Alp Agovic
Kilopat
- Katılım
- 19 Mayıs 2014
- Mesajlar
- 80
- Çözümler
- 1
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
Yaşın küçük diye tahmin ediyorum. Bazı şeyler yaşamakla, büyümekle oluyor. 3-4 sene sonra bu zamanları hatırlayıp gülersin.
Yani gencim. Size anlatmak istediğim şunlar da var. İlişkinin başlangıcından birkaç ay sonra başladı sorunlar. O Ankara'dan taşınmıştı buraya. Burası küçük bir şehir. Haliyle benden daha "modern". Aslında pek de öyle değil. Benim deneyimlerimden dolayı öyle sayılıyor. Ben daha önce kızlarla normal arkadaş olmayı denedim. Hepsi benden hoşlandı. (Övünmek gibi bir amacım yok öyle bir halim de yok.) O yüzden bilinçaltımda kıskanma duygusu vardı sanırım. O başkalarıyla konuşunca hoşlanacak gibi hissediyordum. Öz güvensizlik belki, ona tam güvenemedim belki bilmiyorum. Sonra onların durumu iyiydi baya ben hayatımda çok zorluk çektim maddi durumdan. O hep mutluydu ben üzgündüm genelde. Ayrı kişilerdik tamamen kalbe engel olamadım işte.Yaşın küçük diye tahmin ediyorum. Bazı şeyler yaşamakla, büyümekle oluyor. 3-4 sene sonra bu zamanları hatırlayıp gülersin.
Yaşınız kaç?Mesele çok büyük değildi aslında. Kıskanıyordum onu başlarda çok doğaldı aslında herkes onu seviyordu biraz abarttım ben. Birikti gittikçe hiç bana kızmadı ben en sonlarda toparladım kıskanma olayını en son düşünce yapımız farklı falan dedi ara verelim dedi veremedik dayanamadım ben sonra konuştuk konuştuk agresifti sürekli bana sevmiyorsun dedim ve ayrıldım.
Böyle çok basit duruyor ama çok tartıştık son haftalarda.
Tecrübe oluyor böyle şeyler ama çok acı. Gerçekler acıdır diye boşuna dememişler.
16.Yaşınız kaç?
Hocam alınma ama daha genç bile değilsin, çocuksun. Önünde daha çok yıllar var daha çok terk edip terk edileceksin Takma kafana birkaç güne toparlarsın.
O anlamda dememiştim daha gencim henüz gibi.Hocam alınma ama daha genç bile değilsin, çocuksun. Önünde daha çok yıllar var daha çok terk edip terk edileceksin Takma kafana birkaç güne toparlarsın.
Ben de öyle düşünürdüm.. zamanla geçiyor.Var ama o başkaydı çok seviyorum hala onu.
Ondan nasıl vazgeçeceğim bilmiyorum.
Yani gencim. Size anlatmak istediğim şunlar da var. İlişkinin başlangıcından birkaç ay sonra başladı sorunlar. O Ankara'dan taşınmıştı buraya. Burası küçük bir şehir. Haliyle benden daha "modern". Aslında pek de öyle değil. Benim deneyimlerimden dolayı öyle sayılıyor. Ben daha önce kızlarla normal arkadaş olmayı denedim. Hepsi benden hoşlandı. (Övünmek gibi bir amacım yok öyle bir halim de yok.) O yüzden bilinçaltımda kıskanma duygusu vardı sanırım. O başkalarıyla konuşunca hoşlanacak gibi hissediyordum. Öz güvensizlik belki, ona tam güvenemedim belki bilmiyorum. Sonra onların durumu iyiydi bayağı ben hayatımda çok zorluk çektim maddi durumdan. O hep mutluydu ben üzgündüm genelde. Ayrı kişilerdik tamamen kalbe engel olamadım işte.
2 Gün önce ayrılık durumu falan oldu. Konuşacak kimsem yok. Çok önemli bir ilişkim bitti, ne yapacağımı bilmiyorum. Kafayı yemek üzereyim sanırım. Az önce son kez konuştum onunla. Beni sevmiyor artık, kesin eminim. O hayatına normal devam etmeye başladı bile. Her yerden engelledim tamamen kafamdan atmak için. Gerçekten abimle aynı oda içinde kalmasam deli gibi ağlardım. Şu an tutmaya çalışıyorum. Buraya yazmam ne kadar doğru bilmiyorum. Kimsem yok zaten.
İlk ilişkimdi bu arada. 9 ay sürdü ama ciddiydik birikmiş benim hatalarımdan sonunda patladı bana kötü davranmaya başladı birkaç hafta. Sonra sevmediğini düşünüp ayrıldım. Kendi de söyledi sevmediğini artık ama çok kötü biz bu duruma nasıl geldik diye düşünüyorum sürekli.
Bu sitenin çalışmasını sağlamak için gerekli çerezleri ve deneyiminizi iyileştirmek için isteğe bağlı çerezleri kullanıyoruz.