Hayatın bir anlamı yokken hayata anlam yüklemek kandırmaca mıdır?

İnsan beyni her şeye anlam yükleme işlevi ile evrimleşmiştir. Küçük bir örnek olarak dağda, taşlarda ve havadaki bulutta bile bir yüz görmek gibi anlamlandırmalarını söyleyebiliriz. Rastgele şeyleri illa ki bir şekle benzetmeden duramıyoruz. Bir nevi bunu yapmak zorundayız. Hayat dahil her şeye bir anlam yükleme zorunluluğumuz var. Her ne kadar reddetsen bile bu geçici bir reddediş olur çünkü doğana aykırı bir hareket.
 
Hayatın bir anlamı yok ise neden yaşayalım? Hayatın bir anlamı olsa veya olmasa bile yaşamak için anlam yüklüyor olabilir miyiz?
 
Hayata anlam vermeyenlere göre hayata anlam vermek yanlıştır.
Hayata anlam verenlere göre hayata anlam vermemek yanlıştır.

Sana göre, bana göre düşüncelerinde kesin bir doğru ya da yanlış yoktur.

Hayat anlamsız diyen diğerlerine kendini kandırma der, hayat anlamlı diyen diğerlerine sorumluluktan kaçıyor der. Önemli olan bunun üzerine düşünmek, cevap aramaktır. Belki de hayatın anlamı, o anlamı bulmaya çalışmaktır.
 
Kendi yaşam anlamınızı belirlemeniz kişisel değil midir ? Genel olarak yine hayatın bir anlamı olmuyor.
Dini olan insanların amacı tanrı tarafından veriliyor çünkü.

Bu konuda yorum yapamam ama yine sonuca gelince hayatın bir anlamı olmuyor kendimiz belirliyoruz ve bu kendi hayatımızın amacı oluyor genel olarak bir hayat amacı olmuyor.
Genel olarak bir hayat amacı arıyorsan onları dinler cevaplıyor zaten. Diğer hayat amaçları kişisel olur.
 
Ebeveynlerin hayallerini çocukları üzerinden yaşamak istemeleri bitirdi bizi. O elin çocuğu yok mu? İşte o bitirdi bizi. Çocukları olduğumuz için değil okullardaki ve hayattaki onlara göre başarı sayılacak işler yaptığımız için sevildik. Okul kazandık. Benim çocuğum kazandı dediler. Çocukları olduğumuz için değil kazandıklarımıza göre bize olan sevgileri de değişiyordu. Anne ve babamın gözünde bile ben bir eşya gibi diğerleri ile kıyaslanıyorsam, diğer insanlar gibi aynı şeyleri yapıyorsam, farklılık için çabalamıyorsam ne anlamı var hayatın? Bilemiyorum. Ömrümüz 75 yıl desen 25 yıl çocukluk ve okul ile geçiyor. Sonraki yıllarda emekli olana kadar çalış, evlen, ev, araba, sonra tatlı tatlı ölümü bekle. Bana biraz garip geliyor. Herkesin aynı döngülerden geçmesi. Belki de herkes geçmiyordur. Doğuştan şanslı olup zengin doğanlar belki farklıdır hayatları bilemiyorum. Bunlar benim düşüncelerim. Ha varsa hayatın anlamını bulan bize de söylesin. Çünkü yoruldum aramaktan...
 

Geri
Yukarı