Onu dersem yalan olmadığını nerden biliyorsun der, ben de senin dediklerinin doğru olduğunu nerden biliyorsun derim, bana daha önce adını duymadığım insanların videolarını gösterir, bir yerde tıkanır verecek cevabı olmaz sonra aklınca aşalayıcı bir şekilde gülerek beni küçümser ve ben de sinirime hakim olamayıp haksız yere düşecek şeyler yaparım. Sinirlenmemek mümkün değil karşımda sağdan soldan duyduğu şeyler ile konuşan biri var. Ve bu düşüncelerinin olmasının en büyük sebebinin gittiği imamhatip lisesi olduğunu düşünüyorum. Sinirlenmeyi bıraktım çünkü artık konuşmuyorum baştaki adamın kölesi olmuş düşünemeyen biriyle tartışmak işkence gibi. Bu arada babam daha beter. Delirmek üzereyim, niye bu kadar uzun yazdım bilmiyorum arkadaşım olmadığından anlatacak bir yer arıyorum galiba.
