Refah bir hayat yaşamadığım sürece yaşadığım şeye hayat demeyeceğim, ben bu iğrenç dünyaya eğlenmek yaptıklarımdan keyif almak için gelmediysem neden geldim? Avrupa'da Amerika'da bizim yaşımızdakiler altında son model arabalarla kız tavlıyorken biz gelecek kaygısı yaşıyoruz, insanin en güzel yılları gençlik zamanları yani tam bu yaşlarımızken saçma sapan şeyler uğruna hayatımızı feda ediyoruz, sonra bir bakıyoruz ömur geçmis yaslanmaya başlıyoruz. Yahu gerçekten bana sorulsaydı orta doğu gibi bir klozet çukurunda doğmak ister misin diye hiç düşünmeden hayır derdim. En azından rahat bir şekilde yaşamak isterdim, bu ülkede iyi bir gelir elde etmek için gençliğini feda etmek zorundasın, her şeyin bir yaşı olduğunu düşünüyorum fakat ekonomik ve siyasi anlamda büyük sıkıntılar yaşayan, kültür karmaşası yaşayan, ikili ilişkileri bozuk olan bir orta doğu ülkesinde doğdum ve hiç umudum yok. Biyolojik yaşım 20 fakat ben 50 yaşında gibi hissediyorum, hem psikolojik olarak hem de fiziksel olarak çökmüş durumdayım. Bir şey de kendiliğinden olsun artık, karın tokluğuna yaşamanın anlamı ne?
