Falcon 9
Decapat
- Katılım
- 1 Ağustos 2023
- Mesajlar
- 358
- Çözümler
- 1
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
Merhabalar. 11. sınıfım. 9 ve 10. sınıfta sınıfın sessiz, asosyal çocuğuydum; aşırı derecede sosyal anksiyetem vardı. Ancak bu sene ciddi anlamda kendimi toparladım. Eskiden kendime bakım yapmaz, yediğime içtiğime dikkat etmez, spor yapmazdım; ayrıca fazla kilom da vardı. Şu an kilomu ideal seviyeye çektim, düzenli egzersiz yapıyorum ve kendime çeki düzen verdim. İnsanlarla konuşurken artık genel olarak çok rahatım. Kendimce hem fiziksel hem de psikolojik/mental olarak bir “glow up” yaşadım diyebilirim.
Fakat şöyle bir sorun var: Dışarıdan ciddi, mesafeli ve geçimsiz bir insan gibi görünüyorum. Ne demek istediğimi açıklayayım. Kuzenim, arkadaşlarım, hatta kardeşimin arkadaşları bile bana sürekli “Neden bu kadar ciddisin?” diyor. Oysa normal hayatımda gayet hayat enerjisi olan, mutlu bir insanım; hatta çoğu arkadaşımdan daha mutluyum. Hayatımda ciddi bir sorunum yok, varsa bile çok basit şeyler. Ancak bunu dış görünüşüme yansıtamıyorum.
Örneğin bugün kardeşimin arkadaşı “Seni ilk defa gülerken gördüm.” dedi ve bunu duyunca gerçekten şaşırdım. “Nasıl yani, ben gün içinde gerçekten bu kadar suratı asık biri miyim?” diye düşündüm. Ya da kuzenimle otobüsle bir yere giderken koltukta oturuyorum, bana “Neden bu kadar ciddi duruyorsun?” diyor. Halbuki kasıtlı olarak ciddi ya da asabi görünmeye çalışmıyorum; bu benim doğal hâlim. Ama dışarıdan bakıldığında ciddi algılanıyor.
Bu durum, tanımadığım insanlarda ilk izlenimde kötü bir etki bırakıyor. Hatta bazen bu yüzden benimle konuşmak istemeyenler oluyor. Mesela geçen gün okuldaydım, bir kız geldi; kısa bir sohbet açıldı, biraz konuştuk. Sonra “Ben gidiyorum.” dedi. “Ne oldu?” diye sordum, “Konuşman beni çok rahatsız etti.” dedi.
Dediğim gibi bu tek bir kişiye özel bir durum değil. Genel olarak hayat enerjisi olan, enerjik ve cana yakın bir insanım; fakat dışarıdan ciddi, asabi ve aksi biri gibi görünüyorum. Bunu nasıl düzeltebilirim?
Fakat şöyle bir sorun var: Dışarıdan ciddi, mesafeli ve geçimsiz bir insan gibi görünüyorum. Ne demek istediğimi açıklayayım. Kuzenim, arkadaşlarım, hatta kardeşimin arkadaşları bile bana sürekli “Neden bu kadar ciddisin?” diyor. Oysa normal hayatımda gayet hayat enerjisi olan, mutlu bir insanım; hatta çoğu arkadaşımdan daha mutluyum. Hayatımda ciddi bir sorunum yok, varsa bile çok basit şeyler. Ancak bunu dış görünüşüme yansıtamıyorum.
Örneğin bugün kardeşimin arkadaşı “Seni ilk defa gülerken gördüm.” dedi ve bunu duyunca gerçekten şaşırdım. “Nasıl yani, ben gün içinde gerçekten bu kadar suratı asık biri miyim?” diye düşündüm. Ya da kuzenimle otobüsle bir yere giderken koltukta oturuyorum, bana “Neden bu kadar ciddi duruyorsun?” diyor. Halbuki kasıtlı olarak ciddi ya da asabi görünmeye çalışmıyorum; bu benim doğal hâlim. Ama dışarıdan bakıldığında ciddi algılanıyor.
Bu durum, tanımadığım insanlarda ilk izlenimde kötü bir etki bırakıyor. Hatta bazen bu yüzden benimle konuşmak istemeyenler oluyor. Mesela geçen gün okuldaydım, bir kız geldi; kısa bir sohbet açıldı, biraz konuştuk. Sonra “Ben gidiyorum.” dedi. “Ne oldu?” diye sordum, “Konuşman beni çok rahatsız etti.” dedi.
Dediğim gibi bu tek bir kişiye özel bir durum değil. Genel olarak hayat enerjisi olan, enerjik ve cana yakın bir insanım; fakat dışarıdan ciddi, asabi ve aksi biri gibi görünüyorum. Bunu nasıl düzeltebilirim?
