Hiç sevilmeden ölmek sizi korkutuyor mu?

30 yaşındayım ve kendimi bildim bileli yalnızım. Hiç sevgilim olmadı. Yalnızlıktan şikayetçiyim ama elimden bir şey gelmiyor. Kendimi yalnız ve anlamsız hissediyorum. Yine de ben güçlüyüm. Ben bundan çok daha fazlasıyım.
 
Hiç kimse umurumda değil beni rahatsız edecek düzeye gelecek kadar sorun çıkaranları hayatımdan çıkarırım illa adımı duvarlara veya insanlara kazımak zorunda değilim.
 
Ölümü herhangi bir şeyle bağdaştırmadığım için son derece rahatım. Yaşantım kadar doğal bir süreç. Gerçekleşeceği zaman sadece göçeceği fikrine alışınca insan rahatlıyor. En azından benim için böyle oldu.
 
İnsanlar çıkarcıdır ve çıkarları doğrultusunda sever. Bu yüzden pek dert edindiğim bir konu değil.
Ben hariç. Çıkar için sevmem. Bir sevgiliden beklentilerim; Beni sevmesi, hiç bırakmaması, (sadık olması) aldatmaması, bana değer vermesi ve yalan söylememesi.

Karşımdakinden elektrik almam da önemli tabi sevgili olabilmem için. Bizde el bir defa tutulur. 30 yaşındayım, hiç sevgilim olmadı ama yine de aşk'a inanıyorum.

Şimdi söyler misiniz, çıkar bunun neresinde? Evsiz ve hiçbir geliri olmayan biriyle de sevgili olabilirim, hiç farketmez. Parası, evinin olup olmaması gibi şeyler umrumda değil.
 
@trans_women sen geçenlerde yalnız olduğunu söyleyen bir konu açmadın mı?


Demek ki insanların senden bir çıkarı yok ki yalnızsın. İşte çıkar burada.
 
@trans_women sen geçenlerde yalnız olduğunu söyleyen bir konu açmadın mı?


Demek ki insanların senden bir çıkarı yok ki yalnızsın. İşte çıkar burada.
Bu doğru olabilir ama ben çıkarcı değilim diyorum.
 

Geri
Yukarı