Erkeklerle anlaşamamak

Birisiokadar

Hectopat
Katılım
8 Mart 2021
Mesajlar
733
Çözümler
5
Yer
İstanbul
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Yeniden selam dostlar. Fikirlerinizi (nasıl ne olur bilmiyorum) almak için açmak istedim forumu. İlkokul yıllarımda erkeklerden o yıllarda pek fark etmeyip yeni yeni fark etsem de zorbalık görüyordum. En basit verebileceğim örneğim sadece 3 yıl içerisinde 7 kez 5'i baş üstü olmak üzere çöpe atıldım. Sınıftaki erkekler Enes'i kovalamaca diye bir oyun uydurmuşlardı ve ben kaçardım onlar kovalardı. Yakalayınca tahmin edebileceğiniz üzere tekmelenirdim hırpalanırdım. Bunlar sadece basit örnekler. Hayatım boyunca asla toxic birisi olmadım, kimesi kışkıttmak için bir şey yapmadım. Ortaokul yıllarımda (imamhatipe giderdim sadece erkek vardı) sadece kullanılmak ve sadece önünden geçtiğim için çocuklardan dayak yemekle geçti. Gerek ilkokul gerek ortaokul yaptıkları şey bana gerçek bir arkadaşlık nasıl olur bilmediğim için normal geliyordu. Ama yine de çoğu zaman zarar gördüğüm için aileme söylerdim. Annem ve pederim ilkokul zamanlarımda benimle gram ilgilenmezlerdi. (o zamanlar her gün kavga eder ve boşanmaktan bahsederlerdi, ama boşanmadılar) annem ağır depresyondaydı ve çoğu zaman ne yediğimi bile düşünmezdi 7 8 yaşlarımda kendim kendime kakaolu süt yapar içerdim.



Sonuç olarak bu kadar umursamadıkları için şimdi yüzlerine karşı bağırarak söylediğimde biz hiç fark etmedik öyle şeyler diyorlar. Bir gün ben henüz 6. sınıfta iken sırf "a" sınıfının kapısından baktığım için içeri çekilip içerisinde 4 tane ilkokul (sözde) arkadaşlarım olan grup tarafından dövülmüştüm. Çıkışta ilk defa abim beni almıştı ve halimi gördü. Ertesi gün okulda bütün çocuklara fazlasıyla bağırdı, eve geçince de bunca zaman dediklerimi gram umursamadıkları için ebebeyinlerime kızdı. Sonuç olarak daha fazla uzatmamak gerekirse, hayatım boyunca hiçbir erkekle arkadaşlık kuramadım çoğu arkadaş sandığım da maddi durumum iyi olduğu için beni kullandı. Konunun başından beridir "erkek" diye vurgulamamın sebebi, ben gram yakışıklı olmayan kendisine asla bakım yapmayan (temizlik konusunda aşırı titizimdir bahsettiğim şey sivilceler vs) ve özellikle komik olmayan birisiyim ama hayatım boyunca hiç istemesem bile onlarca kızla *arkadaş* oldum.
Hayatım boyunca asla anlayamadığım şey neden hiçbir erkekle arkadaş olamazken kızlarla bu kadar samimi olabiliyorum?

Buraya kadar gerçekten okumuş olanlar varsa teşekkür ederim...
 
Yeniden selam dostlar. Fikirlerinizi (nasıl ne olur bilmiyorum) almak için açmak istedim forumu. İlkokul yıllarımda erkeklerden o yıllarda pek fark etmeyip yeni yeni fark etsem de zorbalık görüyordum. En basit verebileceğim örneğim sadece 3 yıl içerisinde 7 kez 5'i baş üstü olmak üzere çöpe atıldım. Sınıftaki erkekler Enes'i kovalamaca diye bir oyun uydurmuşlardı ve ben kaçardım onlar kovalardı. Yakalayınca tahmin edebileceğiniz üzere tekmelenirdim hırpalanırdım. Bunlar sadece basit örnekler. Hayatım boyunca asla toxic birisi olmadım, kimesi kışkıttmak için bir şey yapmadım. Ortaokul yıllarımda (imamhatipe giderdim sadece erkek vardı) sadece kullanılmak ve sadece önünden geçtiğim için çocuklardan dayak yemekle geçti. Gerek ilkokul gerek ortaokul yaptıkları şey bana gerçek bir arkadaşlık nasıl olur bilmediğim için normal geliyordu. Ama yine de çoğu zaman zarar gördüğüm için aileme söylerdim. Annem ve pederim ilkokul zamanlarımda benimle gram ilgilenmezlerdi. (o zamanlar her gün kavga eder ve boşanmaktan bahsederlerdi, ama boşanmadılar) annem ağır depresyondaydı ve çoğu zaman ne yediğimi bile düşünmezdi 7 8 yaşlarımda kendim kendime kakaolu süt yapar içerdim.



Sonuç olarak bu kadar umursamadıkları için şimdi yüzlerine karşı bağırarak söylediğimde biz hiç fark etmedik öyle şeyler diyorlar. Bir gün ben henüz 6. sınıfta iken sırf "a" sınıfının kapısından baktığım için içeri çekilip içerisinde 4 tane ilkokul (sözde) arkadaşlarım olan grup tarafından dövülmüştüm. Çıkışta ilk defa abim beni almıştı ve halimi gördü. Ertesi gün okulda bütün çocuklara fazlasıyla bağırdı, eve geçince de bunca zaman dediklerimi gram umursamadıkları için ebebeyinlerime kızdı. Sonuç olarak daha fazla uzatmamak gerekirse, hayatım boyunca hiçbir erkekle arkadaşlık kuramadım çoğu arkadaş sandığım da maddi durumum iyi olduğu için beni kullandı. Konunun başından beridir "erkek" diye vurgulamamın sebebi, ben gram yakışıklı olmayan kendisine asla bakım yapmayan (temizlik konusunda aşırı titizimdir bahsettiğim şey sivilceler vs) ve özellikle komik olmayan birisiyim ama hayatım boyunca hiç istemesem bile onlarca kızla *arkadaş* oldum.
Hayatım boyunca asla anlayamadığım şey neden hiçbir erkekle arkadaş olamazken kızlarla bu kadar samimi olabiliyorum?

Buraya kadar gerçekten okumuş olanlar varsa teşekkür ederim...
Şu an yaşın tam olarak kaç? Ve sorun değilse hangi şehirde yaşıyorsun?
 
Şu anda yaşım 16, İstanbul'da yaşıyorum.

Ben liseyi bitirene kadar hiç arkadaş bulamamıştım. Tek olay ise; onların istediği gibi biri olmak. Onların istediği gibi biri değilsen olmuyor. Sen kibarsındır ve o yüzden erkekler* seni bu yaşta hor görüyordur, kızlar ise tatlı. O yüzden arkadaşlık kurman doğal olur. Lisede ise kızlarla iletişimi rahat kurabiliyordum, ama erkekler yine bana farklı geliyordu. Onların beni nasıl gördüğünden ziyade; ben onları çok garip görüyordum ki zaten olduğum ortamlar hep garip, "keko" insanlarla doluydu. Şimdi ise oldukça olgun insanlarlayım. Kişiler, seni farklılıklarınla benimsiyor ve o farklılıklarına değer veriyor. Bu kişiler bulmak kolay mı? Hayır değil maalesef. Ben bugüne kadar hep aynı kaldım, kendimi değiştirmedim. Kendimi değiştirmeyi asla istemem çünkü bu benim, başkası için kendimi değiştirmem. Değiştirsem de kendimden rahatsızlık duyarım, öz olmak en iyisi. Tabii bu zamana kadar sosyolojik ve psikolojik şeyler çekebilirsin, asla yılma. Sanki kendin bu dünyadan değilmiş gibi hissedebilirsin, bunlar olabilir ama asla yılma. Spor yapabilirsin, bu sadece fitness değil herhangi bir aktivite. Mesela hiç tanımadığım bir kitleye gidip futbol, voleybol, basketbol, hentbol her neyse (kızlı erkekli fark etmez)... "oynayabilir miyim?" derdim ve kafa dağıtırdım. İçsel sorgulamam adına ve insanları gözlemlemen için çok büyük fırsat. Biz gibi kişiler ileride insanları çok iyi tanıyor bu konuda ciddiyim, çok iyi gözlemci olabiliyoruz. Bu tarz şeyleri yaşayıp sorgulamaya giden kişilerin mantığı daha ileride oluyor genelde. Wikipedia tarzı siteler kullanıp sosyolojik araştırmalar yapıp kendine bazı bilgiler ekleyebilirsin, hem kendin için hem de ileride kurabileceğin tatlı sohbet ortamlarında kullanmak için güzel oluyor :). Doğru kişiyi, kişileri bulmak oldukça önemli. Hayat serüveninde başarılar güzel dostum :). Benim adım da Enes bu arada, memnun oldum.
 
Öncelikle geçmiş olsun, zor bir süreç geçirmişsin. Kışkırtmak gibi olmasın ama karşılık vermeyi denemedin mi? En azından kendini korumak için, kavgaya varan şekilde de olsa bir şeyler yapmadın mı merak ettim. Onun haricinde çekimser biri olabilirsin bu normal. İçe dönük olmanın da bu gibi durumlara yol açabileceğini düşünüyorum ki bu da yadırganacak bir durum değil.
Okuduğun okulu seçemediğin gibi arkadaş çevreni de maalesef belli bir zamana kadar seçemiyorsun. Kendini yanlız hissedebilirsin ama arkadaş çevresi yapmak için de böyle zulme razı gelmen beni gerçekten üzdü. :(
 
@TheHope0 hocam yazdığınız her bir kelime için teşekkür ederim. Dediklerinizde kendimi gördüm
Sen kibarsındır ve o yüzden erkekler* seni bu yaşta hor görüyordur, kızlar ise tatlı

. Değiştirsem de kendimden rahatsızlık duyarım,

Sanki kendin bu dünyadan değilmiş gibi hissedebilirsin
Dediklerinizi iyice düşüneceğim...
karşılık vermeyi denemedin mi?
Dediğim gibi "normal" bir arkadaşlık nasıl olur bilmiyordum, bütün bu olanları arkadaş arasında olabilecek şeyler sanıyordum. Bunları farketmemin sebebi lise ile birlikte hayatıma dahil olan harika arkadaşım Tuana..
 
Merhaba...

Benim de adım Enes memnun oldum. Durumunuza üzüldüm fakat kız arkadaşlarınız da sizin paranızın peşinde mi o da önemli. Hayat ne garip değil mi, keşke insanların aklından geçenlerini okuyabilsek.
 
Benim adım da Enes bu arada, memnun oldum.
Bende memnun oldum hocam. Dediklerinizi okudukca sanki babamdan nasihat alır gibi sıcacık oldum, duygulandım :')
Durumunuza üzüldüm fakat kız arkadaşlarınız da sizin paranızın peşinde mi o da önemli.

Reel hayatta arkadaşlığı bir şekilde batırıyorum. Neredeyse bütün arkadaşlarım sanal ve maddi olarak bir şey asla geçmiyor aramızda. Reel 5 kız bir de benden oluşan arkadaş grubum var sınıftan, onlar da maddi hiçbir konuyu birbirlerine yansıtmayan kişiler.
 
Çevrende erkek cinsiyetinde insan yok, sorun bu bence. Ben de üniversiteye kadar kızlarla daha iyi anlaşıyordum ama üniversitede insanlar bir nebze de olsa aklı başlarında olan kimseler olduğundan, artık çevremde erkekler de var. Okulda zorbalığa uğrama dışında ise aile durumlarımız çok benzer. Ailem düzelmedi ama en azından çevrem üniversite öncesine nazaran çok daha hoş insanlarla çevrili. Maddi durumunu da olabildiğince belli etmemeye gayret göstermeni tavsiye edebilirim. Bunu saklamak gibi değil de mütevazılık olarak düşünebilirsin.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı