Dostum, sanırım uçukluk konusunda hemfikiriz.Henüz 2 seansa girdim bu biraz süreç o yüzden hemen iyi olmak zor. Beni rahatsız eden şeyler çok uçuk. Burda örnek verirsem sizin veya bu konuyu okuyan diğer obsesif arkadaşlar bundan etkilenip rahatsız olabilirler. O yüzden paylaşmasam daha iyi olur. Genel olarak aklıma beni çok rahatsız edecek bir düşünce geliyor, neden bunu düşündüm, bunu düşünmeyeceğim artık deyip bi paradoksa giriyorum ve sürekli o şeyi düşünüyorum. Kendini çok sıkma, düşüncelerle savaşma. Biliyorum söylemesi kolay ama gerçekten savaşma, düşünüyorsun diye o şey gerçekleşmeyecek.
Örnek vermeniz beni rahatsız etmez ama diğer kişileride düşünmek lazım tâbi.
Akıla takılan şeylerle savaşmamak konusu konudan konuya göre değişiyor hocam.
Anaokulda, ilkokulda, ortaokulda dahi bu olayların olduğunu hatırlıyorum, ve o düşüncelerin üstesinden geldim.
Fakat insan büyüyünce düşünceleri de değişip büyüyormuş. Denedim ama başaramadım. İkilem arasında kaldım bu yüzden :/
Evet, aynen bu durumu yaşadım bendeEski neslin böyle durumları anlayamaması gayet normal, şayet onlar için "hastalık" sadece fiziksel durumları kapsıyor. Sıkıntı psikolojikse onların gözünde bir değeri olmuyor.