Duygusuzluk Psikolojisi Hakkında

Dragosh1397

Centipat
Katılım
9 Eylül 2019
Mesajlar
38
Arkadaşlar kafa karıştırmamak için şu şekilde kısaltayım, sizlere basitçe şöyle bir sorum var, eğer daha önceden tanımıyor olduğunuz birisi, size gelip;

'Ben duygusallık, aşk veya cinsellik gibi zayıf güdüleri reddettim, benim hayatımda bunlara yer yok ve ben sizin aksinize buna üzülmek yerine memnunum. Çünkü doğa insanoğluna yırtıcı olmasını temenni etti ve ben bunu kucaklıyorum. Bu benim sizlerden eksik olduğum yanım değil, üstünlük sebebimdir. Doğadaki bir akrebin nasıl ki hiç kimseye ve hiçbir duyguya ihtiyacı yoksa, bende yaşamımı aynı bu şekilde inşa ettim ve bu, bana göre bir yeniden doğuştur. Ölümüyse büyüleyici buluyorum, bana göre bir tamamlanış. '

Şeklinde bir konuşma yapsaydı, ve bu konuşmayı bir alıntı olarak değil, bizzat kendi düşünce ve fikir yapısı olarak ilan etseydi, ona karşı düşünceniz veya tepkiniz ne olurdu?
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Saygı duyardım. İnsanlar düşüncelerinde özgürdür. Bana bu felsefe saçma bile gelmiyor. İnsan sadece kendi dürtülerine kulak asıp onları önemseyerek yaşayabilir. Duygulardan mahrum bırakır kendini ve mutsuzluk yaşama ihtimali sıfıra yaklaşır. Çünkü yaşadığı olaylara o öyle bu böyle deyip geçebilir. Bir karşı cins ilişkisinde sadece kendini tatmin etmek için birliktelik yaşayabilir, sevmez, aşık olmaz, bir şey beklemez, anı yaşar geçer. Mesela arkadaşı olmayabilir ama herkesle arkadaş gibi iletişim kurabilir. Yazarak düşüncemi aktarmam bu konu için biraz zor oldu ama bu kadar dilim döndü :)

Kendi düşüncemi söyleyemem. Ben biraz ruh hastastı olabilirim o yüzden konuyla ilgili fikrimi yazdım ve kaçtım 😂
 
Duygusuzluk psikolojik bir rahatsızlıktır bir düşünce yada hayat biçimi değildir. Bazı güzel tarafları olsada olumsuzlukları kişiye daha fazla zarar verir. İlaç tedavi yoktur, sağlam bir doktor ile uzun sohbetler etmek gerekir. Bazen bu doktor etrafınızda bile bulunabilir sizi tedavi etmek için.
 
Saygı duymak lazım ama asıl soru şurada; nereye kadar reddedecek bu duyguları? Adı üstünde duygular bunlar, insanın %100 kontrolünde olan bir şey değil ki. Ha bunu artistlik yapayım veya "cool" görüneyim diye de söylemiş olabilir onu bilemem, tanımadığım için.

Eksiklik değil aynen ama bunu kesin bir dille dillendirmek biraz yanlış. Çünkü cinsellik, aşk, duygusallık gibi şeyler biraz açlığa benzer. Yani ben vejeteryan oldum dersin ilk başlarda idare edersin. Ama herkes vejeteryanlığı kaldıramaz mesela. Ya bir gün bir film izler ve içi burkulursa ne olacak? "Erkek adam ağlamaz" gibi salakça bir mantığa sığınıp sıkacak mı kendini:) Ya da bir gün süper seksi bir kadın veya adam gördüğünde (cinsel tercihine göre artık) etkilenirse dürtüleri ne olacak:) Bunları kesin bir dille nasıl söylemiş olabilir yani.

Duygusuzluk aslında bir üstünlük veya eksiklik değildir. Sadece psikolojik bir rahatsızlıktır. Yani aşık olmak, cinsellik, duygusal olmak gayet insani bir duygudur. Neden bunları reddetmek üstünlük veya eksiklik olsun ki? Doğada "ben avlanmayı bıraktım, bunu medenilik ve üstünlük olarak görüyorum" diyen bir aslan gördün mü mesela hiç?
 
Biri bana böyle bir beyan ile gelse; ilk diyeceğim şey öncelikle biraz daha fazla oku olurdu. Çünkü kullandığın dil ve ifadeler, dilimiz kalıplarına uymuyor. Sonrasında diyeceğim ise; "bir kesinliğe ulaşmadan önce gözlemlerini mümkün olduğunca arttır" olurdu. Bunun sebebi de;
Doğadaki bir akrebin nasıl ki hiç kimseye ve hiçbir duyguya ihtiyacı yoksa
Hiçbir duyguya ihtiyacı olmayan yaratıkta "kendini öldürme" fiili hasıl olamaz. İmkanlarının tükendiğini fark eden akrep, kuyruğunu kendine saplar. Bu da bize gösterir ki akrep durumun farkında ve durumlar arası kötülük kıyasında kendi halini işin içine katmayı öğrenmiş bir canlıdır.
 
Uyarı! Bu konu 5 yıl önce açıldı.
Muhtemelen daha fazla tartışma gerekli değildir ki bu durumda yeni bir konu başlatmayı öneririz. Eğer yine de cevabınızın gerekli olduğunu düşünüyorsanız buna rağmen cevap verebilirsiniz.

Yeni konular

Geri
Yukarı