Kronik hastayım,gidemiyorum.Olmasamda gitmemeyi yeelerdim, ailemden veya şuanki durumumdan(konum-ev-huzur-düzen) uzak kalamadığım için diyebilirim.Askerlik yapma durumunuz nedir? Yapma düşünceniz var mıdır?
Kronik hastayım,gidemiyorum.Olmasamda gitmemeyi yeelerdim, ailemden veya şuanki durumumdan(konum-ev-huzur-düzen) uzak kalamadığım için diyebilirim.Askerlik yapma durumunuz nedir? Yapma düşünceniz var mıdır?
Yok ya. Mecbur gideceğiz imkan olursa bedelli denerim. Kilom 55 boyum 170. bunlar kurtarmıyorsa yapacak bir şey yok.
Asteğmenlerle aranız nasıldı peki?
Gözlemlediğim şu, uzman çavuşlar genelde subay ve astsubaylardan fırça yer sürekli. Çoğu, profesyonel asker olduğunu hissetmek için gidip Erlerle uğraşır. Çünkü onlar karşısında komutan olduklarını hissederler. Ben de asteğmen idim. Nöbette iken benim yanımdaki uzman çavuş, gömleğini pantolonun içine koyan (normalde palaskayı örtmesi gerekir) askere ''O gömleği düzelt lan'' diye bağırmıştı. Üstelik benim yanımda. Normalde yanında üst rütbe varsa altını azarlayamazsın. Kaldı ki ufak bir detay yüzünden askere bu kadar bağırmana da gerek yok. Ancak uzmanların birçoğu askeri nezaket ve terbiye kurallarını bilmiyor cidden. Tabii hepsi böyle değil ama geneli böyle maalesef. O yüzden sizi çok iyi anlıyorum.Teğmenlerle ve uzman çavuşlar ile aram iyiydi hatta çok iyiydi Sivilde'de arkadaşım oldular.
Uzakta olsa arada konuşuruz kendi mesleğimi anlatınca daha yakın olduk yakın korumayım ondan dolayı muhabbetimiz güzel olurdu.
Genelde silah muhabbeti vs ama daha düşük rütbeler çok bilmiş ve kibirli olduğundan fazla muhatap olmazdım.
Bu sitenin çalışmasını sağlamak için gerekli çerezleri ve deneyiminizi iyileştirmek için isteğe bağlı çerezleri kullanıyoruz.