Musluman'im, Afganistan, Irak, Filistin, Gazze, Lubnan, Misir, Suriye 100 yildir yuzu gulmek bilmiyor.
Neden, inandigimiz Allah bize bunu reva mi goruyor ki bize yardim etmiyor?
Biz muslumanlar kendi aramizda birbirimizi tekfir etmeye devam ettikce, birlik ve beraberlik olmadikca agitlar kurtce turkce arapca olur, zafer cigliklari ise ibranice ingilizce olur.
Katil Amerika deriz. Katil Amerika kadar ilerleyebildik mi? diye sormayiz kendimize. Vatanimiz paramparca edilmistir, Amerika tanklari kol geziyordur ama biz hâlâ adam olmayip kendi icimizde kavga ederiz.
Siz; namazda bu el asagida mi bu el yukarida mi duracak diye bos bos tartisirken, onlar o eli nasil keseceklerinin hesabini yapiyorlar...
Yalan mi? Degil. Yuzyillardir birkac istisna disinda huzur icerisinde yasayan ortadogu milleti ne oldu ki bu kadar bolundu? Kafir dedigi ulkelere gitmek isteyecek kadar memleketini vatanini kafire peskes cekti?
Muslumanlar olarak kendimize bunu sormadigimiz icin bahane ariyoruz. Israil! Amerika! Almanya! Katil! Dusman! Yahu bunu biliyoruz. Biz ne yaptik biz? Hic bir sey! Kadinlarin ne giyecegini konustuk, denize girersek orucumuz bozulur mu onu sorduk, oruc tutmayanlari dovduk, icki icenlere kizdik, fazla rezilliklerle kendi icimizde bolunduk. Onlar ise ilerlemeye devam etti. Biz kendimize ne yaptigimizi sormadigimiz icin o ulkelere gitmek isteyecegiz hep.
Ben? Ben gitmek ister miyim hic bilemiyorum, suan imkansiz gozukuyor. Seyahat amacli belki olabilir, o da yillar sonra...