Hiç takip edildiniz mi?

ırmakovski

Picopat
Katılım
3 Ekim 2021
Mesajlar
591
Çözümler
4
Yer
İstanbul
Daha fazla  
Cinsiyet
Kadın
Sorum yukarıdaki gibi. Bence herkes hayatında bir kere yaşamıştır.

Ben takip edildim ama neden olduğunu anlayamadım. Anlatayım hemen başımdan geçeni.

Geçen seneydi... Sevgilimle çarşıya inmiştik. Bilirsiniz, çoğu çarşı maksimum 23.00'a kadar hizmet verir. Biz de sahile geçmeye karar verdik çünkü saat geç olmuştu. Eğer bir şey olursa falan ben çok rahatım sevgilim beni korur diye. Vakit geçti, eve dönmemiz gerekti ve sevgilim beni eve bırakmadı. Tek başıma eve gitmek zorunda kaldım.

Ara sokaklardan gitmemeye çalışıyorum ama ana sokaklarda, caddelerde de insan yok; sadece sarhoş insanlar var. Sonra bir adamın beni takip ettiğini fark ettim. (Sosyal medyadaki "yolda kare çizin, hala arkanızda biri varsa takip ediliyorsunuz" taktiğini denedim.) Sonra adam kendinden daha emin gelmeye başladı. Yolun üstünde de nöbetçi eczane vardı, eczanenin içine girdim. Adam kapının orada beni bekliyor. Dayanamadım eczacı abiye anlattım olayları, sağ olsun hayatımı kurtardı.

Beni takip eden adamın niyeti kötü müydü bilemem ama gayet korkutucu bir olaydı benim için.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Hemen her kadının başına geliyor sanırım bu tarz şeyler.

Şahinle benim kuzeni takip etmişler. Kuzen de arabada ve kız olduğunu gördükleri için olsa gerek, arabayla önüne arkasına geçip gazlıyorlarmış sürekli. Sonra kuzen polisi aramış, durumu anlatmış. Altındağ çıkışı Kuzey Ankara girişinde şahini almışlar kenara, kuzen devam etmiş. Bizim milletimiz akıllanmayacak.
 
Bir ara tinerciler kovalamıştı ama gizli gizli takip eden olduğunu sanmıyorum. Takıp ettiyse de helal olsun işini iyi yapmış.
 
Sorum yukarıdaki gibi. Bence herkes hayatında bir kere yaşamıştır.

Ben takip edildim ama neden olduğunu anlayamadım. Anlatayım hemen başımdan geçeni.

Geçen seneydi... Sevgilimle çarşıya inmiştik. Bilirsiniz, çoğu çarşı maksimum 23.00'a kadar hizmet verir. Biz de sahile geçmeye karar verdik çünkü saat geç olmuştu. Eğer bir şey olursa falan ben çok rahatım sevgilim beni korur diye. Vakit geçti, eve dönmemiz gerekti ve sevgilim beni eve bırakmadı. Tek başıma eve gitmek zorunda kaldım.

Ara sokaklardan gitmemeye çalışıyorum ama ana sokaklarda, caddelerde de insan yok; sadece sarhoş insanlar var. Sonra bir adamın beni takip ettiğini fark ettim. (Sosyal medyadaki "yolda kare çizin, hala arkanızda biri varsa takip ediliyorsunuz" taktiğini denedim.) Sonra adam kendinden daha emin gelmeye başladı. Yolun üstünde de nöbetçi eczane vardı, eczanenin içine girdim. Adam kapının orada beni bekliyor. Dayanamadım eczacı abiye anlattım olayları, sağ olsun hayatımı kurtardı.

Beni takip eden adamın niyeti kötü müydü bilemem ama gayet korkutucu bir olaydı benim için.
İyi niyetli birinin o şekilde takip edeceğini sanmıyorum geçmiş olsun.
 
Yurt disinda bile basima geldi bu olay (Hollanda). Kadini erkegi yok bunun, hayvan her yerde hayvan.

Polisi aramanin bir ise yarayacagini sanmiyorum, acik bir dukkana girip taksi cagirmalarini rica etmek en mantiklisi. Taksici de bozuk cikarsa zaten yanlis ulkede yasadigin tescillenmis olur.
 
Birçok kez. En yenisi bir hafta önce oldu. Okuldan iki arkadaşla çıktım, minibüs bekleyeceğimiz yere gitmek için yürümeye başladık. Aramızda sohbet falan da ediyoruz tabii. Bi' ara konuşmayı bırakıp yavaş yavaş yürümeye başladılar. Derken arkama baktım, bir adam bizi takip ediyor. Fısıldayarak "şuradan geri dönelim, bakalım takip mi ediyor" dedim. Söylediğim yerden döndük, adam da bizle beraber döndü. Aramızdan birisi adamın üstüne doğru yürümeye başladı. Adam da fark edildiğini anlayınca kaçmaya başladı.
 
Sorum yukarıdaki gibi. Bence herkes hayatında bir kere yaşamıştır.

Ben takip edildim ama neden olduğunu anlayamadım. Anlatayım hemen başımdan geçeni.

Geçen seneydi... Sevgilimle çarşıya inmiştik. Bilirsiniz, çoğu çarşı maksimum 23.00'a kadar hizmet verir. Biz de sahile geçmeye karar verdik çünkü saat geç olmuştu. Eğer bir şey olursa falan ben çok rahatım sevgilim beni korur diye. Vakit geçti, eve dönmemiz gerekti ve sevgilim beni eve bırakmadı. Tek başıma eve gitmek zorunda kaldım.

Ara sokaklardan gitmemeye çalışıyorum ama ana sokaklarda, caddelerde de insan yok; sadece sarhoş insanlar var. Sonra bir adamın beni takip ettiğini fark ettim. (Sosyal medyadaki "yolda kare çizin, hala arkanızda biri varsa takip ediliyorsunuz" taktiğini denedim.) Sonra adam kendinden daha emin gelmeye başladı. Yolun üstünde de nöbetçi eczane vardı, eczanenin içine girdim. Adam kapının orada beni bekliyor. Dayanamadım eczacı abiye anlattım olayları, sağ olsun hayatımı kurtardı.

Beni takip eden adamın niyeti kötü müydü bilemem ama gayet korkutucu bir olaydı benim için.
Yazık gerçekten. Bu kadar mı yoksunlar?
 
İlkokul çıkışında yandaki büfeden kızarmış patates almıştım. Okul çıkışı olduğu için kalabalıkta yemek ayıp olur diye yolu uzatıp boş ağaçlık bir yerden gidiyordum (Yol kenarındaki peyzaj yerleri gibi yer, ıssız orman değil. Mesela kare çizin, yol karenin kenarları olsun, ortası da ağaçlık yer.). Sonra takip edildiğimi fark ettim. Ağaçların arasında zikzaklarla falan gidiyordum ama yine de peşimdeydi. Bir de sürekli seslenip iyice tedirgin ediyordu. En sonunda kovalamacadan yorulup teslimiyeti kabul ettim ve yol kenarına üç beş patates bırakıp kaçtım.
Kargalarla uğraşılmaz.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı