Daha önce beni bilerek duymazdan gelen ve resmen "öğretmenlik" görevini yapmayan biri hakkında söz etmiş miydim hatırlamıyorum fakat o kişi ve bir tane şarkı işleriyle ilgilenen kız, ben o beni duymazdan gelen hocaya şan eğitimi almaktan söz ederken birbirlerine bakıp resmen alaycı bir şekilde güldüler. O sırada sınıfta sadece üçümüz vardık ve kapıdan çıkıyorduk, resmen birebir şahit oldum yani. Çok takıyorum arkadaşlar böyle şeyleri, bıktım artık küçümsenmekten. O hocayla işim de şu, şan öğretmenini o bana ayarlayacak. Ayrıca o gün şarkı söylediğim herkes ben kendimin hiç söyleyemediğini sanırken çok güzel bir tonun var vs dediler.
Son düzenleme:
