Çocukluk travmalarınız

Hep dışlandım ötekileştirildim. Hep sinirlenebildiğimi bildikleri için kavga çıkarırlardı kavga etmeye zorlarlardı beni. Çok şükür liseye geçtiğimden beridir bu konuda çok rahatım, bu sorun ortadan kalktı.


Ama hala devam eden travma derseniz 7.sınıftaydım. Kendine resim hocası denilen şahıs Berbat bir kadın, onun kadar kötü birini görmedim, resmen negatif enerji yayıyordu. resim dersindeyken bir yeri yanlış boyadığım ve berbat şekilde kontür yaptığımı söyleyip sınıfa resmimi gösterip sınıfın gözü önünde resmimi yırtmıştı. Kendimi Dünyanın en değersiz insanı gibi hissettim. Sınıftan çıkıp okulun soyunma odasına gitmiştim ve ondan sonraki 3 derse de girememiştim. Bu bende bir travma olarak kaldı. O saatten sonra resimle ilişiğimi kestim, ama kardeşim çok yapıyor, ona destek çıkıyorum. Aynı kadın kardeşimin de öğretmeni maalesef.

Yazım hatam var ise affeyleyin.
Olay abartı değildir, arkadaşlar. Ciddi ciddi yaşadığım bir olay.
 
Küçükken o kadar kötü şeyler yaşadım senin gibi ama fazla değil tabii. Şu an ise ben az da olsa iyi sayılırım.
İnan bana daha bunlar %1'i hayat kerhanesinde görmediğim bişey kalmadı. Acılar insanı çok sert yapıyor. Acımasız oluyorsun, hatta insan bile sevmiyorsun. Herkese şüphe içinde bakıyorsun. hepimiz bir şeyler saklarız. başkalarının görmesini istediğimiz karanlık bir tarafımız vardır. bu yüzden her şey yolundaymış gibi davranırız. gökkuşağı gibi rengârenk kimliklere bürünürüz. belki de böylesi daha iyidir; çünkü bu karanlık tarafların bazıları, diğerlerinden daha karanlıktır
 
Allah'tan rahmet dileriz. Rabbim mekânını cennet eylesin geride kalanlarına da sabır ihsan eylesin. Kaç yaşındasın?

13 hocam. Ortaokul zamanlarında kaybetmiştim. Kanserden öldü. Hepinize tek tek cevap verecektim fakat, zamanım yok uykum var. Hepinize teşekkür ederim, iyi ki varsınız.
 

Geri
Yukarı