Ayrıca eklemek isterim ki, bahsettiğim akademik başarıydı. Ticari ve yazmaya üşendiğim bir sürü meslek var. Bu alanda dünya çapında başarılı olma ihtimalin var.
Olay bu zaten. Sınıf başkanı seçilme ihtimalinden bile daha az bir ihtimalden bahsediyoruz arkadaşlar. Onu geçtim çöpcü, mimar, memur, doktor gibi meslek sınıfları her zaman olmak zorunda. İşçi bile olmak zorunda üçgen böyle. Ülkemizde işçi olmasa üretimi yolları binaları kim yapacak?
Girişimcilik yapamıyorsun, lise mezunu olup meslek edinemiyorsun, üniversite mezunu olsan aynı şekilde meslek bulamıyorsun o kadar genç keyfinden çalışmıyor sanki. Adam sigorta vermek istemediği için ailesini çalıştırıyor.
Pandemi olduğu için şartlar iyice zorlaştı ama kimse görmüyor. "Avm'de insan var sokaklarda insan varsa demek ki bizim milletimiz zengin" kafası var. Bu kafa yapısında olan birisine uçakların uçtuğunu anlatmam bile daha zor olur.
Şunu kabul etmemiz gerekiyor. Yıkılmış bir imparatorluğun kurtulmuş bir karış toprağında hayatta kalan atalarımızın torunlarıyız. "Kurtulduk" ama berbat bir durumdaydık. Temelimiz ne olursa olsun sağlam olmadı, çünkü fakir ülkeyiz. Hayvancılık ve tarımla bir yere kadar çünkü. Zamanında bütün dünyaya fındık ihracatı yapan Giresun, şu an kendi ülkesine bile fındık dağıtamıyor, fiyatlar yükseldi.
Bu durumu kabullenmeliyiz. Bunu aramızdan biri değiştirebilir mi? Tabi ki. Ama dediğim gibi, bu sınıf başkanı seçilmesi gibi değil, ki o bile zor.