Arkadaşlar merhaba.
Ben hayatımın son dönemlerinde gerçekten çok dibe battım.
2021 yılında liseden mezun oldum ve üniversite sınavına girdim. Sınavdan 263K sıralama yaptım. Sayısaldan sınava girmiştim. Ancak bu sıralama benim hayallerim için yeterli bir sıralama değildi ve ertesi sene tekrar sınava girdim. Bu sefer 120k sıralama yaptım. Daha sonra 195k ve en son 140k sıralama yaptım ve bir işe başladım. Bu iş sebebiyle açıktan eğitimime devam etmek istedim. Açıktan bir bölüm yazdım ancak iş sebebiyle derslerime pek çalışamadım. Normalde çok yorulan bir insanım ve iş yerim de çok uzaktı ve gerçekten yolda bazen tansiyonum düşüyordu otobüse metroya yetişmeye çalışmaktan. Çok çetrefilli bir şekilde işe gidip geliyordum. Sabah 8 de evden çıkıp akşam 8E kadar evde olamıyordum. Ulaşım açısından ciddi zorluk çekiyordum. Zaten 1 yıl çalıştım ve işten çıkarıldım. Çıkarılma sebebim ise yetersiz bulunmamdı.
Tabii böyle olunca daha da kötü oldu benim için çünkü ben iş hayatı için eğitim hayatımı bir kenara atmıştım. Sonra tekrar başladığım yere geri döndüm. Şunu anladım ki iyi bir üniversite okumadan ben hiçbir şekilde hayallerime ulaşamayacağım. Hayallerime ulaşmayı geçtim sırf aç kalmamak için bunu yapmalıydım çünkü ben herhangi bir yeteneği olan bir insan değilim. Bedenim çok güçsüz çabucak fenalaşıyorum. Ağır işlerde çalışabilecek güçte değilim. Gerçekten çok yaşlıymışım gibi hissediyorum. Sürekli uyumak istiyorum çünkü zihnim çabucak yoruluyor.
Konuya girecek olursam ben hayatımın bu noktasında tıkandım. 2021 yılından beri hayat benim için durmuş halde. Gerçekten çevremde o kadar değişim olmasına rağmen ben bu 4 yıldır aynı şekildeyim. Sanki 4 yıldır zaman akmıyor.
Bunun en büyük sebebi üniversite sınavında iyi bir sıralama yapamıyor olmam.
30k ve altında sıralama yapmak zorundayım. Yani öyle de desem böyle de desem artık bu gerçekliğin farkına vardım.
Derslerime çalışmak ise benim için ayrı bir sorun. Sadece ders çalışmak değil. Bir işi düzenli olarak sürdüremiyorum.
Olmuyor, ne desem ne yapsam olmuyor. Kendimi yırtsamda aynı değişen hiçbir şey yok.
Bu durum beni ağır bir depresyona soktu ve artık kendimi odama kapatıp hayatla bağımı kestim.
O noktada psikyatriye gittim ve 2 yıl tedavi aldım. Ancak günü sonunda doktorumun da bana daha fazla yardım edemeyeceğini anlayıp farkllı bir doktora gittim.
O doktora da iyi bir doktordu kendisine güveniyordum.
Bana DEHB tedavisi koydu ve concerta 27 mg yazdım.
Tabii ben şimdi uzamasın diye kısaca anlatmaya çalışıyorum ancak gerçekten mahvoldum. Artık çaresizce doktorlara gidiyordum.
Neyse doktorum concerta 27 mg yazdı bende 3 gün kullandım.
Ancak ilaç öyle böyle değil beni çok rahatsız etti. Kalp çarpıntısı ayrıydı ruhsal etkileri ayrıydı.
Sanki bir bitkiye dönüşmüştüm.
Gözlerim açıktı ancak nereye baktığımı bilmiyordum.
Zihnimden en ufak bir düşünce geçmiyordu.
Hal böyle olunca ders çalışmama bir etkisini göremedim çünkü masanın başına oturmadım.
Öte yandan ders çalışmak benden panikatak benzeri durumlara sebep olmaya başladı çünkü uzun süredir bu kısır döngünün içinde olduğum için ders çalışma olgusu benim için rahatsız edici bir düşünce olmaya başladı fark etmeden böyle olmuş.
Ben doktoruma tekrar gideceğim ancak sizinle de bu konu hakkında konuşmak istedim.
Ben hayatımın son dönemlerinde gerçekten çok dibe battım.
2021 yılında liseden mezun oldum ve üniversite sınavına girdim. Sınavdan 263K sıralama yaptım. Sayısaldan sınava girmiştim. Ancak bu sıralama benim hayallerim için yeterli bir sıralama değildi ve ertesi sene tekrar sınava girdim. Bu sefer 120k sıralama yaptım. Daha sonra 195k ve en son 140k sıralama yaptım ve bir işe başladım. Bu iş sebebiyle açıktan eğitimime devam etmek istedim. Açıktan bir bölüm yazdım ancak iş sebebiyle derslerime pek çalışamadım. Normalde çok yorulan bir insanım ve iş yerim de çok uzaktı ve gerçekten yolda bazen tansiyonum düşüyordu otobüse metroya yetişmeye çalışmaktan. Çok çetrefilli bir şekilde işe gidip geliyordum. Sabah 8 de evden çıkıp akşam 8E kadar evde olamıyordum. Ulaşım açısından ciddi zorluk çekiyordum. Zaten 1 yıl çalıştım ve işten çıkarıldım. Çıkarılma sebebim ise yetersiz bulunmamdı.
Tabii böyle olunca daha da kötü oldu benim için çünkü ben iş hayatı için eğitim hayatımı bir kenara atmıştım. Sonra tekrar başladığım yere geri döndüm. Şunu anladım ki iyi bir üniversite okumadan ben hiçbir şekilde hayallerime ulaşamayacağım. Hayallerime ulaşmayı geçtim sırf aç kalmamak için bunu yapmalıydım çünkü ben herhangi bir yeteneği olan bir insan değilim. Bedenim çok güçsüz çabucak fenalaşıyorum. Ağır işlerde çalışabilecek güçte değilim. Gerçekten çok yaşlıymışım gibi hissediyorum. Sürekli uyumak istiyorum çünkü zihnim çabucak yoruluyor.
Konuya girecek olursam ben hayatımın bu noktasında tıkandım. 2021 yılından beri hayat benim için durmuş halde. Gerçekten çevremde o kadar değişim olmasına rağmen ben bu 4 yıldır aynı şekildeyim. Sanki 4 yıldır zaman akmıyor.
Bunun en büyük sebebi üniversite sınavında iyi bir sıralama yapamıyor olmam.
30k ve altında sıralama yapmak zorundayım. Yani öyle de desem böyle de desem artık bu gerçekliğin farkına vardım.
Derslerime çalışmak ise benim için ayrı bir sorun. Sadece ders çalışmak değil. Bir işi düzenli olarak sürdüremiyorum.
Olmuyor, ne desem ne yapsam olmuyor. Kendimi yırtsamda aynı değişen hiçbir şey yok.
Bu durum beni ağır bir depresyona soktu ve artık kendimi odama kapatıp hayatla bağımı kestim.
O noktada psikyatriye gittim ve 2 yıl tedavi aldım. Ancak günü sonunda doktorumun da bana daha fazla yardım edemeyeceğini anlayıp farkllı bir doktora gittim.
O doktora da iyi bir doktordu kendisine güveniyordum.
Bana DEHB tedavisi koydu ve concerta 27 mg yazdım.
Tabii ben şimdi uzamasın diye kısaca anlatmaya çalışıyorum ancak gerçekten mahvoldum. Artık çaresizce doktorlara gidiyordum.
Neyse doktorum concerta 27 mg yazdı bende 3 gün kullandım.
Ancak ilaç öyle böyle değil beni çok rahatsız etti. Kalp çarpıntısı ayrıydı ruhsal etkileri ayrıydı.
Sanki bir bitkiye dönüşmüştüm.
Gözlerim açıktı ancak nereye baktığımı bilmiyordum.
Zihnimden en ufak bir düşünce geçmiyordu.
Hal böyle olunca ders çalışmama bir etkisini göremedim çünkü masanın başına oturmadım.
Öte yandan ders çalışmak benden panikatak benzeri durumlara sebep olmaya başladı çünkü uzun süredir bu kısır döngünün içinde olduğum için ders çalışma olgusu benim için rahatsız edici bir düşünce olmaya başladı fark etmeden böyle olmuş.
Ben doktoruma tekrar gideceğim ancak sizinle de bu konu hakkında konuşmak istedim.
