Babadan nefret etmek

BurakBirinci1

Hectopat
Katılım
18 Ocak 2020
Mesajlar
143
Çözümler
1
Dostlar, abiler ve ablalar selam. Bu benzer konuyu acan arkadas gibi bende icimi dokmek istiyorum cunku canima son tak edisi oldu. Bu olay olmadan once ablamin kopegi var evde ve onu belli araliklarda çişe indirmem istenir. Kopegi de hep ben indiririm. Gece saatinde musait olmadigimi belirtiyorum sonra birazdan indirecegim dedim bunu der demez cinnet gecirdi. Surekli tacizler ve telefondan rahatsiz etmeler basladi onca is gucun arasinda sanarsin evin usagiyiz. Babam 2 saat once hakaretlerle uzerime yuruyup vurmaya calisti. Dogal olarak bende anlik sinirle birlikte kendimi savunmaya gectim ve yillarin ona olan ofke birikimimle siddetli kavga ettik. Kavga dedigim babama hiç el kaldirmadigim halde surekli ittim ve bana sert vurmaya devam etti. Bu esna da surekli 2 dakika boyle yaparak kanima dokunup kendisine hayirdir baba dememe vesile oldu. Daha da sinirlenerek siddet gostermeye basladi ve babam genellikle hayatima karisma yetkisini kendisinde gorur, kucumser, hakaretler ve siddetler gosterir. Ben 19 yasindayim bu yasima kadar babam genellikle boyle olmustur. Bu son olay ile patlak vererek evden de kovdu geri almama yeminiyle ama annem cikarttirmadi beni odama kilitledi. Zaten 1.2 haftadir yilbasindan beri zorla bir yere goturme, odadan dogru durust cikarttirmamaya ve kilitlemeye baslamisti. Daha da beni sinir etmisti. Babam basarisiz oldugum anlarda kendisi hiç yanimda olmazdi da beklentim de yoktu. Kimse demesin baba arkadan sever sevgisini belli edemez demesin ne olur? Buna hem inandim ve bunun gercek olmasini da cok istedim. Olmadi. Cunku çocuklugumda hastaligim yuzunden benden umudunu kesen, oylece ortaliga salan hal hatir sormayan ve arkada durmayan adami ben iyi taniyorum. Çocuklugumdan kalan hayalim olan yurt disini gezmek istedigimi soyledigimde 17 yasindayken "nereye gidiyorsun, ben hiçbir izin vermeden bir yere gidemezsin, ben nereye gidersem oraya geleceksin hayatin boyunca" gibi tepkiler verirdi. Hala da degismedi. Hayata hastalik yuzunden 1-0 geriden gelirken aile de sorunlu olunca daha da geriden geliyorsun. Ulkemizin yasadigi sorunlar bile uzucuyken. Daha da derine inmeden olayi burada sonlandirmak istiyorum. Kimse babasini ve kardeslerini secemiyor dostlar. Eger iyi bir babaniz varsa arkanizda duran sizi destekleyen biriyse degerini bilin. Bu aciyi babamin bana umutsuzluklarla ve asagilayici bakisiyla yasadim hem de 19 yasima kadar. Neyse icimi dokmek istedim. Herhangi bir beklentim yok. Okuyan herkese teşekkür ederim. Saglıcakla kalin.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Bir eve çıkmanı ve yalnız başına yaşamaya başlamanı öneririm okurken kanım dondu. Kendine bir ev ayarla sonra ailen evde değilken bir nakliye firmasıyla anlaş ve evdeki eşyaların yarısını al sonra bir daha o bölgeye gelme.(yazdıklarından ötürü böyle yazdım sana izin verirlerse direk eşyalarını al ve çık)
 
Dostlar, abiler ve ablalar selam. Bu benzer konuyu acan arkadas gibi bende icimi dokmek istiyorum cunku canima son tak edisi oldu. Bu olay olmadan once ablamin kopegi var evde ve onu belli araliklarda çişe indirmem istenir. Kopegi de hep ben indiririm. Gece saatinde musait olmadigimi belirtiyorum sonra birazdan indirecegim dedim bunu der demez cinnet gecirdi. Surekli tacizler ve telefondan rahatsiz etmeler basladi onca is gucun arasinda sanarsin evin usagiyiz. Babam 2 saat once hakaretlerle uzerime yuruyup vurmaya calisti. Dogal olarak bende anlik sinirle birlikte kendimi savunmaya gectim ve yillarin ona olan ofke birikimimle siddetli kavga ettik. Kavga dedigim babama hiç el kaldirmadigim halde surekli ittim ve bana sert vurmaya devam etti. Bu esna da surekli 2 dakika boyle yaparak kanima dokunup kendisine hayirdir baba dememe vesile oldu. Daha da sinirlenerek siddet gostermeye basladi ve babam genellikle hayatima karisma yetkisini kendisinde gorur, kucumser, hakaretler ve siddetler gosterir. Ben 19 yasindayim bu yasima kadar babam genellikle boyle olmustur. Bu son olay ile patlak vererek evden de kovdu geri almama yeminiyle ama annem cikarttirmadi beni odama kilitledi. Zaten 1.2 haftadir yilbasindan beri zorla bir yere goturme, odadan dogru durust cikarttirmamaya ve kilitlemeye baslamisti. Daha da beni sinir etmisti. Babam basarisiz oldugum anlarda kendisi hiç yanimda olmazdi da beklentim de yoktu. Kimse demesin baba arkadan sever sevgisini belli edemez demesin ne olur? Buna hem inandim ve bunun gercek olmasini da cok istedim. Olmadi. Cunku çocuklugumda hastaligim yuzunden benden umudunu kesen, oylece ortaliga salan hal hatir sormayan ve arkada durmayan adami ben iyi taniyorum. Çocuklugumdan kalan hayalim olan yurt disini gezmek istedigimi soyledigimde 17 yasindayken "nereye gidiyorsun, ben hiçbir izin vermeden bir yere gidemezsin, ben nereye gidersem oraya geleceksin hayatin boyunca" gibi tepkiler verirdi. Hala da degismedi. Hayata hastalik yuzunden 1-0 geriden gelirken aile de sorunlu olunca daha da geriden geliyorsun. Ulkemizin yasadigi sorunlar bile uzucuyken. Daha da derine inmeden olayi burada sonlandirmak istiyorum. Kimse babasini ve kardeslerini secemiyor dostlar. Eger iyi bir babaniz varsa arkanizda duran sizi destekleyen biriyse degerini bilin. Bu aciyi babamin bana umutsuzluklarla ve asagilayici bakisiyla yasadim hem de 19 yasima kadar. Neyse icimi dokmek istedim. Herhangi bir beklentim yok. Okuyan herkese teşekkür ederim. Saglacakla kalin.

Bir işe girip 1+1 ev kirala zaman geçer durumun düzelir daha iyilerine geçersin.
 
Benim de yaşım 16 benim de kalıtsal babadan gelme otoimmün hemolitik anemim var ve geçen sene başladı babam geçen seneye kadar beni severdi hastalıktan sonra ümidini kesti zaten çok yaşamam 20'yi belki zor görürüm o yüzden hiçbir şeyi kafama takmıyorum ister sevsinler ister sevmesinler zaten gidiciyiz kardeş.
 

Geri
Yukarı