Hocam sadece 1-2 arkadaşım ile görüştüm ara ara ve sık sık ailem ile konuştum Online oyunlara yöneldim karşımda birisi yokmuş gibi (kendi kendime konuşur gibi) insanlarla konuştum, sohbet ettim bu 1-2 yıl falan sürdü ve artık kekeme değilim tabii karşı cins ile konuşurken bazen kekemeliğim tutuyor ama çok değil heyecanlanınca genelde.
Hocam ben 5-6 yaşımdan beri kekemeyim ilkokul, ortaokul, lise hepsinde dalga geçildim alay edildim o yüzden çok uzun sürdü düzelmesi ama bana en çok koyan ailemin benimle dalga geçmesi onlar için bir şaka idi ama benim için değil. 19 yaşındayım hâlâ ailemle konuşmaktan bazen korkuyorum gene benimle dalga geçecekler diye o yüzden çok konuşmuyorum. Veee evet benim adım hayırsız evlat, hayırsız kardeş.
Ya düşünsenize 19 yaşındayım istiyorum 1-2 milyon param olsunda evlenip herkesten uzaklaşayım yeni bir hayat kurayım yeni dostlar hatta olmasa da olur sadece ben, eşim ve çocuklarım olmasını istiyorum herkes her şeyi benden bekliyor yapmadığım da ise psikolojik baskı uyguluyorlar ve uyarmama rağmen bilmeyerek bunu yapıyorlar tek istediğim evlenip huzurlu bir şekilde ölmek.
1 günüm bile boş geçmiyor her oturuşta 1-1.5 ekmek yiyorum buna rağmen hep zayıfım şimdi diyeceksiniz bünyeyle alakalı ama akşama kadar koşuyorum bir market bir pazar bir kardeşimi okula bırakıyorum okuldan alıyorum hastaneye ben götürüyorum herkesi iş olduğunda gidip amelelik yapıyorum bazen babamın arkadaşlarının dükkanında ben duruyorum arabayı sanayiye ben götürüyom hatta bütün her şeyi bana ait bildiğim bakımları bile bir akşam 2 saat falan denk gelirsem arkadaşım ile takılıyorum ise gireyim diyorum bizim sana ihtiyacımız var diyorlar tamam eyvallah ailem ne de olsa ama üniversite okumadığım için sürüneceksin diyorlar amele olacaksın diyorlar asgari ücretle çalışacaksın diyorlar köpek gibi sağda solda iş arayacaksın diyorlar lan salın o zaman beni babamla tartıştım bir kere bana hiçbir erkeğe edilmeyecek laflar etti babam yerinde abim olsaydı onu bıçaklayacaktım o kadar büyük laflar etti yukarı aşağı 4 yıl sonra ilk defa ağladım hep içime attım ama artık bünyem kaldıramadı şantiyede işe girdim evden uzaktı her gün arıyorlar arkamdan konuşuyorlar o prens gibi büyüdü diyorlar lan siz salmıyordunuz dışarı çıkabilmek için evden kaçıyordum ben her gün hep dayak yiyordum annemden çocukken beni darladılar en sonunda tehdit ya sen gel ya da baban geliyor diye çaresiz kaldım geldim yoksa beni herkese rezil edecek babam öyle huyları var ve gene aynı bir beklenti ne yapacağım ben.
