yasliplanet
Picopat
- Katılım
- 3 Ağustos 2023
- Mesajlar
- 207
- Makaleler
- 1
Merhaba, ben Hakan. 11. sınıfa gidiyorum ve derslerim notlarım gayet iyi. Matematikte 70, biyolojide 90 ve fizikte 60 alıyorum. 8. sınıftan beri okula duzenli gidemiyorum?
İlk bakışta her şey yolunda gibi görünüyor. Notlarım iyi, derslerde başarılıyım ama asıl savaşım okula gitmekle başlıyor. Her gün aynı mücadeleyi yaşamak, kendi içimde bir savaşa dönüşüyor. İlk başlarda her şey yolunda, enerjik ve motive olmuş bir şekilde başlıyorum. Ancak orta dönemlere geldiğimde, birdenbire mutsuzluk kaplıyor içimi.
Benim en büyük düşmanım bilgisayar oyunları. Bir bakıyorum, saatlerce ekran karşısında zaman geçiriyorum ve kendimi bir anda bilgisayar bağımlısı olarak buluyorum. Bu, benim okula gitme isteğimi yok ediyor. Bir gün gitmiyorum, ertesi gün bir bahaneyle yine gitmiyorum. Sonra bir bakıyorum, 4-5 ay geçmiş ve sınıf bitmiş.
Aslında sorunum çok basit gibi görünebilir. Birkaç gün okula gitmemek neden bu kadar büyük bir sorun olabilir ki, değil mi? Ama işte asıl mesele bu değil. Benim için okula gitmek, bir kabusun başlangıcı gibi. Okulun kapısından adımımı attığımda, içimde bir endişe ve stres dalgası başlıyor. Okul fobisi diye bir şey var ve benim bu fobiye sahip olduğumu düşünüyorum.
Okul ve sınavlar... Sadece bu kelimeleri duyduğumda bile midem bulanıyor, kalbim hızla atmaya başlıyor. Bu duygularla nasıl başa çıkacağımı bilemiyorum. Ve işte bu yüzden, her seferinde kaçmayı tercih ediyorum. Kendimi bu endişeden korumak için, kaçıyorum.
İlk bakışta her şey yolunda gibi görünüyor. Notlarım iyi, derslerde başarılıyım ama asıl savaşım okula gitmekle başlıyor. Her gün aynı mücadeleyi yaşamak, kendi içimde bir savaşa dönüşüyor. İlk başlarda her şey yolunda, enerjik ve motive olmuş bir şekilde başlıyorum. Ancak orta dönemlere geldiğimde, birdenbire mutsuzluk kaplıyor içimi.
Benim en büyük düşmanım bilgisayar oyunları. Bir bakıyorum, saatlerce ekran karşısında zaman geçiriyorum ve kendimi bir anda bilgisayar bağımlısı olarak buluyorum. Bu, benim okula gitme isteğimi yok ediyor. Bir gün gitmiyorum, ertesi gün bir bahaneyle yine gitmiyorum. Sonra bir bakıyorum, 4-5 ay geçmiş ve sınıf bitmiş.
Aslında sorunum çok basit gibi görünebilir. Birkaç gün okula gitmemek neden bu kadar büyük bir sorun olabilir ki, değil mi? Ama işte asıl mesele bu değil. Benim için okula gitmek, bir kabusun başlangıcı gibi. Okulun kapısından adımımı attığımda, içimde bir endişe ve stres dalgası başlıyor. Okul fobisi diye bir şey var ve benim bu fobiye sahip olduğumu düşünüyorum.
Okul ve sınavlar... Sadece bu kelimeleri duyduğumda bile midem bulanıyor, kalbim hızla atmaya başlıyor. Bu duygularla nasıl başa çıkacağımı bilemiyorum. Ve işte bu yüzden, her seferinde kaçmayı tercih ediyorum. Kendimi bu endişeden korumak için, kaçıyorum.
Sigarayı bırakmak isteyen adam da sigarayı bıraksın değil mi?
