Aşırı Yalnızlık

78501 · 22 Şubat 2021

Muhammed15 dedi:
Öncelikle derslerine çok çalışıp adını okulda duyur. Kendini üzecek kişilerle iletişimi engelle ve içinden ''Bunlar gelecekte bana faydası olmayacak insanlar.'' deyip kendini yalnız hissetme. Sen kızların değil, kızlar senin peşinden koşsun. Üzme kendini, başkasının da üzmesine asla izin verme.

Hocam olayın üzerinden neredeyse 2 sene olacak

Derslerime iyi bir şekilde çalıştım. Elimden geleni yaptım. Beni çekemeyenler küstü gitti. Yine yalnızım ama bu sefer mutluyum

Muhammed15 · 22 Şubat 2021

78501 dedi:
Hocam olayın üzerinden neredeyse 2 sene olacak Derslerime iyi bir şekilde çalıştım. Elimden geleni yaptım. Beni çekemeyenler küstü gitti. Yine yalnızım ama bu sefer mutluyum

İyi ne güzel, çok sevindim mutlu olmanıza. Mutluluğunuz daim olsun.

Buğra G. · 22 Şubat 2021

Lisede gördüğün insanların çok çok büyük bir kısmıyla (istisna kalabalık arkadaş grupları elbet olabilir) okul bittikten birkaç sene sonra bir daha görüşmeyeceksin bile.

Bu yüzden kendini çok strese sokup bedenine zarar vermeni engellemeni tavsiye ederim. Arkadaş çevren sadece liseden ibaret olmamalı bunu unutma.

Düzeltme : Hahaha cidden 2 sene önce olmuş olay. Tarihe bakmadan cevap verdim kusuruma bakma.

78501 · 22 Şubat 2021

Buğra G. dedi:
Lisede gördüğün insanların çok çok büyük bir kısmıyla (istisna kalabalık arkadaş grupları elbet olabilir) okul bittikten birkaç sene sonra bir daha görüşmeyeceksin bile. Bu yüzden kendini çok strese sokup bedenine zarar vermeni engellemeni tavsiye ederim. Arkadaş çevren sadece liseden ibaret olmamalı bunu unutma.

Düzeltme : Hahaha cidden 2 sene önce olmuş olay. Tarihe bakmadan cevap verdim kusuruma bakma.

Yok hocam, estağfurullah. Sonra edindiğim arkadaşlarım da oldu. Bu olay üstüne sevgilim de oldu hatta. Arkadaşlarımla şimdi konuşmıyorum. Aralarında dersleri en kötü olan bendim. Üniversite sınavında aralarında en iyi ben yapınca kaldıramadılar ve sıra sıra ilişkiyi kestiler

Muhammed15 dedi:
İyi ne güzel, çok sevindim mutlu olmanıza. Mutluluğunuz daim olsun.

Amin, cümlemizin

PoppySevdalısı · 22 Şubat 2021

Kanka salla sınav haftam bitsin LoL CS falan oynayalım karantina var zaten herkes yalnız 1 senedir ailem dışında toplam 2 kişiyle sohbet ettim arkadaş olarak birileri seni sevmiyorsa boş ver yeni insanlarla tanış bak ben seni anlayan biriyim bu seneye kadar 1 2 tane arkadaşım bile yoktu o derece asosyeldim kimse için üzülmeye değmez en kötü Netflix party kullanıp dizi izleriz.

78501 · 22 Şubat 2021

PoppySevdalısı dedi:
Kanka salla sınav haftam bitsin LoL CS falan oynayalım karantina var zaten herkes yalnız 1 senedir ailem dışında toplam 2 kişiyle sohbet ettim arkadaş olarak birileri seni sevmiyorsa boş ver yeni insanlarla tanış bak ben seni anlayan biriyim bu seneye kadar 1 2 tane arkadaşım bile yoktu o derece asosyeldim kimse için üzülmeye değmez en kötü Netflix party kullanıp dizi izleriz.

Halimden şu an memnunum fakat istersen yaparız tabii ki, neden olmasın

PoppySevdalısı · 22 Şubat 2021

Akran zorbalığı berbat bir durum. Bundan 4 5 sene önce okula her gittiğimde ekonomik durumumuz hakkında ve o yıllarda şişman olmamdan dolayı inanılmaz bir baskıya uğruyordum insanlar benimle konuşmayı reddediyor fikilerime değer verilmiyor üstüme iftiralar atılıyor hocalar dahi bana inanmıyordu haliyle okuldan soğuma ve depresyon geldi yeni okulum çok kalabalıktı ve alışmakta zorlanıyordum bu da ekstra bir yüktü ailemle kavga ediyordum her Allah'ın günü çünkü ailem mükemmeliyetçi bir aile idi ve 100 değil 90 alman bile beni haftalarca cezalandırmaları için yeterli bir sebepti sonra 2 kere intiharı denedim. Şu an o sorunlar yok çünkü o insanları hayatımdan çıkardım ani bir gazla 40 kilo verdim 110 kilodan 70 kiloya düştüm yeni çevre edindim pandemide kimseyle konuşmadım arkadaş çevrem okula olan bağım yok oldu ama bunlar geçecek 2 3 sene sonra bakıp ulan ne malmışım diyeceksin bu birçoğumuzun başına gelen bir durum sakın kendini kıçı boklu bir kız için üzeyim deme.

78501 · 22 Şubat 2021

PoppySevdalısı dedi:
Akran zorbalığı berbat bir durum. Bundan 4 5 sene önce okula her gittiğimde ekonomik durumumuz hakkında ve o yıllarda şişman olmamdan dolayı inanılmaz bir baskıya uğruyordum insanlar benimle konuşmayı reddediyor fikilerime değer verilmiyor üstüme iftiralar atılıyor hocalar dahi bana inanmıyordu haliyle okuldan soğuma ve depresyon geldi yeni okulum çok kalabalıktı ve alışmakta zorlanıyordum bu da ekstra bir yüktü ailemle kavga ediyordum her Allah'ın günü çünkü ailem mükemmeliyetçi bir aile idi ve 100 değil 90 alman bile beni haftalarca cezalandırmaları için yeterli bir sebepti sonra 2 kere intiharı denedim. Şu an o sorunlar yok çünkü o insanları hayatımdan çıkardım ani bir gazla 40 kilo verdim 110 kilodan 70 kiloya düştüm yeni çevre edindim pandemide kimseyle konuşmadım arkadaş çevrem okula olan bağım yok oldu ama bunlar geçecek 2 3 sene sonra bakıp ulan ne malmışım diyeceksin bu birçoğumuzun başına gelen bir durum sakın kendini kıçı boklu bir kız için üzeyim deme.

Hocam mevzu sadece kız değildi. Arkadaşlar tarafından da yalnız bırakılmaktı. Beni çağırmadıkları, konuşmak istemedikler ve dışladıkları zaman bunları hissetmiştim fakat dediğin gibi hepsi geçti. Geçmişte kaldı

WinZee · 7 Kasım 2023

78501 dedi:
Merhaba. İçimi anlatmak istediğim için buraya birkaç şey yazacağım. Okuyan, okumayan herkese teşekkürler.
Her şey 11.sınıfa başlamamla baş gösterdi. Benimle aynı sınıfta olan ve bir buçuk ay tanıdığım bir kız benden hoşlandığını söyledi ve ben de ondan hoşlandığım için hemen atladım ve çıkma teklifi ettim. Aslında ben sevgili işlerinden fazla anlamam. Fakat bir anlık kalbimi dinledim ve böyle oldu. Yaklaşık 2-3 ay boyunca mutluyduk, arada küçük sorunlarımız olsa da. Ardından bir gece itiraflara başladık ve kız benden önceki iki sevgilisiyle de öpüştüğünü itiraf etti. Ben o güne kadar hiçbir kızın elini bile tutmamıştım. Ancak o ben dahil olmak üzere 3 kişiyle öpüşmüş, ki benden önceki sevgilisini sevmemiş bile. Sonraki gün bir yerde oturmaya gittiğimizde bana "beni böyle kabul ediyor musun" dediğinde ben de yine sevdiğim için kabul ettim ve yaklaşık 1 ay daha devam ettik. Ardından bir gün ortaokuldan beri yakın olduğum bir kıza sordum, "sevgilim ve ben hakkında ne düşünüyorsun" dediğimde kızın sevgisi yapmacık, seni kullanıyor gibisinden şeyler söyledi. Sonra gittim ve başka bir kıza daha sorduğumda benzer şeyleri söylediler ve çok sevdiğim kızdan "o kızın geçmişini" bahane ederek ayrılalım dedim. Kız gösteri olarak intihar etmeye çalıştı. Kuzenleri (biraz keko tipler) beni arayıp "sen karaktersizsin, senin yüzünden oldu" gibisinden laflar ettiler. Doğal olarak benim de moralim bozuldu. Aslında ayrılmaya pek de niyetim yoktu, kıza da eskisi gibi olacağız gibisinden şeyler söylüyordum. Çünkü cidden seviyordum. Sonra bir gün yine geçmiş mevzusu açılınca canıma tak etti ve sinirlenip "konuşmayalım" dedim. O da "beni engellediğin gün her şey biter" deyince her yerden engelledim. Aynı sınıfta olduğumuzu söylemiştim. Sonra bir gün sınıfta "benim sana verdiklerimi geri ver" dedi ve yine sinirlendirdi beni. Ardından bağrışmaya başladık ve ben sinirlenince bileğinden tuttum ve "her şeyini çöpe attım" dedim. Ardından sınıf benim tarafımda olanlar ve onun tarafında olanlar olarak ikiye bölündü. Herkese ayrılma sebebimizi "benim için harcadığı paraları geri istedi" diye anlatınca adım karaktersize çıktı. Kimsenin yüzüne bakamıyorum. Sonra sınıftaki bazı kızlar benim haklı olduğumu savunanlara "İbrahim'le konuşursan hayatında ben yokum" gibisinden şeyler söylemişler ve sınıfta hiçbir kimsem yok şu an. Günler geçti, ortaokul arkadaşımın birisini gördüğümde selam verdim. Akşam gidip herkesin ortasında "İbrahim'in bana bir faydası yok, ben onunla arkadaş olmak istemiyorum, ben onunla niye arkadaşım ki" gibisinden şeyler söylemiş ve bu beni daha da çok bitirdi. Ailemin güveni tamamen silindi, ders çalışamadığım için matematik sınavından ben 35, o gayet normal bir şekilde hayatına devam edip çalıştığı için 75 aldı. Arkadaşlarımı bir bir kaybettim. Ardından tutunacak bir yer aradığım için geçen sene benden hoşlanan bir kızla konuşmaya başladım. Başta çok güzel konuşuyorduk ve artık bende bir şeyler değişmişti ve kıza açıldım. Kız ilk başta olumlu yaklaştı, fakat dün bana "beni geçen sene kabul etmiyordun, şimdi neden yürüyorsun" diyerek arkadaş kalmak istedi. Fakat ben onunla konuşurken mutlu oluyordum. Maalesef o kızı da kaybettim. Sağlık sorunlarım başladı. Ritim bozukluğu çıktı. Kendimi aşırı yalnız hissediyorum. Okulda herkesim gözünde karaktersiz olduğum için kimse bana yaklaşmıyor. 20 kişilik sınıfta benimle konuşan kimse yok. Ders çalışamıyorum. Sosyal hayatım sıfıra indi. Mesela bugün PlayStation'a gidecektim. Gidecek arkadaş bulamadığım için tüm gün evde yattım. Yalnızlıktan arada sırada ağlıyorum. Hayatım berbat oldu.
İçimi buraya dökmek istedim. Okuyanların zamanını aldım. Haklarını helal etsinler. İyi günler dilerim.

Hocam yaşadığınız şey basit veya zor fark etmiyor, sizi çok fena yıpratmış. Uzmana danışıp daha detaylı ve kaliteli yardım almanız daha iyi olur. Tavsiye verecek olursam, kendimden de ufak bir hikaye paylaşmak istiyorum:

2021 yazı, pandemi var. Bir takım işler için istanbuldayım, 1 ay kadar orada kalacağım. 1.5 yıldır pandemide yaşamanın etkisiyle yalnızlık ve özgüvensizlik beni yiyip bitiriyor, hayatta tek zevk alabildiğim şey mast ve PC olmuş durumda. O yaz İstanbul'a birbiri daha geldi, çocukluktan tanıdığım ve benden 2 3 yaş büyük biri, takma isim olarak X verelim kolayca yazılıp okunsun. X ile 1 ay boyunca çok güzel eğlendik, gezdik, tozduk, beni adeta dış dünya ile tanıştırdı. İlk kez onunlayken bir restoranda hesap ödemiştim mesela, tabii 14 yaşımda olduğum hesaba katılırsa sevinirim. Kısaca böyle böyle beraber kalıyor ve sohbet ediyorduk, sohbetlerimiz esnasında ondan yalnızlığım ve keyifsizliğim konusunda tavsiyeler alıyordum. 2021 Kasım'ına kadar birkaç defa benim veletlik sağ olsun küstük barıştık, bir şekilde konuşmaya devam ettik ama benden soğuduğunu iyice hissettim, kaçan kovalanır misali ben ilişkimizin yaz aylarındaki gibi güzel olması için kendimi yırtıyordum. Her neyse, bir gün X ile konuşurken hiç çabalamadığını, hep benim ilk adımı atmamdan sıkıldığımı söyledim. Cevabını hatırlamıyorum ama sanırım beni sevdiğini ve yeterince çabaladığını söylemişti. Madem öyle, hadi yallah deyip engeli bastım, birkaç gün geçti engeli kaldırdığımda onun da beni engellediğini gördüm. O an sanki ölmüşüm de ruhum süzülüyormuş gibi hissettim, bir derdim olduğunda koştuğum, sohbetinden zevk aldığım, kendimi kasmadan rahatça sohbet edebildiğim tek kişiydi ve artık yoktu. İlk başlarda alışamadım, çok rahatsız hissettim kendimi, tam da sınav dönemine denk gelmişti çok fena patlamıştım, 50'yi geçen tek notum biyoloji ve tarihti. Hala anılarımızı hatırlıyorum. Tüm bunları anlattım, okursanız teşekkür ederim. Şimdi bunları anlatma sebebime geleyim, bu durumun benim için ne kadar özel olduğunuzu bir nebze anlayabilmeniz ve size çözüm olarak sunacağım tavsiyenin de ne kadar etkili olduğunu görmeniz için. Çözüm alışmaktan başka bir şey değil hocam. Kendinizi bir ormana koyun, bir de aç ayı koyun. Kendinizi ayının önüne atıp sizi yemesi için yalvaracak mısınız yoksa savaşıp kendinizi kurtarmayı mı deneyeceksiniz? Hayat sizin karşınızdaki aç ayıdır hocam, ayağa kalkmadığınız, kalkmak istemediğiniz an tek bir pençe darbesiyle her şeyinizi alır ve onu bir daha almak, savaşmaktan binlerce kat daha zordur. Mezuniyetinize az zaman kaldıysa biraz dayanın, uzun zaman varsa okulunuzu değiştirin hocam. Hatta gerekirse il/ilçe değiştirmeye çalışın, TR'de kadın namusu meselesi her kesimin hassas noktasıdır.

Benimkine benzer bir durum görünce biraz iç dökmek istedim, umarım yanlış anlaşılmaz veya sorun olmaz. İyi geceler.

Aşırı Yalnızlık

Ayrıntılı düzenleme

78501

Kilopat

Muhammed15

Hectopat

Buğra G.

Decapat

78501

Kilopat

PoppySevdalısı

Hectopat

78501

Kilopat

PoppySevdalısı

Hectopat

78501

Kilopat

WinZee

Picopat

Benzer konular

Yeni konular

Yeni mesajlar

Gizliliğinize önem veriyoruz