Sohbet edecek hiçbir kimse yok

DarbeliMuzo

Hectopat
Katılım
19 Temmuz 2018
Mesajlar
1
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Merhaba, ben 20 yaşındayım. Bu sene tıbbi laboratuvar teknikleri bölümünden mezun oldum. Benim doğduktan erken doğuma bağlı olarak enfeksiyon oluştu ve hidrosefali hastalığı oluştu. Ve kafam normal insanlardan büyük. Bu yüzden insanlar bana ön yargılı davranıyor. Engelli olmadığım halde engelli dedikleri oluyor bana. Bu yüzden hiçbir arkadaşım yok sohbet edecek kimsem yok dışarı çıkıp takılacak kimsem yok. Adeta ağırlaştırılmış müebbet mahkumu gibiyim. Surekli evdeyim adeta dört duvar arasında bir ömrüm geçiyor. Psikolojim desem yok gibi bir şey 2 ilaç kullanıyorum gram fayda etmiyor.(ilaçlar degisildi dozlar artırıldı değişen bir şey olmadı).psikolog desen iyisini bulmak zor. Neden kimse benimle arkadaş olmak istemez ki? Emin olun arkadaş olunmayacak kötü bir karakteristik özelliğim de yok. Bende dışarı çıkıp arkadaşlarımla takılmak istiyorum bu benim de hakkım. Ama yalnız takılmayı sevmediğim için sürekli evdeyim.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Aynı durumdayım. Kendimi yenemiyorum. Yenemediğimden kimseyle arkadaş olamıyorum. Sadece okuldan birkaç tane arkadaşım var onlardada oyun oynayıp çıkıyoruz ondan sayılmaz bile.
 
Doğru insanları bulmalısın dostum. Bunun için de dışarıya çıkmalısın.
Bu bir sarmal döngüdür. Arkadaş bulamadıkça evde kalırsın, ev kaldıkça arkadaş bulamazsın.

Maddi olarak ne durumdasın bilmiyorum ama ona göre tavsiyeler vermeye çalışayım.
Dil kursuna gidebilirsin, sosyalleşirken dil geliştirirsin.
Belediyelerin sosyal etkinliklerine falan katılabilirsin.
İstanbul'da isen memleket derneklerinin gençlik kollarına takılabilirsin.

Emin ol fiziği önemsemeyerek karakterine değer verenler çıkacaktır. Merak etme.
Hiç olmadı gel İstanbul'da buluşup çay içelim. Yaşça biraz büyüğüm tabii ama ayak uydururuz :D
 
Benim bir hastalığım yok ama benim de hiç arkadaşım yok takılacak kimsem yok son 1 yıldır. Ben de üniversite okuyorum bir kişi bile merhaba demek için gelmedi yanıma ama dert etmiyorum artık çünkü yalnız olmak sosyal biri olmaktan çok daha iyidir bana göre. Benim arkadaşlarım filmler, diziler ve kitaplardır. Normal insanlardan bana daha çok şey katıyorlar, beni daha fazla mutlu ediyorlar. İnsanlar beş para etmez çok kafana takma.
 
Spor salonuna git kas yap. Büyük kafayla tam orantılı olur diye düşünüyorum. Ayrıca çok kas yapan bir arkadaşım vardı, aksine onun kafası daha küçüktü ve orantısız duruyordu. Senin ne derece orantısız olduğunu bilmiyorum ancak kas yapmanın yardımcı olacağına eminim.
 
Bende aynı durumdayım. Bu sene üniversiteye başladım. Konuştuğum 1 2 tane var. İnsanlar günümüzde önyargılı davranıp, dışgörünüşe önem verdikleri için arkadaşınızın olmaması normal. Kendini mutlu hissettirecek şeyler yap.
 

Geri
Yukarı