Can Çeralp
Hectopat
- Katılım
- 1 Eylül 2018
- Mesajlar
- 1.226
- Çözümler
- 17
Günahı da kabahati de insanlar farklı yorumlayabiliyorlar. Bunu anlatmaya çalışıyorum. Örneğin; Ramazan'da gıda reklamı yayınlamak kimine göre günah çünkü ulaşamayan insanlar var, kimine göre de sevap çünkü oruç nefsi test ediyor. (özellikle çok önemli olmayan bir örnek verdim, konu başka yere gitmesin diye)
Eşcinselliğin tarihini tartışmıyorum, tarihten örnekler veriyorum. Tarih sayfasında ezildiğini ya da hak ettiğini alamadığını düşünen gruplar seslerini ancak abartılı ve yüksek sesli eylemler sonunda duyurabilmişlerdir. Burada sizinle -kısmen- uzlaştığımız bir konu var; bence eşcinsellik, sarışın olmak kadar fiziksel ve normal bir şey ve abartılMAmalı! Yani isteyen istediğiyle beraber olup bunu dillendirmemeli. Ancak aksi yönde baskı fazla olunca, toplum içinde normal kabul edilebilmek için anormal sesler çıkarmak gerekiyor, bunu da anlıyorum, ama çok sevdiğim söylenemez. Toplumsal şekillenmeler uzun sürer, genellikle de sancılı süreçlerdir. Bunu anlatmaya çalışıyorum.
Bir tartışma, tartışanları aşıp sadece tartışılanlardan ibaret olduğunda gerçekten tarafsız ve kalitelidir. Kendi düşüncenizi daha iyi anlatma yolları bulup karşı tarafa sunmay açaba harcamak yerine, karşınızdaki insanın kendisine yönelip "sen şöylesin, sen böylesin, bunu öğrenememişsin, öğren de gel, senin amacın bu zaten... kıl tüy yün" laflar sadece tartışmanın kalitesini düşürür. Bunu ööğrenememişsiniz..
Herkesin içinde var olan benmerkezciliğin özgürlüğünü ve toplumsal bilince entegre edilebilmesinin bir savunucusuyum. Yer yüzü hala çocuklarının eşlerini/işlerini seçen büyükler, başkasının adına kararlar verip o başkalarının ne istediğini sormayan insanlarla dolu. Toplum, etnik köken, yaş, cinsiyet gibi sayısız kalıp içinde insanları belirli şeylere zorluyor.
Ben eşcinselliği etik saymıyorum, savunmuyorum ve teşvik de etmiyorum. Sadece anormal veya yanlış görüşmesine karşı bir savunma içerisindeyim. Çünkü normal ve sıradan olduğu görüşündeyim (özel bir şey, bir üstünlük ya da bir özel hissetme sebebi olduğunu düşünen eşcinsel varsa ona da karşıyım). Bence sarışınlık gibi bir şey. Genlerimiz bizimle ilgili bir çok şeyi daha doğmadan belirliyor. Eşsincel olMAmayı seçmediğimiz gibi olmayı da biz seçmiyoruz. Ama onlara uzaylı gibi yaklaşılır ve hak ettiklerine inandığım normallik ellerinden alınırsa, ben de elimdeki bütün gerekçelerle savunma moduna geçerim.
İşte yine bir şahsa sataşma daha. Siz bence dediklerime odaklanmama derdindesiniz. İşsizliğe bulduğunuz çözüm insanlığı kategorize etmekten geçiyor farkında mısınız? "Önce tüm iş sahibi olması gereken erkekler iş bulsun, kalan koltuklardan itibaren kadınlar gelsin" diyorsunuz. Çünkü işsiz kadın olabilir ama işsiz erken olamaz.
Bu dediğinizin bir zamanlar doğru olup bugün doğruluğunu neden büyük bir hızla kaybettiğine dair tarihten giriş yapmam lazım ama o zaman da "tarih dersi veriyor" oluyorum. Halbuki çok açık. Ortalama 35-36 sene olan insan ömründe kadın 2-3 çocuk yapsa rahat 5 sene mobilitesini ve kendini savunma gücünü kaybediyor. Üstelik eski dönem teknolojilerinde iş güç çoğunlukla fiziksel güç üzerine kurulu. O da erkekte daha fazla var. Bugün is tanımının çok küçük bir kısmını yüksek, fiziksel güç isteyen işler oluşturuyor.
Tam olarak yazdıklarımın neresinden anladınız bunu? Kendimi daha yukarıda göstermeyi denediğimi soyleyerek aramızdaki fikir ayrılığında beni "sözünüze itibar edilmez" bir seviyeye mi indirgemeye çalışıyorsunuz? Benim sizi değil, olsa olsa fikirlerinizi mat etme amacım olur, onu da şahsınıza değil söylediklerinize karşı argümanlar kurarak uygularım. "siz şöylesiniz, böylesiniz, amacınız belli" vs demem, demedim de.
Tüm toplum benim fikirlerimi benimsiyor gibi davranmanın yanından bile geçmedim. Bilakis; insanların toplumun fikirlerini benimsemediği, kendi fikirleri de olabilir ve belli katı kuralları aşmamak kaydıyla bunları uygulama hakkını toplum onlara vermelidir diye savundum.
Tarif ettiğim şey başıboşluk değil, fikir ve uygulama özgürlüğü (rica ediyorum bu kısmı alintilayip "iyi, herkes istediğini yapsın o zaman, ben birini öldüreyim, komşum çıplak gezsin" gibi yavan bir karşıt örnek sunmayın. Özgürlüğün karşı argümanı bu değil çünkü). Çekirdek aile çok fazla şey üzerinden kurulan, binlerce ayağı olan güçlü bir yapı. Sandığınız kadar kolay dağılacak olsa bin yıllar boyu insanların türlü çağlarını ve değişimlerini atlatamazdı. Biraz kadın - erkek eşitliği çekirdek aile tanımını bozmaz (kadın erkek eşit diye bozulacak çok çekirdek aile var ama, fikir olarak çekirdek aile bunlardan çok daha fazlasıyla kurulan bir şey).
Baya baya "kendimizi sorgulama" eyleminin bizi ileri götürmeyeceğini söylüyorsunuz burada. Bu noktada ne dersem yeterince etkili olurum bilemedim. Başlığı okuyan diğer arkadaşlara bırakıyorum. Onlar karar versin; insanın arada "ya acaba yanlışsam", "ya aslında bana öğretilenler yanlışsa", "ya karşı taraf haklıysa" diye kendini sorgulaması ona patinaj mi yaptırır, geri mi götürür, ileri mi götürür...
Aklıma Alabama'da birkaç hafta önce onaylanan kürtaj faturası yasası geliyor. Damızlık Kızın Öyküsü adlı seriyi bilen varsa beni daha iyi anlayacaktır, tüm bunların ortak bir noktası var, o da modern bireyin özgürlüğünü kısıtlamak. 
