Ben insan değil miyim?

712661

Picopat
Katılım
13 Eylül 2023
Mesajlar
123
İnsanlara sürekli yardım ediyorum, dürüstüm, sadığım, kibarım, saygılıyım, zekiyim, çalışkanım, sürekli empati kuruyorum. Diğer insanlar ise sadece kendi çıkarlarını düşünürler, sadık değiller, yalan söylerler, kabalar, saygısızlar, tembeller, asla empati kurmazlar, dalga geçerler. Fakat insanlar bu özelliklere sahip olmalarına rağmen bir sürü arkadaşa sahipler. Ancak ben 15 yaşına gelmeme ve böyle bir insan olmama rağmen, şu ana kadar hiç arkadaşım olmadı. Sorunun böyle bir insan olduğumdan kaynaklandığını, insanların beni sıkıcı bulduğunu düşündüm. Diğer insanlar gibi davranmaya karar verdim, ama olamadım. Çok fazla empati yaptığım için insanlara onlar gibi davranamıyorum. İnsanlar ise sürekli bana zorbalık yapıyor, beni kullanıyor. Gittiğim her ortamda insanlar önceden tanışmış ve grup kurmuş halde oluyorlar. Sürekli okul değiştiriyorum, ama sonuç aynı. Belki de insan değilimdir. Artık arkadaş edinmek gibi bir amacım yok. Ama yine de merak ediyorum, sizce neden hiç arkadaşım olmadı?
 
İnsanlara sürekli yardım ediyorum, dürüstüm, sadığım, kibarım, saygılıyım, zekiyim, çalışkanım, sürekli empati kuruyorum. Diğer insanlar ise sadece kendi çıkarlarını düşünürler, sadık değiller, yalan söylerler, kabalar, saygısızlar, tembeller, asla empati kurmazlar, dalga geçerler. Fakat insanlar bu özelliklere sahip olmalarına rağmen bir sürü arkadaşa sahipler. Ancak ben 15 yaşına gelmeme ve böyle bir insan olmama rağmen, şu ana kadar hiç arkadaşım olmadı. Sorunun böyle bir insan olduğumdan kaynaklandığını, insanların beni sıkıcı bulduğunu düşündüm. Diğer insanlar gibi davranmaya karar verdim, ama olamadım. Çok fazla empati yaptığım için insanlara onlar gibi davranamıyorum. İnsanlar ise sürekli bana zorbalık yapıyor, beni kullanıyor. Gittiğim her ortamda insanlar önceden tanışmış ve grup kurmuş halde oluyorlar. Sürekli okul değiştiriyorum, ama sonuç aynı. Belki de insan değilimdir. Artık arkadaş edinmek gibi bir amacım yok. Ama yine de merak ediyorum, sizce neden hiç arkadaşım olmadı?
Kafa dengi biri gelir illa ki. Sorun sizde değil. Toplumda.
 
Ben kulun değil miyim? :D.

Arkadaşım yaşın daha küçük. Arkadaş ortamlarına girme çalış okulda. Biraz gayret etmen gerekir bence.

Bence insansın yani.
 
İnsanlara sürekli yardım ediyorum, dürüstüm, sadığım, kibarım, saygılıyım, zekiyim, çalışkanım, sürekli empati kuruyorum. Diğer insanlar ise sadece kendi çıkarlarını düşünürler, sadık değiller, yalan söylerler, kabalar, saygısızlar, tembeller, asla empati kurmazlar, dalga geçerler. Fakat insanlar bu özelliklere sahip olmalarına rağmen bir sürü arkadaşa sahipler. Ancak ben 15 yaşına gelmeme ve böyle bir insan olmama rağmen, şu ana kadar hiç arkadaşım olmadı. Sorunun böyle bir insan olduğumdan kaynaklandığını, insanların beni sıkıcı bulduğunu düşündüm. Diğer insanlar gibi davranmaya karar verdim, ama olamadım. Çok fazla empati yaptığım için insanlara onlar gibi davranamıyorum. İnsanlar ise sürekli bana zorbalık yapıyor, beni kullanıyor. Gittiğim her ortamda insanlar önceden tanışmış ve grup kurmuş halde oluyorlar. Sürekli okul değiştiriyorum, ama sonuç aynı. Belki de insan değilimdir. Artık arkadaş edinmek gibi bir amacım yok. Ama yine de merak ediyorum, sizce neden hiç arkadaşım olmadı?

İyi insanlar her zaman (lafta) kazanır.
Kötü insanlar hep arkadaş edinip eğlenirler.
İyi insanlar hep böyle e. Diye kalırlar.
Eğlenmene bak dostum bu kadar başkalarını düşünme.
 
İnsanlara sürekli yardım ediyorum, dürüstüm, sadığım, kibarım, saygılıyım, zekiyim, çalışkanım, sürekli empati kuruyorum. Diğer insanlar ise sadece kendi çıkarlarını düşünürler, sadık değiller, yalan söylerler, kabalar, saygısızlar, tembeller, asla empati kurmazlar, dalga geçerler. Fakat insanlar bu özelliklere sahip olmalarına rağmen bir sürü arkadaşa sahipler. Ancak ben 15 yaşına gelmeme ve böyle bir insan olmama rağmen, şu ana kadar hiç arkadaşım olmadı. Sorunun böyle bir insan olduğumdan kaynaklandığını, insanların beni sıkıcı bulduğunu düşündüm. Diğer insanlar gibi davranmaya karar verdim, ama olamadım. Çok fazla empati yaptığım için insanlara onlar gibi davranamıyorum. İnsanlar ise sürekli bana zorbalık yapıyor, beni kullanıyor. Gittiğim her ortamda insanlar önceden tanışmış ve grup kurmuş halde oluyorlar. Sürekli okul değiştiriyorum, ama sonuç aynı. Belki de insan değilimdir. Artık arkadaş edinmek gibi bir amacım yok. Ama yine de merak ediyorum, sizce neden hiç arkadaşım olmadı?

Hepsinin sebebi popüler kültür. İnsanlar "keko" tarzı insanlara daha saygı duyarlar. Özgüvenleri yüksek olmasından mütevellit. Ben de eskiden senin gibiydim çok fazla zararını gördüm. Canım fazlasıyla yandı. İnsani duygularım köreldi. Sorun sende değil kısaca sorun bizde. Normal olan doğru olan sensin. Fakat insanlar bunu anlamıyor, sırf yakışıklı, ortamı fazla diye o insanlarla arkadaşlık kurmayı tercih ediyor. Zamanla canın yandıkça kötü tecrübeler edindikçe bu durumlara alışacaksın. Sadece biraz vakite ihtiyacın var.
 
İnsanlara sürekli yardım ediyorum, dürüstüm, sadığım, kibarım, saygılıyım, zekiyim, çalışkanım, sürekli empati kuruyorum. Diğer insanlar ise sadece kendi çıkarlarını düşünürler, sadık değiller, yalan söylerler, kabalar, saygısızlar, tembeller, asla empati kurmazlar, dalga geçerler. Fakat insanlar bu özelliklere sahip olmalarına rağmen bir sürü arkadaşa sahipler. Ancak ben 15 yaşına gelmeme ve böyle bir insan olmama rağmen, şu ana kadar hiç arkadaşım olmadı. Sorunun böyle bir insan olduğumdan kaynaklandığını, insanların beni sıkıcı bulduğunu düşündüm. Diğer insanlar gibi davranmaya karar verdim, ama olamadım. Çok fazla empati yaptığım için insanlara onlar gibi davranamıyorum. İnsanlar ise sürekli bana zorbalık yapıyor, beni kullanıyor. Gittiğim her ortamda insanlar önceden tanışmış ve grup kurmuş halde oluyorlar. Sürekli okul değiştiriyorum, ama sonuç aynı. Belki de insan değilimdir. Artık arkadaş edinmek gibi bir amacım yok. Ama yine de merak ediyorum, sizce neden hiç arkadaşım olmadı?
Fiziksel ve ruhsal olarak insansınız. Sizi insan yerine koymayan kendi insanlık görevini tamamlayamamıştır zaten. Siz iyi davranışlarınıza hep devam edin, elbet doğru kişiyi/kişileri bulursunuz.
 
Aslında her şey küçük sebeplerden dolayı. Mesela örnek vermem gerekirse; 9. sınıfta şehir dışında bir okula gidecektim, son anda bulunduğum şehirdeki başka bir okula gitmeye karar verdim. O yüzden 9. sınıfa 1-2 hafta geç başladım. Ben okula geldiğimde herkes tanışmıştı. Bu yıl 10. sınıf için başka bir okula geldim. Normalde okula yeni gelenler için G şubesi açılmış, babam G şubesinin ismi çok geride diye, beni C şubesine kaydettirdi. C şubesinde benim dışımda bu okula yeni gelen sadece 1 erkek var, onun da eskiden kalma arkadaşları var.
 
İnsanlara sürekli yardım ediyorum, dürüstüm, sadığım, kibarım, saygılıyım, zekiyim, çalışkanım, sürekli empati kuruyorum. Diğer insanlar ise sadece kendi çıkarlarını düşünürler, sadık değiller, yalan söylerler, kabalar, saygısızlar, tembeller, asla empati kurmazlar, dalga geçerler. Fakat insanlar bu özelliklere sahip olmalarına rağmen bir sürü arkadaşa sahipler. Ancak ben 15 yaşına gelmeme ve böyle bir insan olmama rağmen, şu ana kadar hiç arkadaşım olmadı. Sorunun böyle bir insan olduğumdan kaynaklandığını, insanların beni sıkıcı bulduğunu düşündüm. Diğer insanlar gibi davranmaya karar verdim, ama olamadım. Çok fazla empati yaptığım için insanlara onlar gibi davranamıyorum. İnsanlar ise sürekli bana zorbalık yapıyor, beni kullanıyor. Gittiğim her ortamda insanlar önceden tanışmış ve grup kurmuş halde oluyorlar. Sürekli okul değiştiriyorum, ama sonuç aynı. Belki de insan değilimdir. Artık arkadaş edinmek gibi bir amacım yok. Ama yine de merak ediyorum, sizce neden hiç arkadaşım olmadı?
Bu içeriği görüntülemek için üçüncü taraf çerezlerini yerleştirmek için izninize ihtiyacımız olacak.
Daha detaylı bilgi için, çerezler sayfamıza bakınız.
 

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı