- Katılım
- 26 Nisan 2020
- Mesajlar
- 9.552
- Makaleler
- 49
- Çözümler
- 12
Merhaba,
Ortamlarda istenmiyorum. İnsanları sık sık arayıp telefonumu açmamasına neden oldum. Bu sadece telefonlarımı açmama sebebi oldu ama bilinçli olarak dışlanıyorum. Bir örnek vereyim: Abim, kuzenim(birinci derece akraba değil) ve bir kişi daha vardı. Okeye 4. kişi arıyorlar. Ben varım diyorum biraz yüksek sesle falan ama duymazdan geldiler. birazdan daha da açıklayıcı olacak.
Bir ara kuzenim ve abim arasında araba konusu geçti. Araya laf atıyorum arabalarla alakalı, benim yüzüme bakıp devam ediyorlar muhabbetlerine. Ben de odama çekildim. Ben de geleceğim gezmeye dediğim zaman -bunu ciddi olarak söylüyorum- gelme istemiyoruz dediler. Bir arada arabayla 4 kişi gidecekler ve ben gelmek istiyorum dedim, kabul ettiler, eve çıkıp üstümü değiştirip aşağıya indim. Kimse yok.
Ha şu konuda haklılar: İnsanları çok sık arayarak bunalttım. Ama hala arkamda duran kişiler var. Onlar beni bırakmadı ama sayıları az. 2 tane akademisyenle tanıştım. Belki 100 gün boyunca her gün aradım. Bir kere bile of demedi bana. Diğer akademisyenle de sürekli mail atarım ama atmadığım zaman bana kendisi mail atıyor. Beni böyle seven kişiler var. Ama gerisi gitti.
Abim, bir kız için beni satar. 24 yıldır tanıyorum abimi, ne yapacağını bilirim. Abimin arabasına benden çok başka kişiler var. Şu var; hasta olduğum zaman yardımcı olur, sadece o kadar. Neyse aileye fazla girmek istemiyorum.
Yukarıda da yazdığım gibi direk "gelme" demeseler bile ne diyeceği belli oluyor. Anneannem vefat etmişti ve köyde yemek verilecek. O kadar bu durumdan sıkıldım ve köye gidenler oldu, ben gitmedim. Yarın annem ve babam beni sıkıştırıyor götürmek için ama ben gitmeyi düşünmüyorum. Anneannem vefat ettiği için giderim sadece, gidecek olursam.
Bu durumu düzeltmek için psikoloğa gittim ama ikili ilişkiler arasında hala problem yaşıyorum. Hep aynı konuları açıyorum mesela. Ama konuşacak başka konu bulamıyorum. Benden bu kadar. Yorumu size bırakıyorum...
İyi sosyaller.
Ortamlarda istenmiyorum. İnsanları sık sık arayıp telefonumu açmamasına neden oldum. Bu sadece telefonlarımı açmama sebebi oldu ama bilinçli olarak dışlanıyorum. Bir örnek vereyim: Abim, kuzenim(birinci derece akraba değil) ve bir kişi daha vardı. Okeye 4. kişi arıyorlar. Ben varım diyorum biraz yüksek sesle falan ama duymazdan geldiler. birazdan daha da açıklayıcı olacak.
Bir ara kuzenim ve abim arasında araba konusu geçti. Araya laf atıyorum arabalarla alakalı, benim yüzüme bakıp devam ediyorlar muhabbetlerine. Ben de odama çekildim. Ben de geleceğim gezmeye dediğim zaman -bunu ciddi olarak söylüyorum- gelme istemiyoruz dediler. Bir arada arabayla 4 kişi gidecekler ve ben gelmek istiyorum dedim, kabul ettiler, eve çıkıp üstümü değiştirip aşağıya indim. Kimse yok.
Ha şu konuda haklılar: İnsanları çok sık arayarak bunalttım. Ama hala arkamda duran kişiler var. Onlar beni bırakmadı ama sayıları az. 2 tane akademisyenle tanıştım. Belki 100 gün boyunca her gün aradım. Bir kere bile of demedi bana. Diğer akademisyenle de sürekli mail atarım ama atmadığım zaman bana kendisi mail atıyor. Beni böyle seven kişiler var. Ama gerisi gitti.
Abim, bir kız için beni satar. 24 yıldır tanıyorum abimi, ne yapacağını bilirim. Abimin arabasına benden çok başka kişiler var. Şu var; hasta olduğum zaman yardımcı olur, sadece o kadar. Neyse aileye fazla girmek istemiyorum.
Yukarıda da yazdığım gibi direk "gelme" demeseler bile ne diyeceği belli oluyor. Anneannem vefat etmişti ve köyde yemek verilecek. O kadar bu durumdan sıkıldım ve köye gidenler oldu, ben gitmedim. Yarın annem ve babam beni sıkıştırıyor götürmek için ama ben gitmeyi düşünmüyorum. Anneannem vefat ettiği için giderim sadece, gidecek olursam.
Bu durumu düzeltmek için psikoloğa gittim ama ikili ilişkiler arasında hala problem yaşıyorum. Hep aynı konuları açıyorum mesela. Ama konuşacak başka konu bulamıyorum. Benden bu kadar. Yorumu size bırakıyorum...
İyi sosyaller.