Küçükken nasıl çocuktunuz?

@Trieetz kusura bakmayın

Fahri Tunahan dedi:

@Trieetz kusura bakmayın

Genişletmek için tıkla...

Yok hocam silmemin sebebi siz değilsiniz. Şimdi yanlış bir şey olur kurallara uymam yönetim ekibindeki arkadaşları yormak istemem.

İlk defa kendi fotoğrafımı atıyorum.

O kamyonların, kepçelerin hepsini içi açılıp kapatıldı. Bir kaçı işlemden sağ çıkamadı.

Trieetz dedi:

Yok hocam silmemin sebebi siz değilsiniz. Şimdi yanlış bir şey olur kurallara uymam yönetim ekibindeki arkadaşları yormak istemem.

Genişletmek için tıkla...

Ne kadar düşüncelisiniz . Sizi hiçbir zaman üzmek ve yahut incitmek istemem. Sizi kırmak en son isteyeceğim şeydir. Gülen yüzünüz hiç hiç solmasın. Allah'a emanet olun.

The Anorak dedi:

İlk defa kendi fotoğrafımı atıyorum.
Eki Görüntüle 637271
O kamyonların, kepçelerin hepsini içi açılıp kapatıldı. Bir kaçı işlemden sağ çıkamadı.

Genişletmek için tıkla...

O kepçelerle cam kırardım.

Fahri Tunahan dedi:

O kepçelerle cam kırardım.

Genişletmek için tıkla...

Yapılabilir. Şu an öyle oyuncaklar yok.
Bilmeyenler için şunu belirteyim. Metaldendir o kamyolanrın üst kısımları.

The Anorak dedi:

Yapılabilir. Şu an öyle oyuncaklar yok.
Bilmeyenler için şunu belirteyim. Metaldendir o kamyolanrın üst kısımları.

Genişletmek için tıkla...

Aynen, eski oyuncaklar çok güzeldi. Çok özledim küçüklüğümü. (Cam kırmayı özledim)

Ortanca çocuktum. Her türlü suç üstüme kalırdı. Abimle geceleri Smackdown izleyip koltuktan koltuğa kapışamalarımızı unutamıyorum. Çok 619 yedi benden, o da unutamaz gerçi.

Benim çocukluğum zamanında pek apartman yoktu, hep yer evleri vardı, evlerin damları daha havadar olduğu için uçurtma uçuracağım diye evlerin damları mekanım olmuştu.
Tabi damlarda koşarken çıkardığım seslerin ahengini Mozart duysa herhalde kıskanırdı.
Mahalledekiler artık o seslerin ritminden benim olduğumu anlıyorlardı.
Bir gün gece çalışan gündüz yatan bir gece bekçisi uçurtmamın canına kıyınca tek kişilik müzik resitalim de sona erdi.

Ben küçükken tuvalette ayrı olarak yıkık dökük bir boşluk vardı. Kafamda aslında orada birinin yaşadığını ama iletişime geçemediğini kurmuştum. Her tuvalete girdiğimde oraya seslenip ne haber falan derdim ve çıkarken de kovalar diye koşarak kaçardım. Oranın havalandırma boşluğu olduğunu bu yaşımda ögrendim. Ama bence orada biri yaşıyor. Böceklerden korkmasam kafamı sokup bakardım.

Küçükken çok şey yaptım, gerek eğlendim gerek ağladım. Dissosiyatif kimliklerim ile yaşadım ama hiç umudumu kaybetmedim. Dalga geçtiler ama dinlemedim.