Yalnızım, arkadaşım yok, depresyondayım

yalnızım

Yoctopat
Katılım
30 Ocak 2022
Mesajlar
0
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Öncelikle burada yazacaklarım şaka veya alay edilecek şeyler değil yazdıklarımda gayet ciddiyim ve çözüm yolu aradığım için yazıyorum, lütfen dalga geçmeyin.
Ben tüm sülalesi doktor olan bir ailede büyüdüm; halam, babam, annem, amcam, teyzem herkes doktor. Bu sayede gayet iyi şartlarda büyüdüm bir gün bile para sıkıntısı yokluk vs. görmedim. Bunların sonucu olarak küçüklüğümden beri sitede yaşadım hiçbir zaman mahalle kültürünü görmedim. Sitede yaşamamın sonucu olarak arkadaşlarımla yapabileceğim birçok şey vardı. Ancak tam 4 kere taşındığım için pek de çevrem yoktu. İlkokulda aslında gayet sosyal ve hiperaktif birisiydim. Bir ton arkadaşım vardı hatta ben alfaydım desem yalan olmaz, insanları ben organize ediyordum ve benimle arkadaş olup oynamak için uğraşanlar vardı. İlkokul boyunca bu devam etti ancak 6.sınıfın ortalarında arkadaşım CS:GO diye bildiğimiz oyundan bahsetti ve ben ilk defa o gün bir bilgisayar oyunu oynadım. Bilgisayar oyunu oynamamın sonucunda oyunu çok sevdim ve bağımlısı oldum. Artık sitede dışarı çıkmıyordum ve kilo almaya başlamıştım. Normalde çok zayıf hatta kemikleri gözüken ben adeta asosyal, kilolu birisi olmuştum. Aylarca böyle oyun oynadıktan sonra taşınmıştık. Taşındığımız sitede bir kere bile dışarı çıkmamıştım ve arkadaş edinmemiştim, çünkü küçüklüğümden beri utangaç birisiydim ve arkadaş utanıyordum. Lise başladığında yine taşındık ve çevrem artık sıfırdı tanıdığım bir kişi bile yoktu. Arkadaş ortamım olmayınca kendimi tarih ve felsefeye vermiştim, bugün Türkiye'nin en iyi üniversitelerine giden insanların bile okumadığı kadar tarih ve felsefe kitabını ben 9.sınıfta okumuştum. Genel kültür ve olgunluk seviyem yaşıtlarımdan çok çok daha fazlaydı. 9.sınıf koronaya denk gelmişti bu sebepten ötürü okulda yalnızlık çekme tarzı bir derdim yoktu. Lise 2 başladı, ben gayet iyi bir proje okulunda okuyordum. İlk günlerde çok fazla arkadaşım oldu ve sınıftaki tüm erkeklerle sami miydim. Ama zaman geçtikçe bu tersine döndü. Ortaokulda da aynısı olmuştu, sınıfta herkesle iyi arkadaşken sonradan herkes nedendir bilmem benden soğudu ve beni zorlama arkadaş olarak görmeye başladılar. Şu an 10.sınıftayım ve asosyalim. Dışarı çıkmıyorum, sınıftan zorlama samimi olmadığım arkadaşlar var onlarla bir şey yapmıyorum, kiloluyum, boyum yaşıtlarımdan 7-8cm kısa, sportif değilim. Arkadaşları benden soğutan temel şeylerin tamamı dış görünüşümle alakalı ve sportif olmamamdan kaynaklı. Ben irade sahibi birisiyim normal şartlarda kararlıysam istediğim her şeyi yapabilirim ama söz konusu şeyler sportif şeyler olunca hiçbir şey yapamıyorum. Kızlarla konuşamıyorum, sınıftakilerde buna dahil. 10.sınıf bir şekilde geçer ancak 11.sınıfta sınıflar değişeceği için o zamana düzgün şekilde gitmek istiyorum. 11.sınıf için ne yapabilirim daha sosyal olmak için sizce?
 
Genel kültür ve olgunluk seviyem yaşıtlarımdan çok çok daha fazlaydı.
Öyleyse zaten lisede kafanın uyacağı, lame gelmeyecek insan sayısı en fazla 2 veya 3'tür. Bunları takma. Lisede yapacağın arkadaş, lise bittiğinde toz olup gider. Spora başlaman özgüvenini yükseltir, utangaçlığını kırar. Bunu her şeyden önce kendin için yapmalısın bence. Mahalle kültürü de düşündüğün gibi havalı veya olması gereken bir şey değil, merak etme.
 
Öncelikle burada yazacaklarım şaka veya alay edilecek şeyler değil yazdıklarımda gayet ciddiyim ve çözüm yolu aradığım için yazıyorum, lütfen dalga geçmeyin.
Ben tüm sülalesi doktor olan bir ailede büyüdüm; halam, babam, annem, amcam, teyzem herkes doktor. Bu sayede gayet iyi şartlarda büyüdüm bir gün bile para sıkıntısı yokluk vs. görmedim. Bunların sonucu olarak küçüklüğümden beri sitede yaşadım hiçbir zaman mahalle kültürünü görmedim. Sitede yaşamamın sonucu olarak arkadaşlarımla yapabileceğim birçok şey vardı. Ancak tam 4 kere taşındığım için pek de çevrem yoktu. İlkokulda aslında gayet sosyal ve hiperaktif birisiydim. Bir ton arkadaşım vardı hatta ben alfaydım desem yalan olmaz, insanları ben organize ediyordum ve benimle arkadaş olup oynamak için uğraşanlar vardı. İlkokul boyunca bu devam etti ancak 6.sınıfın ortalarında arkadaşım CS:GO diye bildiğimiz oyundan bahsetti ve ben ilk defa o gün bir bilgisayar oyunu oynadım. Bilgisayar oyunu oynamamın sonucunda oyunu çok sevdim ve bağımlısı oldum. Artık sitede dışarı çıkmıyordum ve kilo almaya başlamıştım. Normalde çok zayıf hatta kemikleri gözüken ben adeta asosyal, kilolu birisi olmuştum. Aylarca böyle oyun oynadıktan sonra taşınmıştık. Taşındığımız sitede bir kere bile dışarı çıkmamıştım ve arkadaş edinmemiştim, çünkü küçüklüğümden beri utangaç birisiydim ve arkadaş utanıyordum. Lise başladığında yine taşındık ve çevrem artık sıfırdı tanıdığım bir kişi bile yoktu. Arkadaş ortamım olmayınca kendimi tarih ve felsefeye vermiştim, bugün Türkiye'nin en iyi üniversitelerine giden insanların bile okumadığı kadar tarih ve felsefe kitabını ben 9.sınıfta okumuştum. Genel kültür ve olgunluk seviyem yaşıtlarımdan çok çok daha fazlaydı. 9.sınıf koronaya denk gelmişti bu sebepten ötürü okulda yalnızlık çekme tarzı bir derdim yoktu. Lise 2 başladı, ben gayet iyi bir proje okulunda okuyordum. İlk günlerde çok fazla arkadaşım oldu ve sınıftaki tüm erkeklerle sami miydim. Ama zaman geçtikçe bu tersine döndü. Ortaokulda da aynısı olmuştu, sınıfta herkesle iyi arkadaşken sonradan herkes nedendir bilmem benden soğudu ve beni zorlama arkadaş olarak görmeye başladılar. Şu an 10.sınıftayım ve asosyalim. Dışarı çıkmıyorum, sınıftan zorlama samimi olmadığım arkadaşlar var onlarla bir şey yapmıyorum, kiloluyum, boyum yaşıtlarımdan 7-8cm kısa, sportif değilim. Arkadaşları benden soğutan temel şeylerin tamamı dış görünüşümle alakalı ve sportif olmamamdan kaynaklı. Ben irade sahibi birisiyim normal şartlarda kararlıysam istediğim her şeyi yapabilirim ama söz konusu şeyler sportif şeyler olunca hiçbir şey yapamıyorum. Kızlarla konuşamıyorum, sınıftakilerde buna dahil. 10.sınıf bir şekilde geçer ancak 11.sınıfta sınıflar değişeceği için o zamana düzgün şekilde gitmek istiyorum. 11.sınıf için ne yapabilirim daha sosyal olmak için sizce?

Git Spor yap şunu da bil kimse kimsenin dış görünüşüne takılmaz kendi kafanda kurup kompleks yapmışsın. Sorun ortada teşhisi koymuşsun; Vücudunu beğenmiyorsun, yalnız hissediyorsun. Asosyal kafanı Hamburger düşünmek yerine biraz da kendin için yor. İradeli ve disiplinli bir şekilde düzenli beslenmeni yap sporunu da yap, böylece kendini seveceksin özgüvenin gelecek. Kendinden tiksinme başka sen yok. İnsanlar ne der diye de düşünme öyle bir şey yok emin ol her insan kendi iç dünyasında senin gibi savaşlar veriyor yani kimse onca derdinin arasında seni düşünmez. Başka sen yok bedenine iyi bak. Sürekli arkadaş, kız diye de isyan etme üstüne ne kadar gidersen senden o kadar uzaklaşır bazı şeyler. Mesafeli ol diksiyon kazan iyi bir vücutla birlikte özgüvenin de gelecek. Uzun vadeli bu plan için kısa süreli zevklerinden vazgeç. Konfor alanından çık.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Öncelikle dış görünüşüne önem ver çünkü insanlar çok önyargılı olabiliyor aslında dış görünüş önemli değil hergün saçını tara modaya göre kıyafetler giyin diyetisyene git spor salonuna yazıl sosyal aktiviteler yap yaz kampına git vb vb. En önemlisi korkusuzca konuş, insanlarla samimi olmaya çalış aktif sosyal medya kullan arkadaşlarına fazla zaman ayır bol bol aktivite yapın zaten devamı çok kolay ilerleyecektir.
 
Okulun bitmesine aşağı yukarı 4-5 ay var, bu süreçte ilk adımını spor salonuna yazılarak başla.
Hem boyun uzar hem özgüven kazanırsın hem de saygınlık ve statü elde edersin ilişkilerde.

Lisede kafa dengi olacağın 4-5 kişi çıkar, gerisini ile mezun olduktan sonra unutur gidersin ancak lisedeyken anın tadını yaşamaya bak ve arka plan karakteri olarak kalma.

Senin aşağılık kompleksin var, sadece kendi sorunun vücudun ile.
Gözlem yaparak insanların senden neden uzaklaştığını bulman gerekiyor ilk olarak.
Şahsen mıymıntı, asosyal, çenebaz ve kıskanç insanlardan pek haz etmiyorum.
İletişim kurmak için konuştuğun tel şey futbol olursa başarısız olursun.
Ayrıca sen zorluk yüzü görmemişsin, bizlere "kitap okuyorum, param var." ayakları yapma ilk olarak. Bir başkasının altında çalış 2 ay boyunca zorluk ne demekmiş öğren, farklı bir bakış açısı kazanırsın.
 
Elimden tavsiye vermek dışında bir şey gelmez.
İlk olarak spor yapamasanızda diyet detox vs kendi sağlığınız içinde kilo verin, hem böyle likte spora biraz motive olur spor yapmaya ev egzersizleri yapmaya başlarsınız.
Ayrıca mahalleler senin TV'den izlediğin gördüğün gibi yerler değil
Takıldığınız şeyler düzeltilebilecek şeyler.

Uzun boylu kaslı yakışıklı bile olsanız lisedeki insanlar büyümemiş çoluk çocuk vasıfsız ergen oldukları için (özellikle erken olgunlaşmış bir çocuk olarak) bence onlar istesede siz arkadaş olmayın.
 
Öncelikle burada yazacaklarım şaka veya alay edilecek şeyler değil yazdıklarımda gayet ciddiyim ve çözüm yolu aradığım için yazıyorum, lütfen dalga geçmeyin.
Ben tüm sülalesi doktor olan bir ailede büyüdüm; halam, babam, annem, amcam, teyzem herkes doktor. Bu sayede gayet iyi şartlarda büyüdüm bir gün bile para sıkıntısı yokluk vs. görmedim. Bunların sonucu olarak küçüklüğümden beri sitede yaşadım hiçbir zaman mahalle kültürünü görmedim. Sitede yaşamamın sonucu olarak arkadaşlarımla yapabileceğim birçok şey vardı. Ancak tam 4 kere taşındığım için pek de çevrem yoktu. İlkokulda aslında gayet sosyal ve hiperaktif birisiydim. Bir ton arkadaşım vardı hatta ben alfaydım desem yalan olmaz, insanları ben organize ediyordum ve benimle arkadaş olup oynamak için uğraşanlar vardı. İlkokul boyunca bu devam etti ancak 6.sınıfın ortalarında arkadaşım CS:GO diye bildiğimiz oyundan bahsetti ve ben ilk defa o gün bir bilgisayar oyunu oynadım. Bilgisayar oyunu oynamamın sonucunda oyunu çok sevdim ve bağımlısı oldum. Artık sitede dışarı çıkmıyordum ve kilo almaya başlamıştım. Normalde çok zayıf hatta kemikleri gözüken ben adeta asosyal, kilolu birisi olmuştum. Aylarca böyle oyun oynadıktan sonra taşınmıştık. Taşındığımız sitede bir kere bile dışarı çıkmamıştım ve arkadaş edinmemiştim, çünkü küçüklüğümden beri utangaç birisiydim ve arkadaş utanıyordum. Lise başladığında yine taşındık ve çevrem artık sıfırdı tanıdığım bir kişi bile yoktu. Arkadaş ortamım olmayınca kendimi tarih ve felsefeye vermiştim, bugün Türkiye'nin en iyi üniversitelerine giden insanların bile okumadığı kadar tarih ve felsefe kitabını ben 9.sınıfta okumuştum. Genel kültür ve olgunluk seviyem yaşıtlarımdan çok çok daha fazlaydı. 9.sınıf koronaya denk gelmişti bu sebepten ötürü okulda yalnızlık çekme tarzı bir derdim yoktu. Lise 2 başladı, ben gayet iyi bir proje okulunda okuyordum. İlk günlerde çok fazla arkadaşım oldu ve sınıftaki tüm erkeklerle sami miydim. Ama zaman geçtikçe bu tersine döndü. Ortaokulda da aynısı olmuştu, sınıfta herkesle iyi arkadaşken sonradan herkes nedendir bilmem benden soğudu ve beni zorlama arkadaş olarak görmeye başladılar. Şu an 10.sınıftayım ve asosyalim. Dışarı çıkmıyorum, sınıftan zorlama samimi olmadığım arkadaşlar var onlarla bir şey yapmıyorum, kiloluyum, boyum yaşıtlarımdan 7-8cm kısa, sportif değilim. Arkadaşları benden soğutan temel şeylerin tamamı dış görünüşümle alakalı ve sportif olmamamdan kaynaklı. Ben irade sahibi birisiyim normal şartlarda kararlıysam istediğim her şeyi yapabilirim ama söz konusu şeyler sportif şeyler olunca hiçbir şey yapamıyorum. Kızlarla konuşamıyorum, sınıftakilerde buna dahil. 10.sınıf bir şekilde geçer ancak 11.sınıfta sınıflar değişeceği için o zamana düzgün şekilde gitmek istiyorum. 11.sınıf için ne yapabilirim daha sosyal olmak için sizce?
Yani ben 8. sınıfta arkadaşım olsun diye uğraşmıştım ve top oynadığım 6-7 tane arkadaşım olmuştu sınıfta 5-6 erkek vardı onlarla da arkadaştım oynamazdık ama arkadaştık bence sen de öyle yap herkesle arkadaş olacağım diye uğraşma.
 
Öncelikle burada yazacaklarım şaka veya alay edilecek şeyler değil yazdıklarımda gayet ciddiyim ve çözüm yolu aradığım için yazıyorum, lütfen dalga geçmeyin.
Ben tüm sülalesi doktor olan bir ailede büyüdüm; halam, babam, annem, amcam, teyzem herkes doktor. Bu sayede gayet iyi şartlarda büyüdüm bir gün bile para sıkıntısı yokluk vs. görmedim. Bunların sonucu olarak küçüklüğümden beri sitede yaşadım hiçbir zaman mahalle kültürünü görmedim. Sitede yaşamamın sonucu olarak arkadaşlarımla yapabileceğim birçok şey vardı. Ancak tam 4 kere taşındığım için pek de çevrem yoktu. İlkokulda aslında gayet sosyal ve hiperaktif birisiydim. Bir ton arkadaşım vardı hatta ben alfaydım desem yalan olmaz, insanları ben organize ediyordum ve benimle arkadaş olup oynamak için uğraşanlar vardı. İlkokul boyunca bu devam etti ancak 6.sınıfın ortalarında arkadaşım CS:GO diye bildiğimiz oyundan bahsetti ve ben ilk defa o gün bir bilgisayar oyunu oynadım. Bilgisayar oyunu oynamamın sonucunda oyunu çok sevdim ve bağımlısı oldum. Artık sitede dışarı çıkmıyordum ve kilo almaya başlamıştım. Normalde çok zayıf hatta kemikleri gözüken ben adeta asosyal, kilolu birisi olmuştum. Aylarca böyle oyun oynadıktan sonra taşınmıştık. Taşındığımız sitede bir kere bile dışarı çıkmamıştım ve arkadaş edinmemiştim, çünkü küçüklüğümden beri utangaç birisiydim ve arkadaş utanıyordum. Lise başladığında yine taşındık ve çevrem artık sıfırdı tanıdığım bir kişi bile yoktu. Arkadaş ortamım olmayınca kendimi tarih ve felsefeye vermiştim, bugün Türkiye'nin en iyi üniversitelerine giden insanların bile okumadığı kadar tarih ve felsefe kitabını ben 9.sınıfta okumuştum. Genel kültür ve olgunluk seviyem yaşıtlarımdan çok çok daha fazlaydı. 9.sınıf koronaya denk gelmişti bu sebepten ötürü okulda yalnızlık çekme tarzı bir derdim yoktu. Lise 2 başladı, ben gayet iyi bir proje okulunda okuyordum. İlk günlerde çok fazla arkadaşım oldu ve sınıftaki tüm erkeklerle sami miydim. Ama zaman geçtikçe bu tersine döndü. Ortaokulda da aynısı olmuştu, sınıfta herkesle iyi arkadaşken sonradan herkes nedendir bilmem benden soğudu ve beni zorlama arkadaş olarak görmeye başladılar. Şu an 10.sınıftayım ve asosyalim. Dışarı çıkmıyorum, sınıftan zorlama samimi olmadığım arkadaşlar var onlarla bir şey yapmıyorum, kiloluyum, boyum yaşıtlarımdan 7-8cm kısa, sportif değilim. Arkadaşları benden soğutan temel şeylerin tamamı dış görünüşümle alakalı ve sportif olmamamdan kaynaklı. Ben irade sahibi birisiyim normal şartlarda kararlıysam istediğim her şeyi yapabilirim ama söz konusu şeyler sportif şeyler olunca hiçbir şey yapamıyorum. Kızlarla konuşamıyorum, sınıftakilerde buna dahil. 10.sınıf bir şekilde geçer ancak 11.sınıfta sınıflar değişeceği için o zamana düzgün şekilde gitmek istiyorum. 11.sınıf için ne yapabilirim daha sosyal olmak için sizce?
12.sınıfım bende böyleyim. Tavsiyem okul değiştir direkt.
Keşke bende 9 10 olduğum zamanlar değiştirseydim.
 
Son düzenleme:
Şöyle anlatayım mesela uzun boylu olmak benim lanetim ben memnun değilim boyumdan.
kemiklerim sayılmıyor biraz spor yapıyorum vücudum normal aslında ama ne kadar yersem yiyeyim kilo alamadığım için sıska ve ezik gözüküyorum.
 

Technopat Haberler

Geri
Yukarı