Gelecekteki çocuğunuzu nasıl yetiştirmek istersiniz?

Gelecekte çocuğunuz oldu, onu nasıl bir genç olarak yetiştirmek istersiniz?

Fikirlerim değişmezse başta mantık olarak kafasını kullanmayı öğretirdim. Bilmediği şeye "bilmiyorum" demeyi veya istemediği insana "hayır" demeyi öğretirdim. Hayatında yanlışlar yaptığı zaman ona bunun olması gereken olduğunu anlatarak hayatı yavaş yavaş öğrenmesini sağlardım. Asla kızmazdım. Baskıcı davranmazdım. Baskı yapılan hiçbir çocuk iradesini de düzgün kullanamazsa başarılı olamaz. Bunu kendimden biliyorum. Çocuk yetiştirmenin kolay bir şey olmadığını cahil olmayan çoğu insan bilir. Bunu bilmeden çocuk yapan aileler yüzünden ülkecek bu haldeyiz aslında. Uzun lafın kısası 40 sene önceki annelerimizin babalarımızın kafa yapısıyla yetiştirmezdim çocuğumu. Ha bir de siyasetle ilgili bazı şeyler de var :)
 
Arkadaşı gibi olmak isterim. Kendim başaramadığım şeyleri o başarsın isterim. Örneğin oyun oyna dışarı çık vb. derim. Bir de kolejde okutmak istiyorum. Çocukluğunun baharında ömür törpüsü sınavlarla fazla uğraşmasın.
 
Üstünüze alınmayın ama burda yazanların ailesini ona bu kadar karışsa muhtemelen şikayet ederlerdi. Bırakın da çocuk kendi kendini bulsun. (edep ahlak dışında ve ayrıca çalışmak vs.)
 
Çok güzel şeyler yazıyorsun. Çok teşekkür ederim. Ben yaşlanmaktan korkuyorum. Yüzümün kırışması, yaşlanınca koşamayacağım. Yaşlanınca kim bilir nasıl olacağım. Huysuz ve sinirli %100000.. Kesinlikle çekilmez olurum. Kimse de yanımda durmaz. En iyisi erkenden bu dünyadan göçmek.

Dünyadan göçme konusunda hemfikirim savaşırken öleyim 40'ımda öleyim yeter çünkü zaten mevzuların arasında yaşıyorum.
 
Ben elimden geleni yapıyorum kızım için (5), kendisine göre yorumluyor, bugün doğru diye öğrettiğimi ileride yanlış da kullanabilir, onun yanlış yaptığını düşünüp ileride doğru olduğunu da görebilirim. Benim onun babası ve arkadaşı olduğumu, bana yettiğim her konuda güvenebileceğini bilerek kendini geliştirsin. Sorsun, okusun, araştırsın, dinlesin, öğrensin, yorumlasın. Gülecekse gülsün, ağlayacaksa ağlasın. Bende gülüyorum ancak ağlayacak kadar güçlü olmayı 25 yaşından sonra öğrenmiştim. Güçlü olsun, yorulduğunda da boşvermeyi öğrensin. Bilmiyorum sonuç ne olacak, bende bu yolda giderken kendimi yetiştiriyorum.
 

Technopat Haberler

Geri
Yukarı