Metro Exodus İncelemesi

800k Pyke

Hectopat
Katılım
29 Aralık 2018
Mesajlar
164
Öncelikle oyunun atmosferi mükemmeldi. Gerçekten o anı yaşadım. İncelemem Anna'yı kurtarmak için metroya inmemiz ile başlıyor. Oyunu Ranger Hardcore'da bitirdim ve çok zorlandım keşke zorluğu tekrar ayarlayabilsek çünkü quick save yapamadığım için oyuna baya bir vakit harcadım; Bazen bitiremeyeceğimi zannettim ama o kadar oynadıktan sonra baştan başlamak istemiyordum. Sonunda dayandım ve bitirdim. Artık incelememize geçelim: Metronun bu kadar korkunç olacağını düşünmemiştim. Evet belki de final bölümü olduğu için bu kadar korkunçtur ama ben korkunç olmasını metroya inmemize bağlıyorum çünkü metro çok karanlık ve içerideki Nosalisler, humananimals aksine çok hızlı hareket ediyor ve aynı şekilde hızlı vuruyor. Hem humananimals korkunç olmadığından, 1 2 tanesini vuruyordum ve kaçanlarıda kendim kovalıyordum öldürmesi zevkliydi. Tamam artık konumuza dönelim. Dediğim gibi nosalisler çok hızlı olduğu ve çok hızlı vurdukları için panik olup tüfek mermilerini kaçırıyordum ben de onları pompalıyla öldürmeye karar verdim. Bir kaç denemenin ardından sonunda o kısmı da geçtim. Artık sıra Solucanları geçmekti. Tekneme tekrar bindim sakin sakin ilerliyordum, ne de olsa teknedeydim. Nosalilerin tekneme de atlayacak halleri yoktu ya! Ama bir şeyi düşünmemiştim metroda farklı yaratıkların daha olacağını... Evet birden tekneme bir solucan atladı ve beni suya çekti biraz korkmuştum ama hala hayattaydım ve savaşmalıydım. artık pompalı mermim kalmamıştı. Tüfeğimi kullanmalıydım onda yeterince mermi vardı(?) ne de olsa, öyle değil mi? hayır değil az mermim kalmıştı. Dikkatimi topladım ve solucanları vurdum mermim az olabilirdi ama artık yola çıkmıştım zaten. Ateş ettim azar azar, ve gördüm ki bir solucan 4 mermi de ölüyor veya kaçıyor diğer solucanlara da mermimi yetirdim ve onları da geçmiştim. Mermim bitmek üzereydi ama ilacı buldum ve beni neyin beklediğinin farkında değildim. Son kısım da 4 adet goril vardı ilkine cephanem yetti. Sevinmiştim; Mutant ayı gibi bir tane goril vardır sanıyordum. İlerledim bir tane daha goril çıktı Cephanem bitti sayılırdı ama hala bıçaklarım vardı ve gezinirken bir silah ve 2 tane molotof bulmuştum. zor da olsa öldürdüm. 2 tane daha goril kalmıştı ama benim cephanem yoktu. sağlık kitlerini parçalayıp bıçak yaptım ama 1 bıçakla ne yapabilirdim ki? Kör olduklarını biliyordum hızlıca güç kaynağını açıp kapı açıldıktan sonra kaçmayı planladım ama beni yakaladılar. Bu sefer teneke çöplerle dikkatlerini farklı bir yere çekip kaçmayı denedim yine olmadı. Son olarak sessiz bir şekilde güç kaynağına yanaştım, gücü açtım ve yavaşça oradan uzaklaştım bu kadar basitmiydi? sanırım evet başka düşman yoktu. Kayınpeder beni almaya gelmişti.(o da gelmişti bizimle ama bir nedenden dolayı ayrı düştük) ama ne yazık ki çok fazla radyasyona maruz kalmıştık ikimizde. aracı o kullanıyordu bizi Aurora'ya getirmişti. Maalesef o öldü tayfa beni karşıladı ama bayıldım yaşamam için kan gerekiyordu her grup kan bana uyuyordu fakat çok fazla kan lazımdı ve Damir benimle gelmemişti, Duke benim yüzümden ölmüştü ve Alyosha'yı da bacağından ettiğim için bana kan veremedi sonuç olarak öldüm. Evet oyunla ilgili söyleyeceklerim bunlardı, metronun diğer oyunlarını da oynamak istiyordum ama bu kadar korkunç ise hiç gerek yok. Daha önce bu tarz şeyler yazmadım, elimden geldiğince anlatmaya çalıştım. Sürç-i lisan ettiysek affola.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Sende benim gibi önüne geleni öldürdün değil mi? Öldürdükten sonra çıkan o gerici ses senin yanlış yolda olduğunu söylüyordu. Açıkçası umrumda değil. Stealth oynamak isteseydim gider AC oynardım. Agresif oynadık diye hikayenin değişmesi beni hayal kırıklığına uğrattı. Ayrıca hatırladığım kadarıyla son bölümdeki goriller ölmüyordu. Vur kaç taktiğiyle o bölümü geçmiştim. Oyuna gelirsek silah ve mühimmat sistemi oldukça gerçekçi ve dinamik olarak başarılı. Karakter fizikleri çok iyi değildi çoğu yerde acayip sinir oldum. Sürekli nesnelere takılıp duruyordum. Kusursuz bir FPS değildi. Konuşmadığımız içinde hikaye çok yavan geldi. Sanki masal dinliyormuş gibi oynadım. Dinlemekten yoruldum. Sonuçta harcadığın zamana değen, insana adrenalin duygusunu hissettiren kült bir serinin
son oyunu.
 
Mekanikler önceki oyunlara göre daha gelişmiş ama atmosfer için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Muhtemelen oluşturulan yarı açık dünyanın etkisi var. Hikayeyi özel kılan bir şey yok oyunda. İlk oyunlarında en azından Dark Ones hikayeye biraz merak katmayı başarıyordu. Serinin en yavan oyunuydu. Fena değil, oynanır. Çıkmadan önce yazmıştım zaten. Beklediğimize değmeyecek diye.
 
Sende benim gibi önüne geleni öldürdün değil mi? Öldürdükten sonra çıkan o gerici ses senin yanlış yolda olduğunu söylüyordu. Açıkçası umrumda değil. Stealth oynamak isteseydim gider AC oynardım. Agresif oynadık diye hikayenin değişmesi beni hayal kırıklığına uğrattı. Ayrıca hatırladığım kadarıyla son bölümdeki goriller ölmüyordu. Vur kaç taktiğiyle o bölümü geçmiştim. Oyuna gelirsek silah ve mühimmat sistemi oldukça gerçekçi ve dinamik olarak başarılı. Karakter fizikleri çok iyi değildi çoğu yerde acayip sinir oldum. Sürekli nesnelere takılıp duruyordum. Kusursuz bir FPS değildi. Konuşmadığımız içinde hikaye çok yavan geldi. Sanki masal dinliyormuş gibi oynadım. Dinlemekten yoruldum. Sonuçta harcadığın zamana değen, insana adrenalin duygusunu hissettiren kült bir serinin
son oyunu.
Evet önüme geleni öldürdüm ve kötü sonla bitti ama pişman değilim adam bana silah çekiyor. sonra ''I give up man'' diyor. Yok öyle bir olay. Eminim aynı durumda onlarda bana merhamet etmezdi. Bu arada neden oyunda girişler de ve final de konuştuk sadece sebebini biliyor musun? Önceki oyunları oynamamıştım.
Mekanikler önceki oyunlara göre daha gelişmiş ama atmosfer için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Muhtemelen oluşturulan yarı açık dünyanın etkisi var. Hikayeyi özel kılan bir şey yok oyunda. İlk oyunlarında en azından Dark Ones hikayeye biraz merak katmayı başarıyordu. Serinin en yavan oyunuydu. Fena değil, oynanır. Çıkmadan önce yazmıştım zaten. Beklediğimize değmeyecek diye.
Ben önceki oyunları oynamadım. Oynamak istiyordum ama vazgeçtim çünkü kapalı yerler de çok korktum. Hikayeyi neden sevmediğinizi de bilmiyorum Artyom'un hayalleri sonunda gerçek oldu medeniyet arayışında (bazılarımız) sevenlerini kaybetti ama sonuçta amacımıza ulaştık.
 
Son düzenleme:
Uyarı! Bu konu 5 yıl önce açıldı.
Muhtemelen daha fazla tartışma gerekli değildir ki bu durumda yeni bir konu başlatmayı öneririz. Eğer yine de cevabınızın gerekli olduğunu düşünüyorsanız buna rağmen cevap verebilirsiniz.

Geri
Yukarı