erdgnoztrk60
Femtopat
- Katılım
- 14 Şubat 2025
- Mesajlar
- 68
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
Merhaba. Konuyu açma sebebim biraz içimi dökmek ve fikir alışverişinde bulunmak. 16 yaşında lise 2'ye gidiyorum. 2 sene sonra üniversite sınavına gireceğim ve hala neyi sevdiğimi, hangi mesleğin bana uygun olduğunu, hangi işi yaparsam mutlu olacağımı, seçtiğim bölümde başarılı olabilecek miyim veya bölümü bitirdiğimde atanabilecek miyim gibi daha birçok soruyu kafamda sürekli düşünüyorum ve bu beni çok yoruyor.
Bölüm seçiminden daha çok 3 yaşımda hayatıma giren tıp-1 diyabet(şeker hastalığı) hayatımı gerçekten çok zorlaştırdı. 14 yaşımda beraberinde getirdiği böbrekde protein kaçağı gibi bir rahatsızlık daha beni buldu. Bu 2 hastalığımla mücadele sürecimde kendi yaşadığım şehirde bölümü olmaması gerçekten çok acı bir durum.
Kontrol için her 3 ayda bir Sivas, 6 ayda bir Kayseri'ye gitmek zorunda kalıyorum. Bu her ne kadar nadir olsa da gerçekten çok acınası bir durum ileride, büyüdüğümde bende tek başıma gitmek zorunda kalacağım tabii eğer o zamana kadar burada o bölümler açılmazsa çünkü üniversite okursam mecbur burada okumam gerekecek çünkü bu hastalıklarla tek başıma başa çıkamayacağım gibi duruyor.
Çünkü şekerimi düzenli götürüp karnıma ve koluma bağlı cihazları her 2 haftada bir temin etmem gerek ve bu durum aksamamalı. Cihazlara her ay neredeyse 10k gibi bir ücret ödüyoruz sağ olsun ailem buna hiç takılmadan ödüyor ve bana bu imkanı sağlıyor. Öbür türlü her yemek yediğimde iğne vurunucaktım ki 10 yaşıma kadar bunu yaptım ve teknolojinin getirdiği bir cihaz sayesinde artık iğne vurmak yerine vücuduma bağlı bir aparat ile insülin yani şekerimin düşmesini sağlayan bir horman ve benim gibi şeker hastalarında pankreas çalışmıyor ve bu yüzden insülin üretilmiyor böylece şekerim dengede durmuyor ve sürekli yükseliyor bu cihaz şekerimin dengelenmesi için harika bir teknoloji.
Umarım ileride düzgün bir işim olur ve maaşı hem bana hem de hastalığım için kullandığım cihazın aparatlarına yeterli olur...
Böbrek de çıkan protein kaçağı neredeyse normal bir insanda görülmesi gereken değerin 2 katıydı ve bunu düşürmenin yolları şekerimin iyi gitmesini sağlamak ve tuz kullanmamaktı. Neyse ki bunlara katlanarak değeri büyük bir oranda düşürdüm ancak normal bir insanın değerine ulaşması gerçekten uzun bir süre alacağını söyledi doktor ve umarım böbreğime daha fazla zarar vermez çünkü diyalize bağlanmak istemiyorum
Biraz abartmış olabilirim kusura bakmayın. Biraz hastalığımdan ve yaşantımdan bahsetmek istedim. Daha fazla şey yazabilirim ama uzatmak istemedim. Nasıl bir yol izlemem gerektiğini bana yazarsanız mutlu olurum. Bana uygun olan yol sizce nedir?
Bölüm seçiminden daha çok 3 yaşımda hayatıma giren tıp-1 diyabet(şeker hastalığı) hayatımı gerçekten çok zorlaştırdı. 14 yaşımda beraberinde getirdiği böbrekde protein kaçağı gibi bir rahatsızlık daha beni buldu. Bu 2 hastalığımla mücadele sürecimde kendi yaşadığım şehirde bölümü olmaması gerçekten çok acı bir durum.
Kontrol için her 3 ayda bir Sivas, 6 ayda bir Kayseri'ye gitmek zorunda kalıyorum. Bu her ne kadar nadir olsa da gerçekten çok acınası bir durum ileride, büyüdüğümde bende tek başıma gitmek zorunda kalacağım tabii eğer o zamana kadar burada o bölümler açılmazsa çünkü üniversite okursam mecbur burada okumam gerekecek çünkü bu hastalıklarla tek başıma başa çıkamayacağım gibi duruyor.
Çünkü şekerimi düzenli götürüp karnıma ve koluma bağlı cihazları her 2 haftada bir temin etmem gerek ve bu durum aksamamalı. Cihazlara her ay neredeyse 10k gibi bir ücret ödüyoruz sağ olsun ailem buna hiç takılmadan ödüyor ve bana bu imkanı sağlıyor. Öbür türlü her yemek yediğimde iğne vurunucaktım ki 10 yaşıma kadar bunu yaptım ve teknolojinin getirdiği bir cihaz sayesinde artık iğne vurmak yerine vücuduma bağlı bir aparat ile insülin yani şekerimin düşmesini sağlayan bir horman ve benim gibi şeker hastalarında pankreas çalışmıyor ve bu yüzden insülin üretilmiyor böylece şekerim dengede durmuyor ve sürekli yükseliyor bu cihaz şekerimin dengelenmesi için harika bir teknoloji.
Umarım ileride düzgün bir işim olur ve maaşı hem bana hem de hastalığım için kullandığım cihazın aparatlarına yeterli olur...
Böbrek de çıkan protein kaçağı neredeyse normal bir insanda görülmesi gereken değerin 2 katıydı ve bunu düşürmenin yolları şekerimin iyi gitmesini sağlamak ve tuz kullanmamaktı. Neyse ki bunlara katlanarak değeri büyük bir oranda düşürdüm ancak normal bir insanın değerine ulaşması gerçekten uzun bir süre alacağını söyledi doktor ve umarım böbreğime daha fazla zarar vermez çünkü diyalize bağlanmak istemiyorum
Biraz abartmış olabilirim kusura bakmayın. Biraz hastalığımdan ve yaşantımdan bahsetmek istedim. Daha fazla şey yazabilirim ama uzatmak istemedim. Nasıl bir yol izlemem gerektiğini bana yazarsanız mutlu olurum. Bana uygun olan yol sizce nedir?
