Tanımadığım insanları gördüğümde yüzüm kızarıyor, utanıyorum

Skandal yorumlara imza atıyorsunuz.

Bireysel iradenin ve sabrın zamanla aşabileceği şeyleri psikoloji, psikiyatri ve yaşam koçluğu gibi alanlara taksim etmek ve kiralatmak aptallıktır.

Burada sadece konuyu açan arkadaşın tanımadığı insanları gördüğünde yüzünün kızarmasından bahsediyorum.

Yoksa bu disiplinler tabii ki de insanlığa faydası olmuş ve olmaya da devam edecek disiplinlerdir.
 
Böyle bir şey yok. Süper kahraman gibi davranmanın lüzumu da yok, her insan bir şeye/bir bireye "muhtaç" olabilir. 40 yaşında bir adam kendi başına yenemediği yavru köpek fobisini 5 yaşında bir kız çocuğundan yardım alarak (muhtaçlık) yenebilir. Bazı olaylarda destek alınması en sağlıklısıdır, eğer arkadaş ne yapsa bile bu fobiyi yenemiyorsa kendisini böyle kabullenmek yerine yine en iyi seçenek olan psikolojik desteğe başvurmalı. Bunun fiziksel olarak rahatsızlanıp doktora danışmaktan bir farkı yok.
 
Evet yüzü kızarıyor, biz de bunun için Dermatoloji falan önermiyoruz, doğrudan zihinsel bir terapi öneriyoruz. Bütün korkularının sebebi ve genel anlamda yaşadığı özgüvensizlik duygusu ile başa çıkmakta alacağı desteğin önemi yadsınamaz. Bunda gülecek bir şey de yok. Arkadaş başı dik bir şekilde gidip bu konuda başkasına "muhtaç" olabilir. Gerekirse ilaç yazılır, gerekirse başka bir tedavi uygulanır. Ama bir şekilde normal formuna ulaşır. Belki kendi de bunu başarabilir ancak başaramadığı takdirde -ki böyleleri çok var- ne yapacak bu adam?
 
Yani arkadaşlar sizler mi çok narinsiniz ben mi çok odunum bilmiyorum ancak basit şeyler için koştur koştur psikologlara para akıtmanın mantığını göremiyorum.
İnsanın bir numaralı destekçisi - psikologu ailesidir, dostudur, arkadaşlarıdır. Bir derdiniz varsa bunlarla konuşur bunlarla dertleşirsiniz, bunlardan yardım dilersiniz. Siz dilemeden önce bu kişiler size destek olur.

Ben mahalle ortamında büyümüş bir insanım, bütün bina kendi ailemden oluşuyor. Yan binada hangi katta kim oturuyor bilirim, sokağın en başındaki teyzeyi tanırım. Mahallede herkes birbirini tanır, bilir. Karşı binadaki ailenin çocuklarıyla çocukluk zamanlarınız aynı sokakta top oynayarak geçmiştir.
Böyle bir ortamda büyümüş birinin bu tarz sebeplerden ötürü para karşılığı destek alması inanın çok saçma geliyor kulağa :) Gülerler insana.

Psikologun derdi sanki sana destek olmak. Herkes paranın peşinde kardeşim biraz gerçekçi olalım :)
Sen bu tarz basit problemleri eşinle dostunla veya ailenle aşamadığın için bu durumlara düşüyorsun zaten. Daha bu yaşta bu kadar basit problemleri parayla aşmaya çalışırsan vay senin haline diyorum ileride.

Söylediklerimi yanlış anlamayın ama bir erkek bu kadar hanım evladı gibi davranmamalıdır, kızıyorum ben böyle şeylere :) Psikologa gitmek için elle tutulur sebeplerin olur, eşin dostun destekçin yoktur o halde gider danışırsın.
 
İçinde ne fırtınalar kopan ancak en yakınına bile danışamayan insanlar var. Biraz empati yapmak lazım, herkesi kendimiz gibi sanmamalıyız. Ne yaparsa yapsın zihnindeki cehennemden kaçamayan, yaşı fark etmeden depresif düşünceler içinde boğulanlar var. Biraz geniş pencereden bakın olaylara.

Hayır yani en ufak bedensel rahatsızlıkta doktora koşuyorsunuz da ilaç tedavisi/psikolojik desteğe gelince mi bu kadar sert erkek oluyorsunuz? :) Müslüman geçinmesine rağmen her haltı yiyen; içki içen, flört eden, kızlarla yatmak için kırk takla atan ama "domuz" kelimesini duyunca gözlerinden alev çıkaran arkadaşlardan farkınız yok :D
 
Uyarı! Bu konu 8 yıl önce açıldı.
Muhtemelen daha fazla tartışma gerekli değildir ki bu durumda yeni bir konu başlatmayı öneririz. Eğer yine de cevabınızın gerekli olduğunu düşünüyorsanız buna rağmen cevap verebilirsiniz.

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı