- Katılım
- 2 Haziran 2015
- Mesajlar
- 14.196
- Makaleler
- 110
- Çözümler
- 120
Hayırdır? Gerçekleri gördün diye zoruna mı gidiyor? Kimseye çalışma, boşver demiyorum ben. Hepiniz bal gibi sistemin böyle olduğunun farkındasınız. Okur mühendis olursun yüksek lisans, doktora yaparsın, ilkokul mezunu bir herif gelir ağzının kokusuyla sana emir verir. Bunun sen de farkındasın, git babana sor o da farkında. Takmayacak elbette, sınavı geçemedim hayatım bitti triplerine girmeye gerek yok. Sizin bir kasıntı tipler yüzünden sınavda istediği puanı alamayan gençler ya kafasına sıkıyor ya benden bir yol olmaz deyip intihar ediyor. Dünyanın veya hayatın sonu değil bu sınavlar.
Kimse sonu olduğunu söylemedi. Birçok üniversiteden arkadaşım oldu. Anadolu'nun dört bir yanındaki üniversitelerden tanıdığım oldu, üniversitesine rağmen yaptıklarını görünce ağız açık kaldığım insanlar oldu.
İnsan azminin ve çalışmasının ekmeğini yer, benim konu sahibine dediğim bu. Kendi değimiyle çalıştığını ve çalışmayı sevdiğini söylüyor. Ben de çalışmasının boşa gitmemesi için tavsiye veriyorum.
Kasıntıymış... Tanımadığın insanlar hakkında ne kadar rahat konuşuyorsun.
Uzun bir yazı olacak ana fikrini öğrenmek için direk aşağıya in .
Üniversiteyi kazan gerisi kolay diyen bir grup insan var, aslında iş öyle değil belki bitirmek kolay ama düzgün bitirmek için bayağı çaba gerekiyor. Burada düzgünden kasıt not ortalaması değil bitirdiğin zaman iş bulacak yeterlilikte olmaktan bahsediyorum. Yani bir firmaya gidip benim şu şu şu derslerim hep aa dediğin zaman adam banane notlardan sen bana ne katabilirsin diyebilir. O yüzden üniversitenin asıl olayı kendini geliştirmektir.
Bu kendini geliştirme işi ise biraz zor, şöyle ki ailen sana evladım istediğin kadar okulu uzat dese bile belli bir noktadan sonra kendini ders çalışmaya mecbur hissediyorsun ama kendini geliştirmek için böyle bir istek o kadar kolay gelmiyor. Kendi bölümümden örnek vereceğim(bilgisayar mühendisliği); şimdi okulda bir dil öğretiliyor ister istemez o dersleri geçmek için 3-5 o dili öğreniyorsun fakat okulda hiç gösterilmeyecek dilleri öğrenmek için bir motivasyon yok, dışarda arkadaşlarla takılmak, evde oyun oynamak var. Hadi bunları geçtin vizelere az kaldı biraz vize konularına bakayım vizelerden sonra başlarım diyorsun, vizeler bitiyor ya sınavlar yeni bitti 2-3 hafta kafa dağıtayım sonra bakarım diyorsun, o 2-3 hafta uzuyor bir bakmışsın finaller kapıya dayanmış şu finalleri atlatayım memlekette öğrenirim diyorsun, oraya gidiyorsun uzun süredir görüşmediğin arkadaşlar derken öbür dönem aynı döngü yaşanıyor sonra bir bakmışsın adamın biri eline rulo şeklinde bir kağıt vermiş. E ben daha kendimi geliştirecektim ne ara bitti okul diyorsun .
Neyse okul bitti diyorsun işe giriyorsun ama iş iş değil okul v2, çünkü meğer okulda bir şey öğrenmemişsin. Haydaa tekrar bir şeyler öğreniyorsun ama bu sefer öğrendiklerini direk kullandığın için daha dikkatli öğreniyorsun. Üstelik sadece mesleki bilgiler değil millet birbirinin nasıl kuyusunu kazıyor? Acaba sen yokken arkandan biri bir şey diyor mu? Kendini güvende tutmanın yolu nedir? Bunları da öğrenmeye çalışıyorsun ki Afrika savanalarının diğer versiyonu olan iş yerinde tutunabilesin. Tabi bazen bana olduğu gibi şans güler on numara insanlar ile çalışırsın çalıştığın kişilerden on numara şeyler öğrenirsin .
Ve inan bana şu an hazırlandığın sınav Dark Souls'un yükleme ekranı, kavgaya giderken ki yol. Yani öyle ya da böyle burayı geçeceksin ve çok daha sıkıntılı şeylerle karşılacaksın o yüzden şimdi hiç sıkma canını, nereye gittiğin kadar kendini ne kadar geliştirdiğin de önemli. Bir aksilik olur istediğin yerden düşük bir yere gidersen o rulo şeklinde ki kağıdı almadan önce kendini geliştir. Yazları sağa sola gidip staj yap, staj yaptığın yerlerde öğrenmeye istekli ol.
Not: Bu arada yaşadığın tüm sıkıntılar uzak bir gelecekte seni gülümsetip "ulan canımı sıktığım şeye bak" dedirtecek. Hatta gidip canını sıkanlara " sıkmayın canınızı bir şey olmuyor" diyeceksin. Biliyorum biz ne dersek diyelim canını sıkmaya/stres olmaya devam edeceksin. Ama bu kadar yazının ana fikri "tüm bunların öyle ya da böyle geçeceğini bil" .
Koşuşturma hiçbir zaman bitmiyor ki. Hatta gözü açık olanlar, üniversitenin ne olduğunu anlar anlamaz hemen başka kaynaklara atılıyor, kendini başka şekilde doldurmaya çalışıyor.
Yoksa geçiyor hepsi, ancak gerçekten stres yapmaya, kendini harap etmeye gerek yok. Stres sadece sınavda değil, hayatındaki bir numaralı düşman. Bu nedenle stres yapmadan ve fazla takılmadan, elinden geleni en iyi şekilde ortaya koymak gerekiyor.
Son düzenleme: