Meraklı Ekran Kartı
Hectopat
- Katılım
- 3 Şubat 2017
- Mesajlar
- 283
- Çözümler
- 1
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
Bir işi yapmadan önce(mesela buluşmaya gideceksem ne yaparım gibi) aklımda onlarca senaryo kuruyorum istemsizce. Veya olmayacak bir şey bile olsa boş boş otururken veya bir iş yaparken fark etmeksizin aklımda gereksiz onlarca senaryo, bir sürü düşünce geliyor. Kendimi alıkoyamıyorum bu düşüncelerden. Veya bir davranışı sanki sürekli yapmak zorundaymışım gibi geliyor. Mesela(başkaları yapabiliyor mu bilmiyorum ama) kol, karın bacak gibi kaslarımı istemli bir şekilde kasabiliyorum. Yapmazsam içim rahat etmiyor.
Veya parmaklarımı çıtlatmadan duramıyorum. Ya da toplulukta bir davranışı yapacağım zaman o ne söyler, bu ne tepki verir diye düşünmekten, kasılmaktan rahat hareket edemiyorum. Aklıma kötü bir düşünce geldiği zaman günlerce etkisinden çıkamıyorum. Örneğin dün gece gördüğüm kötü bir rüyanın gerçekleşip gerçekleşemeyeceği düşüncesi ikilemi gün boyu beni yiyip bitirdi. Rüyamın(ya da rüya sandığım görüntülerin) deja vu mu yoksa rüya mı olup olmadığı düşüncesi ise beni daha çok rahatsız ediyor. Veya gün içinde bir kişiye verdiğim cevapları, konuşmaları düşününce keşke böyle yapsaydım, keşke şöyle tepki verseydim gibi düşünceler o kişi aklıma geldiğinde aradan aylar geçmiş olmasına rağmen aklımın bir köşesini kemiriyor.
Hatta karşılıklı konuşma esnasında en basitinden dış görüşümü düşünmek bile aklıma gelirse o anda konuşma zihnimde çoktan bitmiş oluyor. Veya yatağıma yattığımda battaniyem iki katlı ve tam simetrik değilse uykuya dalamıyorum. Simetrik olduğundan emin olunca rahat rahat uyuyabiliyorum(evet gece gece kalkıp battaniyeyi simetrik olduğundan emin olana kadar tekrar tekrar katlıyorum). Veya kaldırımda yürürken kaldırımın rengine göre o renkte adımlarımı belirli sayılarla atıyorum. Masamdaki kitapları sözlükleri vb. boy sırasına göre düzmeden rahatça ders çalışamıyorum. İnsanlar tarafından yapılan birçok davranışa sinir oluyorum(ağız şapırdatma en basit örnek). Televizyonun sesi çift sayı olması lazım.
Telefonumun ekranını, gözlüğümün camını gün içinde defalarca siliyorum. Yaptığım bir işte en ufak bir yanlış bile o işi tekrar yapmama sebep olabiliyor. Daha bunlar gibi bir sürü örnek var. Bu takıntı probleminin önüne kendi başıma nasıl geçebilirim? Nasıl gamsız insanlar gibi kafaya takmadan yaşayabilirim? Bu konuyu açarken bile aklıma hocalarım ne tepki verir, nasıl karşılar diye düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum.
Veya parmaklarımı çıtlatmadan duramıyorum. Ya da toplulukta bir davranışı yapacağım zaman o ne söyler, bu ne tepki verir diye düşünmekten, kasılmaktan rahat hareket edemiyorum. Aklıma kötü bir düşünce geldiği zaman günlerce etkisinden çıkamıyorum. Örneğin dün gece gördüğüm kötü bir rüyanın gerçekleşip gerçekleşemeyeceği düşüncesi ikilemi gün boyu beni yiyip bitirdi. Rüyamın(ya da rüya sandığım görüntülerin) deja vu mu yoksa rüya mı olup olmadığı düşüncesi ise beni daha çok rahatsız ediyor. Veya gün içinde bir kişiye verdiğim cevapları, konuşmaları düşününce keşke böyle yapsaydım, keşke şöyle tepki verseydim gibi düşünceler o kişi aklıma geldiğinde aradan aylar geçmiş olmasına rağmen aklımın bir köşesini kemiriyor.
Hatta karşılıklı konuşma esnasında en basitinden dış görüşümü düşünmek bile aklıma gelirse o anda konuşma zihnimde çoktan bitmiş oluyor. Veya yatağıma yattığımda battaniyem iki katlı ve tam simetrik değilse uykuya dalamıyorum. Simetrik olduğundan emin olunca rahat rahat uyuyabiliyorum(evet gece gece kalkıp battaniyeyi simetrik olduğundan emin olana kadar tekrar tekrar katlıyorum). Veya kaldırımda yürürken kaldırımın rengine göre o renkte adımlarımı belirli sayılarla atıyorum. Masamdaki kitapları sözlükleri vb. boy sırasına göre düzmeden rahatça ders çalışamıyorum. İnsanlar tarafından yapılan birçok davranışa sinir oluyorum(ağız şapırdatma en basit örnek). Televizyonun sesi çift sayı olması lazım.
Telefonumun ekranını, gözlüğümün camını gün içinde defalarca siliyorum. Yaptığım bir işte en ufak bir yanlış bile o işi tekrar yapmama sebep olabiliyor. Daha bunlar gibi bir sürü örnek var. Bu takıntı probleminin önüne kendi başıma nasıl geçebilirim? Nasıl gamsız insanlar gibi kafaya takmadan yaşayabilirim? Bu konuyu açarken bile aklıma hocalarım ne tepki verir, nasıl karşılar diye düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum.
Son düzenleyen: Moderatör:
