Son zamanlarda sosyal medyada veya çevremde ne zaman bir tartışma olsa, konunun bir şekilde Filistin'e bağlanmasından gerçekten yoruldum. Peşinen söyleyeyim, derdim İsrail'i savunmak veya masumların acısını görmezden gelmek değil. Ancak bu mesele yüzünden kendi insanımızın sergilediği tutumlar, beni Filistin konusundan tamamen soğuttu.
Neden mi? Çünkü kendi ülkesinin sorunlarına karşı kör olan, hatta onları küçümseyen bir kitlenin, binlerce kilometre ötedeki bir savaşı adeta bir ahlak gösterisine dönüştürmesini samimi bulmuyorum. Kendi gençlerimiz işsizlikle boğuşurken, ekonomimiz her geçen gün erirken, adalet sistemi tartışılırken tüm bunları unutup gündemi sadece Gazze'ye kilitlemek bana mantıklı gelmiyor.
Bize sürekli "bebekler, çocuklar ölüyor" denilerek vicdani bir baskı kuruluyor. Elbette bu korkunç bir trajedi ve hiçbir vicdan sahibi bunu onaylayamaz. Ancak madem gerçekleri konuşuyoruz, o zaman resmin tamamına bakalım: Savaşın ve o korkunç şartların ortasında bile hayatın bir şekilde devam ettiği, doğumların sürdüğü de bir başka gerçek. Durum bu kadar karmaşıkken, bu acıyı alıp kendi ülkemizin sorunlarını bastırmak için bir sopa gibi kullananlara tepkiliyim.
Daha dün gibi aklımızda olan kendi deprem felaketimiz bile Filistin'le kıyaslanmadı mı? Kendi canlarımızın yasını tutarken, "bakın onlar ne halde, halinize şükredin" denilerek acımız değersizleştirilmedi mi? İşte bu zihniyet beni çileden çıkarıyor. Her konuyu Filistin'e bağlayıp "şükredin" demek, kendi sorunlarımıza ihanettir.
Bu tutarsızlığı başka yerlerde de görüyoruz. Amerika'da bir yer de yandığında "oh olsun, Allah cezasını verdi" diye sevinenler, aynı felaket bir Müslüman ülkede olunca gözyaşı döküyor. Bu çifte standart, Filistin meselesindeki samimiyetlerini de sorgulatıyor.
Benim tepkim Filistin halkına değil. Benim tepkim, kendi evinin önü yangın yeriyken komşunun bahçesindeki kuru ot için ağlayan, bunu yaparken de kendi yangınını görmezden gelen kendi insanımıza. Destek veriyorsan ver ama bunu körü körüne yapma. Kendi ülkene bu kadar yabancılaşıp başka bir davayı bu denli sahipleniyorsan, benim gibi birçok insanın bu konudan soğuması da gayet doğaldır. Önce kendi sorunlarımız, önce kendi ülkemiz.