Öncelikle çok teşekkürler. Belki de hayatımın sonuna kadar işime yarayacak konulara değinmişsin. Bahsettiğim kız ailemin bile desteklemediği konularda beni destekleyen biriydi. Şimdi öyle yabancı birini görmüş gibi uzaktan bakması rahatsız ettiği için bu konuyu açtım. Birbirimizi göremeyeli yaklaşık 6 ay olmuştu. O 6 ayda biraz tarzıma dikkat etmeye başladım, biraz kilo aldım (eskiden çok zayıftım). Ben istemsiz olarak imkansızı oynuyordum, düzeltmeye çalışacağım.
Bir şey hissedemiyorum pek. Bazen çok çocuk gibi görüyorum, bazen de kendisiyle oturup saatlerce konuşmak istiyorum. Seviyorum da arkadaş olarak, diğer türlü düşünemiyorum. Karakter yapımız tamamen birbiriyle zıt. Lisenin ilk senesi beni sevdiğini söylüyordu da ne kadar doğru ya da yanlış bilemiyorum.