Halsizlik ve baş ağrısı

Arkadaş ve aile sorunlarım yüzünden psikolojim kötü, baskıcı bir ailede yaşıyorum ve izinsiz nefes almama izin yok.
Kendimle ilgilenmek istiyorum, bu benim hakkım ama aile dediğim kişiler benim düşüncelerimi önemsemiyorlar ve her şeyi abartıp, gerçekten abartı seviyesinde cezalar alıyorum.


Hocam sağlığımı önemseyemiyorum artık. Öncekinden uzak bir eve taşınmak zorunda kaldım ve kardeşim dediğim insanlardan uzaklaştım, onlarda devam ettiler. Çevreye alışmakta elverişli değilim ve kendimi asla anlatamam, yada anlamak isteyen olmaz. Umarım tanıdığım kimse bu mesajı görmez ama bu hafta bilmem hangi gecenin hangi saati, boynuma bıçak tutacak kadar bıkmıştım, kaçmayı bile denedim.

Yorumlarınız için teşekkür ederim, konudan saptım diyebiliriz ama yaşadıklarım konudan kayıyor.
Herkesin karakteri ve yapısı farklıdır, bu konuda burada kimsenin sizi ne yargılamaya ne de hor görmeye hakkı yok.
Sadece şunu söyleyebilirim. Çok şükür ki anlattığınız yapıda bir ailem olmadı. Ancak buna rağmen 18 yaşımdan itibaren tamamen kendi kararımla kendi ayaklarım üstünde durmaya başladım. Sizin aileniz gibi bir ailem olsa belki karşı çıkardı, ancak açıkçası umrumda bile olmazdı.

Yanlış görmediysem siz de 27 yaşındasınız şu an. Tek diyebileceğim risk alıp hayata karşı kendi ayaklarınız üzerinde durmanız gerektiği, ne ailenizin ne de başka insanların hayatınıza haddinden fazla müdahale etmesine izin vermemeniz olur.

Bıçaktı vs bunlar çözüm de değil ayrıca. Biz ne kadar laf etsek de sizin hayatınız tabii ki. Ama nefes aldığınız hiçbir saniye, hiçbir saat ve hiçbir gün bir daha geri gelmeyeceğine göre zamanın ve hayatın kıymetini bilmelisiniz. Sizin hayatınızda tek söz sahibi sizsiniz. Ne lazım? Para mı? Asgari ücretle her yere ve meslek dalına başvurup mutlaka çok kısa sürede iş bulabilirsiniz. (Mesaj atabilirseniz ben de yardım ederim bu konuda)

Yeter ki şunun farkında olun; baskıcı bir aile ya da hiçbir kimse hayatınızı yönetemez, yönetmemeli.

Eğer yaşınızı yanlış gördüysem ve reşit değilseniz yapabileceğim tek şey:
“kulak asmayın, kendinizi geliştirin ve reşit olduğunuz gibi kendinizi bu hayattan kurtarın” demek olacaktır.

Umarım en yakın zamanda kendinizde bu gücü toplar, bu cendereden kurtulursunuz. Hayatınızla ilgili sadece kendiniz söz sahibi olursunuz 🙏🏻
 
Ağrı kesici kullanma, ve sakın doktor önerse de anti-depresan türü ilaçlara başlama. İlaç bir şeye çözüm olmaz, aksine yeni sağlık sorunları yaratır (sindirim sistemi sorunları ve farklı piskolojik rahatsızlıklar).

Rahatlamanın yolu deniz/göl kenarında yürümek veya uzanmak, ormanda yürümektir.
Yüzmektir, koşmak, bisiklete binmek de iyi gelir.
En güzel rahatlama yolu da tek veya başka insanlarla dans etmek, birlikte müzik yapmak/şarkı söylemektir.

Tabi aile bunların hiç birine izin vermiyor diyorsun.
Bir çıkar yol olarak (eğer varsa) okulda rehber öğretmenden yardım iste. Durumu anlatıp aşırı bunaldığını, ne yapabileceğini sorabilirsin.
Maalesef okulumun rehber öğretmeni yok, sınıf öğretmenleri rehber dersine giriyor. Sınıf öğretmenimde aşırı anlayışsız, arkadaşımın yaptığı tek kötü davranışta ailesini arıyor, bende balık gibi önüne atlamamak için bir şey demiyorum.

Ağrı kesici ve depresan kullanmıyorum, evde bulunduramam zaten odamı kontrol ediyorlar.

Müzik dinlemeye bayılırım ama yanlız olunca daha mutlu ediyor. Bu aralarda kulaklıktan dinleyecektim ama baş ağrısı ve ses ile kulağımda sıkıntı çıkardığını anladım. Yanlız olunca herşeyi yaparım gibime geliyor ama yanlız kalamıyorum...

Herkesin karakteri ve yapısı farklıdır, bu konuda burada kimsenin sizi ne yargılamaya ne de hor görmeye hakkı yok.
Sadece şunu söyleyebilirim. Çok şükür ki anlattığınız yapıda bir ailem olmadı. Ancak buna rağmen 18 yaşımdan itibaren tamamen kendi kararımla kendi ayaklarım üstünde durmaya başladım. Sizin aileniz gibi bir ailem olsa belki karşı çıkardı, ancak açıkçası umrumda bile olmazdı.

Yanlış görmediysem siz de 27 yaşındasınız şu an. Tek diyebileceğim risk alıp hayata karşı kendi ayaklarınız üzerinde durmanız gerektiği, ne ailenizin ne de başka insanların hayatınıza haddinden fazla müdahale etmesine izin vermemeniz olur.

Bıçaktı vs bunlar çözüm de değil ayrıca. Biz ne kadar laf etsek de sizin hayatınız tabii ki. Ama nefes aldığınız hiçbir saniye, hiçbir saat ve hiçbir gün bir daha geri gelmeyeceğine göre zamanın ve hayatın kıymetini bilmelisiniz. Sizin hayatınızda tek söz sahibi sizsiniz. Ne lazım? Para mı? Asgari ücretle her yere ve meslek dalına başvurup mutlaka çok kısa sürede iş bulabilirsiniz. (Mesaj atabilirseniz ben de yardım ederim bu konuda)

Yeter ki şunun farkında olun; baskıcı bir aile ya da hiçbir kimse hayatınızı yönetemez, yönetmemeli.

Eğer yaşınızı yanlış gördüysem ve reşit değilseniz yapabileceğim tek şey:
“kulak asmayın, kendinizi geliştirin ve reşit olduğunuz gibi kendinizi bu hayattan kurtarın” demek olacaktır.

Umarım en yakın zamanda kendinizde bu gücü toplar, bu cendereden kurtulursunuz. Hayatınızla ilgili sadece kendiniz söz sahibi olursunuz 🙏🏻
Yaşım konusunda kusura bakmayın, eski bir konu ben reşit değilim.

Ailem karşı çıkmakla yetinseydi hastaneye gitmiş ve konuyu açmak zorunda kalmamış olurdum,
Beni odama kamera taktırmakla tehdit etmiştiler,
Sınavlardan düşük alırsam evden atıcaklarını söylemiştiler, bir sohbette altta kalmamak için beni sürekli rezil ediyorlar, benim ihtiyaçlarımla dalga geçiyor ve yapmama izin vermiyorlar, kukla olmamı istiyorlar sanki. Cahillikleri de aşırı fazla, bana kitap okutarak ve evde ders çalıştırarak ilçe birincisi olmamı bekliyorlar.

Vakit geçirmek için bir bilgisayarım ve telefonum vardır belki, onlarada beni internetten öldürürler/kaçırırlar/paramı çalarlar/taciz ederler/korkuturlar diye izin vermiyorlar, ama salak olmamak için pc ve telefon kullanıyorum.

Arkadaşlarım varken zaman daha hızlı geçiyordu, taşındım diye arkadaşım kalmadı, şimdi günler hafta gibi geçiyor ve ben iyice batıyorum.

Umarım bir gün kurtulurum buradan, aşırı kısıtlıyım ve her geçen gün kısıtlanıyorum, ben kurtulana dek ne kadar zaman geçer emin değilim.
 
Maalesef okulumun rehber öğretmeni yok, sınıf öğretmenleri rehber dersine giriyor. Sınıf öğretmenimde aşırı anlayışsız, arkadaşımın yaptığı tek kötü davranışta ailesini arıyor, bende balık gibi önüne atlamamak için bir şey demiyorum.

Ağrı kesici ve depresan kullanmıyorum, evde bulunduramam zaten odamı kontrol ediyorlar.

Müzik dinlemeye bayılırım ama yanlız olunca daha mutlu ediyor. Bu aralarda kulaklıktan dinleyecektim ama baş ağrısı ve ses ile kulağımda sıkıntı çıkardığını anladım. Yanlız olunca herşeyi yaparım gibime geliyor ama yanlız kalamıyorum...


Yaşım konusunda kusura bakmayın, eski bir konu ben reşit değilim.

Ailem karşı çıkmakla yetinseydi hastaneye gitmiş ve konuyu açmak zorunda kalmamış olurdum,
Beni odama kamera taktırmakla tehdit etmiştiler,
Sınavlardan düşük alırsam evden atıcaklarını söylemiştiler, bir sohbette altta kalmamak için beni sürekli rezil ediyorlar, benim ihtiyaçlarımla dalga geçiyor ve yapmama izin vermiyorlar, kukla olmamı istiyorlar sanki. Cahillikleri de aşırı fazla, bana kitap okutarak ve evde ders çalıştırarak ilçe birincisi olmamı bekliyorlar.

Vakit geçirmek için bir bilgisayarım ve telefonum vardır belki, onlarada beni internetten öldürürler/kaçırırlar/paramı çalarlar/taciz ederler/korkuturlar diye izin vermiyorlar, ama salak olmamak için pc ve telefon kullanıyorum.

Arkadaşlarım varken zaman daha hızlı geçiyordu, taşındım diye arkadaşım kalmadı, şimdi günler hafta gibi geçiyor ve ben iyice batıyorum.

Umarım bir gün kurtulurum buradan, aşırı kısıtlıyım ve her geçen gün kısıtlanıyorum, ben kurtulana dek ne kadar zaman geçer emin değilim.

Peki, ben yazayım yine.
Tek başına güçsüzsün ve tek akılla bildiğin yolları denediğinden diğer akıllardan yardım istiyorsun.
Mecburen artık okula giderken karşılaşacağın yaşıtlarınla otobüste/metroda bir yerde veya okulun içinde yeni arkadaşlar edinmen gerekli.
"Birlikten güç doğar" diye bir söz var ya.

Tek başına kaldıkça daha zor olur. Rahatlamak için de yazdım birlikte oyun oynaman, dans etmen, gülmen ve eğlenmen gerekli. Bunlar içine güç depolar dayanıklı olursun. Bir yerlerde "seni seven ve önemseyen insan olduğunu bilmek" gücünü tazeler.

Ailenin senin üzerindeki etkisi yasal olarak 18 yaşına kadardır. Seni evden atmakla perişan etmekle tehdit ettiklerinde bundan korkmamak için bir an önce olgunlaşmayı öğrenmen lazım demek ki.

Genç olarak içeride acı çekmektense dışarıda (düzgün yerler olmak şartıyla) cafe'lerde ya da restoranlarda komi ve garson olarak çalışabilirsin.
Başka düzgün bir akrabanız varsa onun iş yerinde/dükkanında iş hayatını öğrenebilirsin.
Üniversitede hazırlandığın bölüm dışında da, dünyanın her yanında gençler parasal özgürlük için bir yandan okurken bir yandan çalışırlar.

İş elbette hazır seni beklemez, o da kolay değildir ama dedim ya;
1) Seni tehdit edenlere karşı kendini savunacak kozun olacak.
2) Farklı insanlar farklı çevre ve hayatlar demektir. Yeni arkadaşlar edinirsin ve kendini gösterme fırsatı tanındıkça olgunlaşırsın.

Güvenli bir ailenin (genel için konuşuyorum) korumasına göre bunların hiç biri kolay değil. Ama 20'yi geçtikten sonra er ya da geç kendin geçinir hale gelmen gerekecek. Bunu ne kadar erken başlatırsan hayatın o kadar kolay olur.
 
Son düzenleme:

Geri
Yukarı