Delilm
Decapat
- Katılım
- 1 Ağustos 2021
- Mesajlar
- 105
- Çözümler
- 1
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
16 yaşında, lise 2 öğrencisi olan erkek bir Türk genciyim. Aynı sınıfta olduğum 2 tane kız var. İkisiyle de iyi arkadaşım. Onlara karşı herhangi bir aşk, hoşlantı hissetmiyorum. Gereğinden fazla iyi anlaşan arkadaşlarız. Birbirimize sürekli sevgi cümleleri söyleriz. Hatta o 2 kızdan biri beni sınıftaki en sevdiği erkek olarak nitelendiriyor. Tabii yalan söylemiyorsa. Diğer kızın düşüncelerini bilmiyorum. Kısacası beraber geçirdiğimiz zaman miktarına göre çok iyi arkadaşlarız. Sebepsizce onların başka birileriyle iyi anlaştığını, şakalaştığını gördüğümde içten içe bir kıskançlık duygusu gelmeye başlıyor. Bu durumu tabii ki onlara belli etmiyorum ve sadece içimde yaşıyorum. Sonra benden başka arkadaşları tabii ki olabilir, benden daha iyi anlaştığı arkadaşları da olabilir diye düşünceler geçiyor aklımdan ve bu düşüncelerle kıskançlığı bastırıyorum. Benden başka arkadaşları olamaz düşüncesine girecek seviyesinde aşırı bir kıskançlığım yok ama kıskançlığımı benden başka arkadaşları olabilir diyerek bastırıyorum. Hiç kıskanç ve ilgi bağımlısı biri değilimdir. Bunu doğru söylediğime emin olabilirsiniz.
Örnek bir senaryo olarak şöyle bir şey söyleyebilirim; Sınıftaki herkesin olduğu ortamda geçen muhabbetlerde, şakalaşmalarda benden başka birinin (özellikle erkek olan birinin) o 2 kızla muhabbet ettiğini, şakalaştığını ve bazen birbirlerine benimle olduklarından daha fazla samimi davranışlar göstermeleri sonucu bu düşüncelere giriyorum.
Konudan bağımsız bir şekilde şunu belirtmek istiyorum; Arkadaşlarım aşırı fazla şaka ve makara muhabbet yapıyorlar. Bu durum tanımadığım birçok yaşıtım için de geçerli. Evet bende yapıyorum bolca şaka ama bir seviyem var ve o seviyeyi aşmıyorum. Her şeyi şakaya bağlıyorlar. Ve bu yüzden herkes birbiriyle aşırı samimi ama aynı zamanda aşırı samimiyetsiz. İnsanların sınırlarını bilmeden konuşuyorlar ve bunu şaka olarak nitelendiriyorlar. Ben mi çok olgun bakıyorum duruma? Ama zannetmiyorum olgun baktığımı. Bu yaşlarda normal mi böyle şeyler? Bahsettiğim kızlar benimle sınıfta sevmediği insanlar hakkında düşüncelerini söyledikten bir gün sonra o kişilerle isteyerek veya istemeyerek makara muhabbet yapıyorlar. Bu şakalaşma durumu insanların birbirini sevip sevmeme durumlarını da çok etkiliyor.
Ana konuya devam edecek olursak; Çok garibime geliyor bu durum. 2021 yılının son ayında samimi olmaya başladım o 2 kızla. Mesela şu an bu yazıyı yazarken kendime "ya küçük kıskanmalar, insan sevdiğini kıskanır, çok büyütülecek bir şey değil, kısa süreliğine olan bir durum" gibi düşünceler geçiyor. Hatta bu düşünceler bu yazıyı yazma eylemimi bırakmamı ve bu eylemi yapmamın gereksiz olduğunu söylüyor. Son 1-2 haftadır çok garip hissediyorum kendimi. Bu konu haricinde genel olarak bir duygusal boşluk (ne mutlu ne mutsuz olabiliyorum), parasızlığın zoruma gitmesi, hayallerimin peşinden giderken önüme çıkan ve elimde olmayan engeller yüzünden çok garip duygular içerisindeyim. Bu duygular her zaman oluyor ama genelde hep çok az kafama takılır. Ama bazen ağır bir şekilde bastırır. Son 1-2 hatta 3 haftadır bu duygular hiç olmadığı kadar çok ağır basıyor. Normalde gün içerisinde yapıp eğlendiğim şeylerden keyif almamaya başladım. Bu yazıyı bir iç dökme, sohbet etme veya varsa eğer bir tavsiyenizi alma amacıyla yazdım. Zaman ayırdığınız için teşekkür ederim.
Örnek bir senaryo olarak şöyle bir şey söyleyebilirim; Sınıftaki herkesin olduğu ortamda geçen muhabbetlerde, şakalaşmalarda benden başka birinin (özellikle erkek olan birinin) o 2 kızla muhabbet ettiğini, şakalaştığını ve bazen birbirlerine benimle olduklarından daha fazla samimi davranışlar göstermeleri sonucu bu düşüncelere giriyorum.
Konudan bağımsız bir şekilde şunu belirtmek istiyorum; Arkadaşlarım aşırı fazla şaka ve makara muhabbet yapıyorlar. Bu durum tanımadığım birçok yaşıtım için de geçerli. Evet bende yapıyorum bolca şaka ama bir seviyem var ve o seviyeyi aşmıyorum. Her şeyi şakaya bağlıyorlar. Ve bu yüzden herkes birbiriyle aşırı samimi ama aynı zamanda aşırı samimiyetsiz. İnsanların sınırlarını bilmeden konuşuyorlar ve bunu şaka olarak nitelendiriyorlar. Ben mi çok olgun bakıyorum duruma? Ama zannetmiyorum olgun baktığımı. Bu yaşlarda normal mi böyle şeyler? Bahsettiğim kızlar benimle sınıfta sevmediği insanlar hakkında düşüncelerini söyledikten bir gün sonra o kişilerle isteyerek veya istemeyerek makara muhabbet yapıyorlar. Bu şakalaşma durumu insanların birbirini sevip sevmeme durumlarını da çok etkiliyor.
Ana konuya devam edecek olursak; Çok garibime geliyor bu durum. 2021 yılının son ayında samimi olmaya başladım o 2 kızla. Mesela şu an bu yazıyı yazarken kendime "ya küçük kıskanmalar, insan sevdiğini kıskanır, çok büyütülecek bir şey değil, kısa süreliğine olan bir durum" gibi düşünceler geçiyor. Hatta bu düşünceler bu yazıyı yazma eylemimi bırakmamı ve bu eylemi yapmamın gereksiz olduğunu söylüyor. Son 1-2 haftadır çok garip hissediyorum kendimi. Bu konu haricinde genel olarak bir duygusal boşluk (ne mutlu ne mutsuz olabiliyorum), parasızlığın zoruma gitmesi, hayallerimin peşinden giderken önüme çıkan ve elimde olmayan engeller yüzünden çok garip duygular içerisindeyim. Bu duygular her zaman oluyor ama genelde hep çok az kafama takılır. Ama bazen ağır bir şekilde bastırır. Son 1-2 hatta 3 haftadır bu duygular hiç olmadığı kadar çok ağır basıyor. Normalde gün içerisinde yapıp eğlendiğim şeylerden keyif almamaya başladım. Bu yazıyı bir iç dökme, sohbet etme veya varsa eğer bir tavsiyenizi alma amacıyla yazdım. Zaman ayırdığınız için teşekkür ederim.
Son düzenleyen: Moderatör: