2015 Aralık ayında kız arkadaşımla birlikte Alsancak'ta dolaşırken (yemek öncesi turlayalım dedik) kız arkadaşını döven bir herif gördük. (Herif demekle yetineyim) Kızın yardım isteğine kayıtsız kalamadık, müdahale ettiğimizde bize saldırdı, sonucu herif açısından hiç iyi olmadı yerden kalkmakta zorlanacağı kadar ağır bir dayak attım bize saldırdığı için. Kızın dudağı patlak, burnu kanıyor, yanakları kıpkırmızı (tokatlanmaktan) halde karakolda utanmadan herifi savundu. O hale bizim kavgamızı ayırırken geldiğini iddia etti, sadece tartışma sırasında müdahale ettiğimi söyledi, fiziksel bir şey olmamıştı dedi ve bunun gibi bir sürü şey daha söyledi. Biz de gidin mekanların kameralarından görün dedik karakolda polislere. (Bu arada kız arkadaşım da diğer kızın saçını biraz yoldu karakolda o iyi olmadı tabi) Sonucunda görsel tüm kanıtlar olduğu, saldırıya uğrayanın biz olduğu ve gerçekten kızı korumak (kızın yardım istediği de duyuluyordu) için olaya dahil olduğum belli olunca adli bir işlem yapılmadı. Polisler bu işler sana kalmadı diye birkaç fırça attıktan ve kız arkadaşımla gecemiz mahvolduktan sonra evlerimize döndük.
Sorun şurada, eğer kamera kaydı olmasaydı ve bunun da üzerine şahit de bulamamış olsaydık yardım isteyen bir "kıza" (küfretmemek için zor tutuyorum kendimi) yardım ettiğim ve saldırıya uğradıktan sonra kendimi koruduğum için ben suçlu çıkacaktım, iş mahkemeye taşınacaktı.
Kıssadan hisse: Sevgili, arkadaş, eş durumlarında 2 cins arasında böyle bir durumla karşılaşırsanız dönüp arkanızı gidin. Bir taraf ifade verirken sizi satar, ilişkimiz düzelir belki umuduyla iftira atıp yalan söyler, olan da kıza yardım etmek isteyen enayilere olur. (Burada enayi ben oluyorum) Bu olayın öncesinde müdahale etmeyenlere kızıyordum, şu anda beter olsunlar bana ne diyorum. Ne mal olduğu 200 metre öteden belli olan kriminal heriflerle takılmayı sevenler bedelini ödesin, bana ne!