Ben okulun söylediği her şeyi yapsaydım ne İngilizcem olurdu ne Üniversite kazanırdım. O yüzden okulu ve hocaların dediklerini ilahlaştırıp ''Dediklerini yapar geçerim banane'' kafasında olmak yerine biraz kendi kafanızı ve kendi fikirlerinizi kullanın.
Dostum konunu okudum. Kardeşimden bile küçük bir kardeşimsin. Abi tavsiyesi istersen arkadaş tavsiyesi olarak oku bu yazdıklarımı. Şu anda hayatının olmadığını fark ediyorum. Okul, ev, ders, etüt, ev, okul, etüt, tekrar ev, tekrar okul... Bu şekilde giden bir döngünün içinde sıkışmışsın. Hocaların sana diyorlar ya ''Rahat edeceksin'', düpedüz yalan. Okulunu bitirdin, üniversiteye gittin mühendis oldun, sanıyor musun ki sabah 10 akşam 5 çalışma saatin olacak, 20 bin maaşın olacak, şirket altına arabanı evini verecek, her şeyini karşılayacak, sen de eşinle çocuğunla kafana göre gezeceksin? Böyle bir dünya yok dostum. Sabah 8 akşam 8 çalışıp, üstüne bir de mesai yapıp, eve 11-12'de gelip, gelir gelmez uykusuz kalmamak için yemek yiyip hemen uyuyup, sabah 7'de kalkıp 8'de işe yetişmek için koştur koştur evden çıkıp gittiğinde ''Lan bunun için mi gençliğimi yaşamadım, bunun için mi köpek gibi (afedersin) ders çalıştım test çözdüm, bunun için mi gençliğimin en güzel yılları ders çalışarak geçti?'' diyeceksin. Dersler elbette önemli, sakın yanlış anlama okulu bırak hayata atıl demiyorum, derslerine çalışmalısın elbette, ama kendini bu kadar yıpratmana gerek yok.