Çok asosyalim

Brazen

Decapat
Katılım
9 Ekim 2021
Mesajlar
412
Ben 16 yaşındayım. Genel olarak ilkokula kadar insanlarla konuşurdum. Ama ortaokula gittiğimde bu böyle olmadı pek. Şu an lise 2'yim ve konuştuğum arkadaş sayısı iki elin parmaklarını geçmez. Artık malum işi yapmaktan sıkıldım. Asosyalliğim sebebiyle okuldan geldiğimde direk PC başına oturuyorum ve geceye kadar kalkmıyorum. Duruşum bile bozuldu PC başında vakit geçirmekten. Bende insanlarla konuşabilmek, kız arkadaş edinmek istiyorum. Ama olmuyor. Asosyalliğimin sebebini bulamıyorum. Sevdiğim kıza bile arkadaşlarım ne der, reddedilirsem ne yaparım diyerek açılamadım. Bu durumdan inanılmaz sıkıldım. Sizce ne yapmam gerek?
 
Öncelikle eğer çok elit bir aileden gelmiyorsanız aptallarla dolu bir okula gidiyorsunuz demektir.
İnsanları salla, kendini küçümseme. Başkalarıyla kıyaslama kendini. Kıza açılmak istiyorsan açıl, reddedilirim korkusuyla yaşama. Dünyanın sonu veya büyük bir olay değil.

Asosyallikle yalnızlık aynı şeyler değildir. Kendine fazla yüklenme.
 
Ben 16 yaşındayım. Genel olarak ilkokula kadar insanlarla konuşurdum. Ama ortaokula gittiğimde bu böyle olmadı pek. Şu an lise 2'yim ve konuştuğum arkadaş sayısı iki elin parmaklarını geçmez. Artık malum işi yapmaktan sıkıldım. Asosyalliğim sebebiyle okuldan geldiğimde direk PC başına oturuyorum ve geceye kadar kalkmıyorum. Duruşum bile bozuldu PC başında vakit geçirmekten. Bende insanlarla konuşabilmek, kız arkadaş edinmek istiyorum. Ama olmuyor. Asosyalliğimin sebebini bulamıyorum. Sevdiğim kıza bile arkadaşlarım ne der, reddedilirsem ne yaparım diyerek açılamadım. Bu durumdan inanılmaz sıkıldım. Sizce ne yapmam gerek?

Hocam neredeyse aynı kaderi paylaşmışız okuldan geldiğim gibi PC geçerim yatana kadar ailem zorlamasa kalkmam ders desen umurumda değil bilmiyorum böylede bir yere kadar gerçekten.
 
Asosyalim ama forum kullanıyorum diyorsunuz yani.
Alakası yok hocam. Gerçek hayatında hiçbir insanlar konuşamayan çocuklar sosyal mecralarda aslan kaplan kesiliyor. Konuyu açan arkadaş için demiyorum tabi ki yanlış anlaşılmasın.
 
Öncelikle eğer çok elit bir aileden gelmiyorsanız aptallarla dolu bir okula gidiyorsunuz demektir.
İnsanları salla, kendini küçümseme. Başkalarıyla kıyaslama kendini. Kıza açılmak istiyorsan açıl, reddedilirim korkusuyla yaşama. Dünyanın sonu veya büyük bir olay değil.

Asosyallikle yalnızlık aynı şeyler değildir. Kendine fazla yüklenme.

Okulum Ankara'nın en iyi Anadolu liselerinden biri aptal yoktur yani.
 
Ben 16 yaşındayım. Genel olarak ilkokula kadar insanlarla konuşurdum. Ama ortaokula gittiğimde bu böyle olmadı pek. Şu an lise 2'yim ve konuştuğum arkadaş sayısı iki elin parmaklarını geçmez. Artık malum işi yapmaktan sıkıldım. Asosyalliğim sebebiyle okuldan geldiğimde direk PC başına oturuyorum ve geceye kadar kalkmıyorum. Duruşum bile bozuldu PC başında vakit geçirmekten. Bende insanlarla konuşabilmek, kız arkadaş edinmek istiyorum. Ama olmuyor. Asosyalliğimin sebebini bulamıyorum. Sevdiğim kıza bile arkadaşlarım ne der, reddedilirsem ne yaparım diyerek açılamadım. Bu durumdan inanılmaz sıkıldım. Sizce ne yapmam gerek?
Aynısı ya da benzeri bende de var. Ben imam hatipte okuduğum için pek böyle kız, mız işlerine falan pek bulaşmadım. Bulaşmam da. Ben öyle şeylere pek iyi gözle bakmıyorum.
 

Geri
Yukarı