Oyun bağımlısıyım

9. sınıfta başarılı bir öğrenciyim. 10. sınıfa geçeceğim bu yazdan sonra. Ailemin bir türlü göremediği şey ise; deli gibi oyun oynamak istiyorum. Dahili GPU'ya sahip bir PC'm var (i3-9100), Valorant'ta gümüş civarıyım ve 3-4 yaşımdan beri PC oyunlarıyla kafayı bulmuş biriyim.

8. sınıftayken LGS için 3 ay tek bırakmıştım oyunu, %1.5 dilimine girdim böylece. 8 ve 9 arasındaki yaz istediğin kadar oyna derler ya hani. Bana PC'yi açmama izin vermiyorlardı neredeyse. Kardeşlerime iyi örnek olmam için (2 kardeşim var) PC'yle hiç oyun oynamamam gerekiyormuş. Orada benim nasıl içimde kaldı size anlatamam bile...

Sonra 9 başladı. Tabii ben 7. sınıfın başından beri iyi bir sistem toplama hayali kuruyordum ve liseyi bekliyordu ailem. İyi bir fen lisesi kazanırsam her şeyi yapabilecekmişim gibi davranıyorlardı ama o anları geçiştirmek içindi sadece bu. 9. sınıf başlayınca tabii uzaktan eğitim, PC almam gerekiyor. İşte o nihai an gelmişti benim için... 2 yıl boyunca düşünmeden bir gün bile geçirmediğim PC'yi alacaktım. Sosyalde bir sürü konu açtım ekran kartları vs. ile ilgili, bakabilirsiniz.

Sonra işte babam dedi gel, gidelim bakalım diye işte. Arkadaşının yeri vardı bir tane. Gittik tabii heyecandan elim titriyor. Adamın elinde tek tip kasadan 10-15 tane vardı. İyi bir kasa gibi görünüyordu, ayrıca 3.60GHz işlemci dikkatimi çekmişti, sonradan bir RX 470 ekler hayallerimi gerçekleştirebilirim diye. "i3-9100, 12 GB RAM, UHD630 dahili GPU, 1TB HDD " hazır Dell sistem aldık. Ekran kartı nerede dediğimde babam dedi ki; çok oyun oynarsın, derslerinden eksik kalırsın, o yüzden yazın alırsın ekran kartını. Üzülmüştüm ama tamam dedim yine de çünkü 2 3 yıldır bekliyordum, bir yıl daha beklerdim.

Yaz gelene kadar babam sürekli manipüle edici cümleler kullandı. Çok eksiğin var, nasıl toparlayacaksın vb. diyordu sürekli. Babam çok zeki biri. Uzun süre manipüle etti, fark etmiştim sonunda. Ama o farkediş anı gözüm nasıl doldu var ya anlatamam size. Gece ağlamam mı dersin, hiçkimsenin yanımda olmaması mı dersin, bunu kaldıramayacak olmam mı dersin hepsi üstüme geliyordu.

Sonra fark ettiğim şey sonuç verdi... Babam 2 ay önce dedi ki; "ekran kartı almayacağım sana çünkü şimdiki haliyle bile günde 3-4 saat oynuyorsun, ekran kartı alsam günboyu başından kalkmazsın." biliyordum böyle diyeceğini ama yine de nasıl ağladım nasıl üzüldüm anlayamaz kimse. LGS'yi sırf oyun ve PC için kazanmış birisiyim, elimden aldılar oyun hakkımı bugün. Bu arada 9. sınıf birinci dönemde günde 8-9 saat ders çalışıyor, 3-4 saat oyun oynuyordum. 2. dönem bana ekran kartını alamazsın dediği an ders çalışma isteğim nasıl yok oldu, nasıl depresyona girdim, asla anlatamam o anki hislerimi. 2. dönem konularımın çoğu eksik. Yazın toparlayacağımı düşünüyordum, sebebi ise 5 saat civarı ders çalışınca oyun oynamama çok karışmıyorlar diyeydi yazın.

Bugün anneme dedim ki; 5 saat ders çalışıp akşam 2 saat oyun oynayabilir miyim? Dediği şey ise oyunu tamamen hayatından çıkar oldu... Geçen gün sinir krizi geçirmişti, ben aileden hiç kimseyle konuşmuyorum ve odama kapanıyorum tüm gün diye. Ben anneme karşı çok hassas biriyim. Annem ağladı gözümün önünde. Biz senin için uğraşıyoruz ama bunu görmüyorsun dedi. O an hiçbir şey demeden tüm oyunlarımı silip bir daha oynamayacağım dedim. 3 gün önce yaşandı bu.

Ayrıca benim sadece annem ve ablamın bildiği bir hayalim var; e-sporcu olmayı deli gibi istiyorum. Derslerim iyi diye izin vermiyorlar oyun oynamama. Hayallerim o yöne kayarmış diye. Bilmiyorlar ki tek hayalim o. Valorant'ta drop yiyorum aşırı fazla. Aim geliştirme konusuna çok hakimim. Eğer GTX750 Ti bile alsalar ne kadar mutlu olurdum yine bilemez kimse. Gümüşlere göre çok iyi oyun kuruyor, ne yapacaklarını kolayca tahmin edebiliyorum. 50 FPS civarı ve droplarla gümüş 3'e kadar çıkabildim. Aim Lab vb. hiç sıkmıyor beni. Günde 1 saat giriyordum PC'yi ilk aldığımda, kasmadığı zamanlar. 2 kere format attım Valorant kasmasın diye. Normal uygulamalar kastırıyordu sadece. Windows kastırıyordu.

Bugün 5 saat çalışırsam 2 saat oyun oynasam çok mutlu olurdum rahatça ders çalışabilirdim. Annem dedi ki söz verdin geçen gün oynamayacaksın. O kadar çaresiz hissediyorum ki. Tek motivasyonum olan oyunu elimden almakta fazla ısrarcılar ve gelecekte meslek sahibi olma hayalinin benim için hiçbir ders çalışma isteği getirmediğinin farkında bile değiller. Çok arkadaşım var... Aynı zamanda çok yalnızım... Çok çelişiyor biliyorum ama tamamen böyle. 8-9 saat sıkılmadan çalışabilen ben elime kalem bile almak istemiyorum, şu an çok kötü durumdayım.

Lütfen ne yapmam gerektiğini söyleyin, dayanamıyorum artık. Tek tutkumun elimden alınmasına. Tek tutkumun bu olmasına dayanamıyorum... Oyunu bırakmayı çok denedim, her seferinde bağımlı gibi açıp yine oynadım. Aklımdan ergence düşünceler geçmesinden rahatsız oluyorum artık.

Aklımda bir seçenek var. Sizce PC'ye yine format atıp sadece Valorant yükleyip günde 2 saat oynasam, gizlice 1 saat Aim Lab, yarım saat deathmatch, yarım saat rekabetçi girsem ve günde 4 saat ders çalışsam olur mu? Anneme söz vermemiş olsam direkt yapardım bunu ama sözlerimi kıran birisi değilim. Yalan söyleyen biri de değilim, ne yapmalıyım?

Aynen bende de var bu sorun sınıftaki tüm arkadaşlar Valorant oynuyor ben oynayamıyom babam PC almıyor derslerine bakmazsın diye HDD bad sectörlü işlemcinin macunları kurudu babama diyorum ya SSD al ya da macunları değiştirek dersine bakmazsın hem iyi oldu sadece derse girebiliyorsun diyor artık bir an önce 18 yaşıma girip bu evden kurtulmak istiyorum 18 yaşıma girdiğimde ilk iş kendime güzel bir PC alıp odamdan çıkmamak olacak.
 
Teşekkür ederim yanıtlarınız için aydınlandım doğrsu. Biraz gereksiz göründüğünün farkındaydım ama gerçeği kabullenmek kolay değil biliyorsunuz. Emin olun sırf derslere yoğunlaşabileyim diye Valorant'ı 10 15 kere silmişimdir zamanında. Far Cry tarzı hikaye oyunlarına yönelmiştim. Fakat çevremdeki insanların ben oyunu bıraktığımda benden daha iyi oynamaya başlamaları da zoruma gidiyordu. Ders konusunda gerçekten tek motive kaynağımın bu olması nasıl zoruma gidiyor anlatamam. 2 saattir konu dinliyorum çok gereksiz ve boşa kürek çekiyormuşum gibi geliyor.
Sadece merak ettiğim için soruyorum, E spor para kazandırıyor mu?
Evet ama para kazanmayı çok umursamıyorum.
 
Ben YGS sınavından çok kötü bir puan aldıktan sonra (yaklaşık 900.000 sıralamam vardı) LYS sınavına hazırlanmaya başladım ve bilgisayar oyunlarına bağımlıydım. Şu an en sevdiğim ve hayalimdeki oyun olan TES:V Skyrim yükleyip bilgisayarı 3 ay açmadım. 93.000 sıralama yaptım ve okullar açılana kadar hayatımın en zevkli 3 ayını yaşadım.
 
İnsanlara kendiniz yapmayacağınız şeyleri önermeyin lütfen. Futbolcular milyon dolarları götürüyor. Mahalledeki futbol oynayan çocukların kaçı futbolcu oldu?

Futboldan örnek vermek? Herkes olacak diye bir şey yok cidden iyi oynuyorsa Valorant gibi yeni oyunda milletin önüne.
Geçer.

Burdada ortalama bir oyuncu 8K para kazandığını söylüyor.
Bu içeriği görüntülemek için üçüncü taraf çerezlerini yerleştirmek için izninize ihtiyacımız olacak.
Daha detaylı bilgi için, çerezler sayfamıza bakınız.
Bu içeriği görüntülemek için üçüncü taraf çerezlerini yerleştirmek için izninize ihtiyacımız olacak.
Daha detaylı bilgi için, çerezler sayfamıza bakınız.
Hocam mesela Valorant'tan örnek verelim. Oyunu 1 milyon kişi oynuyorsa, fazla para kazanan maksimum 1000 kişi var. Yani 100.000 de %1 ihtimal var. 100 de %1 bile değil. Çok riskli bir iş. Hem yayıncı olup fazla izleneceği ne malum?
Kesin izlenicek demedim zaten? denemek lazım dediniz gibi riskli bir iş. Üsteki videoyu o dakkikadan izle ortalama bir oyuncu ne kadar kazandığını söylüyor.

Kötü oyuncu zaten para kazanamaz bu işten.
 
Son düzenleme:
Hedefim yazın günde 4 saat ders 4 saat oyun oynamak olacaktı eğer hayatımı ben kontrol edebilseydim. Dediğim gibi, annem dedi ki 5 saat bugün dersini çalış otur yerinde oyuna da girme.
Ayrıca ekonomik olarak sorunumuz yok ben kendi paramla alacaktım hatta 1 senedir 1500'e yakın para biriktirmiştim malum RX580 O civardaydı. Tam alacaktım babam para olmasına rağmen olmaz deyip manipülasyonuna devam etti.
Riskli bir iş ama bu hayatta tutkulu olduğun şeyi yaparsan asla başarısız olmazsın gibi bir inancım var. Koşullar elverirse aimimi çok çok geliştirebileceğime inandığım programlarım, azmim var.
 
Ailemin ders çalışmama rağmen neden oyunuma taktığından şüphelenenler olmuş onu da şöyle açıklayayım. Oyun oynamak için sabah kahvaltıdan nasıl hızlı ve mutlu bir şekilde kalktığımı görüyorlardı mesela. Fazla barizdi hayallerimin o yöne kaydığı veya kayacağı. Derslerimi salmamdan korkup oyunu arttırmamam için ekran kartını almadıkları sırada benim de onların da tahmin edemeyeceği şekilde hem derslerim hem oyun oynama isteğim çok kötü zedelendi. Bu sebepten sadece ekran kartı için ders çalışıyormuşum gibi göründüm. Öğrenme hevesim yok sanıyorlar ama çok fazla var. Araştırmayı, bir şeylere hakim olmayı çok seviyorum. Bir tane de ablam var tıp okuyan. Lise zamanında o oyun oynamadığı ve hep ders çalıştığı için beni o sanıyor onun yapmadığı şeyleri yaptığım sürece zorlarına gidiyor. İyiliğimi istiyorlar ama oyunun beni ne kadar olumlu etkilediğini görmek bile istemiyorlar.
 

Geri
Yukarı