlığını bitirmen lazımdı.
 
Son düzenleme:
Hala onlara arkadaşım demekle hatayi yapıyorsun.
2.si siz almayin bu sefer siz ödeyin hep ben mi ödeyeceğim deyin ya da bir daha gitmeyin.
 

Technopat Haberler

Geri
Yukarı