Psikoloğa gidilmeli mi?

Merhaba. Ufak bir iç dökmeyle karışık dertlerimi anlatacağım. Son 3 yıldır her günüm ve neredeyse her anım stresten berbat hale geliyor. Her şeye aşırı ve gereksiz stresleniyorum. Hatta öyle stresleniyorum ki titremeye, soğuk terler dökmeye, midem bulanmaya başlıyor. Bu stresin artık kronik strese dönüştüğünü düşünüyorum.
Ben insanlara çok kolay ve aşırı bağlanan biriyim. Bir sevgilim oldu ve ona aşırı bağlandım. Kendimden nefret ediyordum ta ki onunla sevgili olana kadar. Onunla sevgili olunca her şey düzelmişti. Stresim azalmıştı artık çoğu şeyi az kafaya takıyordum. Az düşünüyordum. Onu kendimden çok seviyordum. Kendimden çok önemsiyordum. 16 Kasım 2024 tarihinde benden ayrıldı. Resmen canımdan can gitti. Stres fazlasıyla geri geldi. Anksiyete başladı. Ayrıldığı günden itibaren 3 hafta yataktan kalkamamıştım. 3 hafta yemek yiyememiştim. İnsanlarla bağımı koparmıştım, annemle bile konuşmuyordum. Sadece ağlıyordum. Tabii bu dönem yavaş yavaş geçti artık böyle değilim ama hala daha onu unutamadım. Hala daha o sürekli aklımda. Hala daha o aklıma gelince stresten iştahım kaçıyor. Hala daha rüyalarıma giriyor. Ayrılmamıza rağmen onu hala daha kendimden çok seviyorum ve çok özlüyorum. Çok kez tekrar olmak için şansımı denedim ama istemedi. Artık hiçbir şeyden keyif almıyorum. Hayattan bir beklentim yok. Sadece ölmeyi bekliyorum. Kafam dağılsın diye kendi çapımda müzik yapıyorum. Bir tek o iyi geliyor ama yeterli değil. Diğer hiçbir şey zevk vermiyor. Nefret ettiğim sigaraya bağımlı oldum günde neredeyse bir paket bitiriyorum. Alkol içiyorum. Annem ve birkaç arkadaşım psikoloğa gitmemi söyledi. Sizce ne yapmalıyım?

Kendi tecrübelerimden yola çıkarak belirticeğim ki ayrılıklarda ilk başta terk edilen taraf daha fazla acı çeker sonrasında ise ayrılan taraf daha fazla acı çeker buradaki en iyi nokta stresininiz sebebini biliyor olmanız bu da işleri daha kolay hale getiriyor belki biraz klişe olur ama en iyi yollarda bunlar misal yeni birilerini bulmak veya hobi edinmek unutmayın bu hayatta herkes gider tek başınıza kalırsınız buna herkes dahil anneniz, babanız veya kardeşim dediğiniz dostunuz psikoloğa gitmek iyi bir çözüm olabilir ama konuşmayı bilen biri olması gerek sonuçta ilaç değil dinleyerek tedavi etmeyi planlıyorlar alkol ve sigara kısmına gelince yine aynı nokta bunlar acınızı bir nebze dinlendirebilir ama sürdürülebilir değildir size birkaç basit öneri vereceğim:

1-haftada 1-2 gün soğuk duş alabilirsiniz.
Bu adrenalin salgınızı arttıracak ve size bir süre inanılmaz bir mutluluk geri toparlanma hissi verecek bu enerji öyle bir şey ki daha bile tırmanırsınız belki :D

2-az tuz tüketiyorsanız "belki" limon suyu ve tuz kartırıp içmek.
Bu da muhteşem bir etkidir eğer tuz az tüketiyorsanız elektrolit düzeyiniz dengesiz olabilir bu da nöronlar arası bağı yavaşlatır ama bunu bir içerseniz ve eksikliğiniz var ise 10 dakikaya zımba gibi olursunuz halsizlik falan kalmak.

3-C vitamini tüketin sigaraya karşı.
Ortalama olarak 1 sigara içmek sizden 25 mg C vitamini götürür daha erken yaşlanırsınız hem fiziki hem ruhsal olarak bol bol meyve sebze tüketin mesela bende sigara içiyorum ve günlük 400 mg C vitamini almak zorundayım ama gençleşiyorum gibi gibi.
 
Merhaba. Ufak bir iç dökmeyle karışık dertlerimi anlatacağım. Son 3 yıldır her günüm ve neredeyse her anım stresten berbat hale geliyor. Her şeye aşırı ve gereksiz stresleniyorum. Hatta öyle stresleniyorum ki titremeye, soğuk terler dökmeye, midem bulanmaya başlıyor. Bu stresin artık kronik strese dönüştüğünü düşünüyorum.
Ben insanlara çok kolay ve aşırı bağlanan biriyim. Bir sevgilim oldu ve ona aşırı bağlandım. Kendimden nefret ediyordum ta ki onunla sevgili olana kadar. Onunla sevgili olunca her şey düzelmişti. Stresim azalmıştı artık çoğu şeyi az kafaya takıyordum. Az düşünüyordum. Onu kendimden çok seviyordum. Kendimden çok önemsiyordum. 16 Kasım 2024 tarihinde benden ayrıldı. Resmen canımdan can gitti. Stres fazlasıyla geri geldi. Anksiyete başladı. Ayrıldığı günden itibaren 3 hafta yataktan kalkamamıştım. 3 hafta yemek yiyememiştim. İnsanlarla bağımı koparmıştım, annemle bile konuşmuyordum. Sadece ağlıyordum. Tabii bu dönem yavaş yavaş geçti artık böyle değilim ama hala daha onu unutamadım. Hala daha o sürekli aklımda. Hala daha o aklıma gelince stresten iştahım kaçıyor. Hala daha rüyalarıma giriyor. Ayrılmamıza rağmen onu hala daha kendimden çok seviyorum ve çok özlüyorum. Çok kez tekrar olmak için şansımı denedim ama istemedi. Artık hiçbir şeyden keyif almıyorum. Hayattan bir beklentim yok. Sadece ölmeyi bekliyorum. Kafam dağılsın diye kendi çapımda müzik yapıyorum. Bir tek o iyi geliyor ama yeterli değil. Diğer hiçbir şey zevk vermiyor. Nefret ettiğim sigaraya bağımlı oldum günde neredeyse bir paket bitiriyorum. Alkol içiyorum. Annem ve birkaç arkadaşım psikoloğa gitmemi söyledi. Sizce ne yapmalıyım?

Kanka hemen hemen aynı şeyleri yaşamışız. Gerçekten sana verebileceğim en iyi tavsiye düşünmeyi tamamen bırak ama öyle bir bırak ki hiçbir şeyi düşünmeme hiçbir seçim yapma beynin bırak mola versin bir süre. Düşünmemek mi olur çok saçma diyeceksin fakat gerçekten işe yariyor. Beynini oyalamaya çalış. Hayat üzerine insanlar üzerine arkadaş geçmiş gelecek hiçbir şey düşünmemeye çalış aklına gelir gelmez beynini yormayacak, derinliği olmayan yüzeysel saçma bir şey getir aklına. Örneğin eskiden izlediğin saçma bir komedi filmini düşün. Bu süreç icinde ders çalış. Her derin bir şey düşünmeye başlacak gibi olursan bir matematik sorusu açıp çözmeye çalış. Zihin yoğunluğunu matematiğe harca. YKS de güzel bir puan yapmaya odaklan. Maddi durumunuz iyi bile olsa yazın 2 3 ay çalışmayı garsonluk tarzı bir işe girmeyi düşünebilirsin. Emin ol kendi paranı kazanıp insanlarla sosyalleşmek sana iyi gelecek. Ve psikoloğa gitmeyi de kesinlikle değerlendir. Unutma insanlar psikolojik olarak iğrenç dönemlerden geçebilir. Zor çok zor biliyorum seni anliyorum ama bu hayatta negatif şeyler olduğu kadar pozitif şeyler de var. Bu dönemi atlatmaya bak sen. Elinden geldiğince sağlıklı beslen sık sık duş al. Üzücü şarkılar dinleme üzücü videolar izleme kızı da aklına getirme. Ha en önemlisi kimseye bağlanma. İster annen baban olsun ister bir arkadaş ister bir kız hiçkimseyi hayatının merkezine koyma. Dertleşmek konuşmak istersen yazabilirsin.
 

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı