O bir örnek dediğim gibi. Senin şahsi olarak annen babanla hiçbir ilgisi yok. Farazi bir insandan da bahsediyor olabilirim. Motivasyon çoğu zaman kayıplardan sonra gelir. Bir kitap okuyormuş gibi düşünmelisin yazdığımı. Annenin babanın değeriyle ilgili hiçbir şey yok orada. Anlayamıyorum çarpıtmanın sebebini. "Diyelim ki" tonunda söylediğim bir örneği kişisel saldırı olarak alman çok anormal geliyor bana. Youtube'da izlediğimiz bir motivasyon videosunda konuşan kişi bize şahsen mi söylüyor onları? Alınmanı gerektirecek hiçbir şey yok, hatta tebrik edilesi bir sorumluluk almışsın. Ama zihnen düşünce yapın materyal mutluluk odaklı, kendine odaklı değilsin.
Benim asıl anlatmaya çalıştığım, örnekteki gibi trajik bir durumla karşılaşan insan zihnen ne düşünür? Ne onu motive eder? Mutluluğu neyde aramaya başlar? Şartlar değiştiğinde öncelikler nasıl değişir bunu fark ettirmeye çalıştım. İyi bir bilgisayara sahip olmak istemen çok normal. Ama mutluluğunu oyun oynamaya bağlamışsın sen. Sıkıntı orada. Bilgisayar oyunları malesef geçici dopamin verir. Ve uzun vadede asla geri gelmeyecek en değerli şeyi, vaktimizi, boşa harcatan çürüten ve bizi hiçbir adım ileri götürmeyen geliştirmeyen bir kaçıştır.
Ben lisede 3 senemi knight online adlı lanet oyuna kaptırdım. (sözde hepsi çok iyi arkadaşımdı). Binlerce saatimi bilgisayar başında oyun oynayarak geçirdim. Dünyadan bi haber, geleceğimden bi haber. 3 senede kendime katabileceklerimi düşününce hala üzülürüm. Şu anda o oyun arkadaşlarımın hiçbiri çevremde değil. Facebooktan instagramdan baktığımda ise hala 32 yaşında ya oyun oynuyorlar ya da aynı insanlarla aylak aylak bütün gün boş işler peşinde hayatlarını harcıyorlar. Bak yine alınacaksın, sen de öylesin demiyorum. Sana demiyorum. O yolda gidince oraya çıkıyor diyorum sadece. Kendi potansiyelini fark etmek için insanlar ya dibe vurur, ya trajik bir kayıp yaşar ya da inanıp azmeder çıkarır kendini o güçle girdaptan.
Durumunun zorluğunu ben bilemem. Ama her zaman daha kötüsü olabiliyor. O yüzden genç arkadaşlara hep tavsiyem bilgisayar oyunlarına kendinizi kaptırmayın. Geleceğinizi iyi düşünün. Mutluluğu, çözümü, çareyi "iyi bir bilgisayarım olsun da oyun oynayayım"da aramayın. Yemin ediyorum 10 sene sonra çok pişman ediyor o kafa. Bize de söylerlerdi biz de dinlemezdik. Biz kendi kendime yaptığımız kötülüğü gördükten sonra ders alabildik. 13 yaşına kadar internetle tanışmadığımız içindi belki. Şimdi youtube da binlerce video var vaktinizi boşa harcamayın diye. Oyun arkadaşından hayır gelmiyor. Gerçekten kendini geliştiren insanlardan ol geleceği için uğraşanlardan ol öyle arkadaşlar edin derim ben.
