YoYQi
Hectopat
- Katılım
- 27 Mayıs 2020
- Mesajlar
- 17
Direkt kendimi ifade edip biraz da olsa derdimi dökeceğim. 11. sınıfa gidiyorum, meslek lisesi öğrencisiyim. 9 ve 10. sınıfım gerçekten eğlenceli ve güzel geçti, 9. sınıfın neredeyse sonuna kadar sınıfa alışmam çok zor oldu ama alışınca gerçekten arkadaşlarımı sevdim. Birbirimize olan bağımız çok kuvvetliydi, okula gitmek için bazen sabırsızlandığım bile olurdu, güzeldi yani. 10. sınıfta nispeten aynı şekilde geçti gitti ve yine efsaneydi, zerre de çalışmamama rağmen özel lise olduğundan ötürü notlarım en az 50 civarıydı, ortalama 70'lerde yüzüyordum. Neyse şimdi gelelim 11. sınıfa. Bölüm olarak sayısalı seçtim çünkü zaten okuduğum bölümün mühendisliğini hedefliyordum. Bu süre içerisinde pek çok sevdiğim insan okuldan ayrıldı veya başka okullara gitti. Sevdiğim insanlardan bazıları halen daha okuldaydı ama sınıflar belli değildi. 9 veya 10 Eylül günü sınıflar açıklandığında tanıdığım kimse ama kimsenin olmadığı bir sınıfa düştüm. Zaten 9. sınıfta olduğu gibi tanımadığım ortamlara zor ısınan ama ısındığında bayağı bir açılan biriyim. Bu sınıfa düştüm düşeli ne kafa dengim birini bulabildim ne iletişim kurabileceğim düzgün birini. Bunların üstüne geleceğime şekil vermek için hard bir şekilde de çalışmaya başlamıştım. Çalışmaya yazın ortaları gibi başlayıp güzelce ilerletiyordum, hem kendime zaman ayırıyordum hem rahattım. Okul açıldı açılalı arkadaşlarımla anca teneffüslerde konuşur hale geldim. Zira okul 9:20'de başlayıp 4:30 da bitiyor. 5 gibi evde oluyorum. Evde olduğum zamanda da ilk 1-1.30 saat zaten okulun stresini atmakla ve biraz rahatlamakla geçiyor. Çalışmaya en geç 7, ortalama 6.20 gibi oturuyorum. Meslek gereksiniminden ötürü AutoCAD, C# ve 12. sınıfın sonlarında Almanya'ya gideceğimden ötürü bayağı bir çalışmam gerekiyor. Dikkat dağınıklığım hat safhada var ve bunun yüzünden işlerim normalden bir tık daha uzun sürüyor. Neyse tüm bunları yaptım ettim diyene kadar saat en erken 11 oluyor, bazen bitmiyor bile. 11'den itibaren çoğu tanıdık yatmaya gidiyor, tek kalıyorum. Yatmasalar bile en fazla 1 saat, bilemedin 2 saat takılabiliyoruz. En sonunda yatağa uzandığımda hatta gün içinde bile "okula gitmeme şu kadar kaldı" diye kafamda hesaplayıp aşırı derece de rahatsız hissetmeye başlıyorum, üzerine gelecekte Almanya'da veya direkt gelecekte ne yapacağımı düşündüğümde iyice uyuyasım gelmiyor. Çünkü kalktığımda okula gideceğimi biliyorum. Düşünüyorum da düşünüyorum, ne okulun bana kattığı bir şey var ne benim ona kattığım bir şey. 8 saat tanımadığım insanlarla neredeyse tek kelime etmeden put gibi dikilip, tek bir şey öğrenmeyip sabahın köründe uykusuz şekilde kalkmak fazlasıyla sinir / strese sokuyor. Stresi geçtim bir süre sonra fazlasıyla rahatsız edici şeyler düşünmeye, uygularsam "nasıl uygulayabilirim?"e kadar imgeliyorum "o şeyleri" zihnimde.
Kısa özete gelirsem okuldan ciddi manada bunaldım diyebilirim. 8 saatimi tamamen heykel gibi durup tek bir şey yapmadan geçirmek zoruma gidiyor, bu zaman içerisinde yapabileceğim diğer güzel şeyler varken burada tıkılmak deli ediyor. Bir yandan da okulun Almanya fırsatı olduğundan vazgeçemiyorum (geçsem bile peder izin vermez). Sanırım ana problemim sınıfımda sosyalleşememek (ek olarak sınıfta olan bazı kişiler yüzünden fazlasıyla tedirgin ve her an dövüşmeye açık hissediyorum) + kendime zaman ayıramamak + uykusuzluk.
Yazarken fark ettim de sanırım en çok rahatsız olduğum şey 8 saatimin harcanıp boşa gitmesi. Oysaki o süre zarfında daha üretken bir insan olabilirdim. Bu düşüncenin de aklıma takılıp uykumu kaçırması. Anlatırken saçmaladığım veya eksik bıraktığım / anlamsız gelen yerler için özür dilerim şimdiden. Bunları sinir krizi geçirirken bir nebze de olsa kendimi rahatlatmak için yazdım.
Kısa özete gelirsem okuldan ciddi manada bunaldım diyebilirim. 8 saatimi tamamen heykel gibi durup tek bir şey yapmadan geçirmek zoruma gidiyor, bu zaman içerisinde yapabileceğim diğer güzel şeyler varken burada tıkılmak deli ediyor. Bir yandan da okulun Almanya fırsatı olduğundan vazgeçemiyorum (geçsem bile peder izin vermez). Sanırım ana problemim sınıfımda sosyalleşememek (ek olarak sınıfta olan bazı kişiler yüzünden fazlasıyla tedirgin ve her an dövüşmeye açık hissediyorum) + kendime zaman ayıramamak + uykusuzluk.
Yazarken fark ettim de sanırım en çok rahatsız olduğum şey 8 saatimin harcanıp boşa gitmesi. Oysaki o süre zarfında daha üretken bir insan olabilirdim. Bu düşüncenin de aklıma takılıp uykumu kaçırması. Anlatırken saçmaladığım veya eksik bıraktığım / anlamsız gelen yerler için özür dilerim şimdiden. Bunları sinir krizi geçirirken bir nebze de olsa kendimi rahatlatmak için yazdım.
Son düzenleyen: Moderatör:
