theloved
Femtopat
- Katılım
- 3 Eylül 2020
- Mesajlar
- 0
Yalnızım. Aslında öyle olduğumu düşünüyorum. Takıldığım bir arkadaş grubum var ama dertlerimi ve sorunlarımı anlatamıyorum, yani üzgünüm. Derdimi dinleyecek kimse yok. Onlara yazmasam konuşan yok. Zaten birbirleri ile de buluşalım desem buluşmayı ben ayarlamadığım takdirde o da olmuyor.
Ve sorun şu ki onlar gece 4, 5 gibi beni arıyorlar. Dertlerine derman bulup sakinleştiriyorum fakat sıra bana gelince derdimi dinleyen yok.
Yeni bir arkadaş grubum var ve o da
bu hale gelir diye korkuyorum. Yeni tanışıyoruz, dışlanmaktan korkuyorum. Aslında iyi insanlar ama böyle arkadaş olmaz olsun.
Yardıma ihtiyacım olsa hemen gelirler, yardım ederler. 2 gün yazmıyorum, konuşmuyoruz. Anca ben ararsam konuşabiliyoruz. Derdimi anlattığımda gülüp geçiyorlar. Ben onlara yardım ederken onların bana etmemesi beni üzüyor. Yalnız kalmaktan korkuyorum. Buna nasıl çare bulabilirim?
Ve sorun şu ki onlar gece 4, 5 gibi beni arıyorlar. Dertlerine derman bulup sakinleştiriyorum fakat sıra bana gelince derdimi dinleyen yok.
Yeni bir arkadaş grubum var ve o da
bu hale gelir diye korkuyorum. Yeni tanışıyoruz, dışlanmaktan korkuyorum. Aslında iyi insanlar ama böyle arkadaş olmaz olsun.
Yardıma ihtiyacım olsa hemen gelirler, yardım ederler. 2 gün yazmıyorum, konuşmuyoruz. Anca ben ararsam konuşabiliyoruz. Derdimi anlattığımda gülüp geçiyorlar. Ben onlara yardım ederken onların bana etmemesi beni üzüyor. Yalnız kalmaktan korkuyorum. Buna nasıl çare bulabilirim?
Son düzenleyen: Moderatör: