Var olmak ile olamamak arasındaki ince çizgi

Zeka farkındalıktır. Bir koyun ``Oh be hayat varmış!`` demez. Yaşıyor mu bilmiyordur belki. Ancak insanlar ve Goril Koko gibi üstün yetilere sahip hayvanlar yaşadığının farkındadır. Sevgisini felsefi yorumlara dökebilir. ``Seviyorum`` diyebilir (ki burası biraz karışık).
Gözlemci yorumu ile canlılar farkındalık sahibi ise yaşadığı kesindir. Ancak farkındalık sahibi olmayan bir yaratık gözlemci olarak alındı mı ota samana gider.
 
Bunu düşünebiliyorsak, konuşabiliyorsak, fikir alışverişi yapabiliyorsak öncelikle biz varız zaten. Peki var olma şansını elde ettikten sonraki amacımız ne? İnsan yerine hayvan da olabilirdik, bitki de, masa da. Sonuçta bunlar da bazı kişilerin var olması, hayatlarını sürdürmesi için var oluyor. Yani birilerinin ihtiyacı yüzünden diğerlerinin var oluşu veya olmayışı belli oluyor.
 
Variz ama kime gore variz ?
Koyunlar var olduklarini bilmiyor derken bunu neye dayandiriyoruz?

Var oldugumuzun bir agac icin onemi var mi ? Kime diye variz? Varliga sahadet etmek, oznel mi nesnel mi ? Yokluk tecrube edilebilir mi ? Varligin tum varliklar nezdinde ortak ispati nedir ?
 
Koyunlar gözlemci olarak alınabiliyor çünkü yer kaplıyorlar ancak onlar bunu bilmiyorlar bize göre varlar ancak kendilerine göre ``meee``.
 

Yeni mesajlar

Geri
Yukarı