Merhaba arkadaşlar,
Bugün biraz kendimden bahsetmek ve sizlerden fikir almak istiyorum.
Başlangıçtan anlayacağınız üzere bende bir duygusuzluk olmaya başladı. 26 yaşındayım ve Türkiye'nin sayılı firmalarının bir tanesinde bilgi işlem departmanında çalışıyorum. Şükür güzel para kazanıyorum. Aslında evlilik için maddi olarak hazırım. Evim var arabam var istediğim çoğu şey var hayatımda. İş yerinde ve ailemden sürekli evlenmem için nasihatler alıyorum. "evlen yaşın geldi"diye.
Açıkçası evlenmeyi bende istiyorum. İyi bir eşim güzel bir hayatım olsun istiyorum. Sorun şu insanlara güvenemiyorum ve kimseyi sevemiyorum. Çok fazla sevgilim oldu bu zamana kadar ve sanırım aşık olamıyorum. Şu an inanın telefonumda sadece annemden ve arkadaşlarımdan gelen aramalar ve mesajlar var. Herhangi bir flört, sevgili istemiyorum hayatımda. Aldatılma ve ev içinde huzursuzluk olur boşanırız diye korkuyorum ve bundan dolayı birisiyle ciddi düşünemiyorum. 1 kere tam sözlenme aşamasına geldim ve bir şekilde bahane uydurarak ilerlemedi iş.
Tam bir asosyalim. Eve 7 gibi geliyorum ve yemek yiyip kendimi bilgisayar başına atıyorum. 1 gibi yatıp sabah 7 de işe gidiyorum. Ailemle bile doğru düzgün vakit geçirmiyorum. Bunu neden yaptığımı bilmiyorum. Vücudum resmen buna alışmış gibi. Eşimle ayrı eve çıkınca bu durum devam eder diye korkuyorum bir yandan.
Sizlerden tavsiyem tam olarak ne yaparsam bu kafadan kurtulabilirim? Yorumlarınızı esirgemeyin lütfen vereceğiniz cevaplar benim için önemli.
Özellikle öyle dolgun paralı ve rahat. ( Gerçi rahat mı onu da bilmiyorum ). 
