Merhabaler ben Emirhan, şu an 9. sınıfım ve liseye geçtiğimden beri kendimi iyi hissetmiyorum.
Akademik başarım iyi düzeydeydi çalışmadığım halde ancak şu lise döneminde akademik hayatım battı.
Evet biliyorum lise zor ama bu kadar emek verirken böyle almaması gerekiyordu.
Eskiden en azından oyun oynarken eğlenirdim ama şu an eğlenmek için bir sebebim bile yok.
Ailem okuyup iyi biri olmamı istiyor ancak yapamıyorum, elimden gelmiyor.
Aile ekonomisine de katkıda bulunamıyorum. Annem ve babam da bu durumdan rahatsız, bunu da biliyorum.
Ekonomik durumumuz da iyi değil, kıt kanaat zor geçiniyoruz.
Ders çalışayım kendimi geliştireyim katkıda bulunmaya çalışayım diyorum ama ders çalışırken 3 saniye önceki anlatılanları bile unutuyorum.
Oturayım kendim çalışayım diyorum ama kendimi başka şeyler düşünürken buluyorum, bu yazıyı yazarken bile kendimi acemice hissediyorum.
Hele son seçimden sonra umudum kalmadı. Telefon alma hayalim vardı, onu da alamayacağız sanırım.
4 senelik A10s'imle beraber 4 senem daha var galiba.
Üzgünüm sizi de rahatsız ettim, benden daha kötü durumda olanlar da vardır elbet ama gerçekten dayanamıyorum.
Ne arkadaş hayatım var, ne okul hayatım. Sevgili işlerimde de pek iyi değilimdir.
Okuldaki bazı kişiler tatlı olduğumu ve nasıl sevgilim olmadığını falan soruyorlar, buna ben de emin değilim.
1 adet konuştuğum arkadaşım var, 6. sınıftan beri konuşuyoruz ancak ondan da sıkılmaya başladım.
Tekrardan eskisi gibi eğlenelim diyorum ancak olmuyor.
Sizi de akşam akşam rahatsız ettim. Özür dilerim, iyi akşamlar.
Not: Ailem ekonomimize katkı sağlamamamdan rahatsız olmuyor, aile ekonomimizin kötü olduğu ve kendileri katkıda bulunamadığı için rahatsız oluyor.
Akademik başarım iyi düzeydeydi çalışmadığım halde ancak şu lise döneminde akademik hayatım battı.
Evet biliyorum lise zor ama bu kadar emek verirken böyle almaması gerekiyordu.
Eskiden en azından oyun oynarken eğlenirdim ama şu an eğlenmek için bir sebebim bile yok.
Ailem okuyup iyi biri olmamı istiyor ancak yapamıyorum, elimden gelmiyor.
Aile ekonomisine de katkıda bulunamıyorum. Annem ve babam da bu durumdan rahatsız, bunu da biliyorum.
Ekonomik durumumuz da iyi değil, kıt kanaat zor geçiniyoruz.
Ders çalışayım kendimi geliştireyim katkıda bulunmaya çalışayım diyorum ama ders çalışırken 3 saniye önceki anlatılanları bile unutuyorum.
Oturayım kendim çalışayım diyorum ama kendimi başka şeyler düşünürken buluyorum, bu yazıyı yazarken bile kendimi acemice hissediyorum.
Hele son seçimden sonra umudum kalmadı. Telefon alma hayalim vardı, onu da alamayacağız sanırım.
4 senelik A10s'imle beraber 4 senem daha var galiba.
Üzgünüm sizi de rahatsız ettim, benden daha kötü durumda olanlar da vardır elbet ama gerçekten dayanamıyorum.
Ne arkadaş hayatım var, ne okul hayatım. Sevgili işlerimde de pek iyi değilimdir.
Okuldaki bazı kişiler tatlı olduğumu ve nasıl sevgilim olmadığını falan soruyorlar, buna ben de emin değilim.
1 adet konuştuğum arkadaşım var, 6. sınıftan beri konuşuyoruz ancak ondan da sıkılmaya başladım.
Tekrardan eskisi gibi eğlenelim diyorum ancak olmuyor.
Sizi de akşam akşam rahatsız ettim. Özür dilerim, iyi akşamlar.
Not: Ailem ekonomimize katkı sağlamamamdan rahatsız olmuyor, aile ekonomimizin kötü olduğu ve kendileri katkıda bulunamadığı için rahatsız oluyor.
Son düzenleyen: Moderatör: