Arkadaşlar, her şeye detay veremem ama size anlatabildiğim kadar anlatacağım. 18 yaşındayım ve yasal olarak 8. sınıfa gidiyorum. İlk öncelikle konuya buradan giriş yaptım ve devam ediyorum. Zamanında olan arkadaş çevresi tarafından dışlanmam, ezilmem, ailem tarafından baskıcı büyütülmem ve korkutularak yaşatılmam ve ailemin mahkeme olayları vardı (hepsi geçti bitti tabii). Hep kavga ettiğimde ezdirirdim kendimi. Onlar derdi bize bir şey yaparlar, götürürler, bizsiz kalırsın diye diye diye çocukluğumdan beri baskı yaptılar ve bu mahkeme olayları yüzünden okutulmadım.
18'e girdim. 8. sınıf olmama rağmen 5. sınıfta terk ettim okulu. Hiçbir şey anlamıyordum çünkü. Sonrasında pandemiden dolayı 8. sınıfa geçtim.
Hep yalnızdım hala da yalnızım. Arkadaş çevrem yok. Ne yapacağımı bilmiyorum. Büyüyorum ve artık kendimi geçindirmem gerek. Bunu biliyorum. Ortada kalırım, sokakta kalırım diye korkuyorum. Kimse işe almaz, ev tutamam ya da yaşayamam, hayatım olamaz gibi korkularla yüzleşmekte zorlanıyorum.
Şimdi bana demeyin zamanında okusaydın. Ben okumak istedim ama bazı olaylardan dolayı okutulmadım. Şu anda okuma şansım olsa da çok eksiğim var. 5. sınıfta bıraktım. En son gördüğüm işlem kesirlerdi. Sonrası yok zaten. Her şeyi unuttum. Öğrenmem bir ton zaman alır. Okuyarak keşke bir şey olabilseydim ama yapamadım, olamadım, olamam da ailemden dolayı.
Korkuyorum. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Sizce sokakta kalma gibi, iş bulamama gibi problem olur mu? Bana fikir verin. Zaten panik atağım ve korkularım var geçmişte yaşadıklarımdan dolayı ve bundan dolayı ne yapacağımı bilmiyorum. Buraya kadar okduğunuz için teşekkür ederim.
Ailem ile son zamanlar da çok tartışmaya başladım ve artık garip garip kötü kötü düşünceler düşünüyorum. Hakkımda başarısız oldum düşünceleri ek olarak anti depresan kullanıyorum iyi gelsin diye ama ortada kaldım yani kimsem de yok. Bu hayatta hiç arkadaş ortamım yok. Çekiniyorum, utanıyorum ondan eve kapanığım. Öyle yani.
18'e girdim. 8. sınıf olmama rağmen 5. sınıfta terk ettim okulu. Hiçbir şey anlamıyordum çünkü. Sonrasında pandemiden dolayı 8. sınıfa geçtim.
Hep yalnızdım hala da yalnızım. Arkadaş çevrem yok. Ne yapacağımı bilmiyorum. Büyüyorum ve artık kendimi geçindirmem gerek. Bunu biliyorum. Ortada kalırım, sokakta kalırım diye korkuyorum. Kimse işe almaz, ev tutamam ya da yaşayamam, hayatım olamaz gibi korkularla yüzleşmekte zorlanıyorum.
Şimdi bana demeyin zamanında okusaydın. Ben okumak istedim ama bazı olaylardan dolayı okutulmadım. Şu anda okuma şansım olsa da çok eksiğim var. 5. sınıfta bıraktım. En son gördüğüm işlem kesirlerdi. Sonrası yok zaten. Her şeyi unuttum. Öğrenmem bir ton zaman alır. Okuyarak keşke bir şey olabilseydim ama yapamadım, olamadım, olamam da ailemden dolayı.
Korkuyorum. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Sizce sokakta kalma gibi, iş bulamama gibi problem olur mu? Bana fikir verin. Zaten panik atağım ve korkularım var geçmişte yaşadıklarımdan dolayı ve bundan dolayı ne yapacağımı bilmiyorum. Buraya kadar okduğunuz için teşekkür ederim.
Ailem ile son zamanlar da çok tartışmaya başladım ve artık garip garip kötü kötü düşünceler düşünüyorum. Hakkımda başarısız oldum düşünceleri ek olarak anti depresan kullanıyorum iyi gelsin diye ama ortada kaldım yani kimsem de yok. Bu hayatta hiç arkadaş ortamım yok. Çekiniyorum, utanıyorum ondan eve kapanığım. Öyle yani.
Son düzenleyen: Moderatör:
