Arama Sonuçları - Sorgulanan Kelime: *

Her şey bilgi değil. Sermaya lazım. Sermaye için para lazım. Para için de kölelik yapmak istemiyorum. Yok öyle çalışmak zorundasın falan. Şuraya belki bi yöntem aktarırsınız diye soru sorduk. Gelen tavsiyeler kahvedeki dayıların seviyesinde kaldı. 0 bilgim var beni kim genel müdür yapar diye...

Bunun sosyal fobiyle ne alakası var onu anlamıyorum. Psikolojiden bahsediyoruz. Seni gören her psikolojik sorunu olan kişi hizaya mı gelmesi lazım yani? Ben kolu, bacağı olmayan birine tavsiye vermem mesela. Herkesin yapıp, yapamayacağı şeyler farklı. Moralim bozuk demedim ki zaten. İntihar...

Sizin sosyal fobinin ne olduğundan haberiniz yok. "insanlar boş aga tek takılacan" diyen asosyallerle karıştırıyorsunuz bu durumu. Sizin bu tavsiyeleriniz küfür gibi bir şey benim için.

Harçlıktan bahsediyoruz. Harçlık kazanmak için de kölelik yapmam gerekiyorsa eleştirilecek kişi ben değilim heralde. İlerde üniversiteye beş parasız mı gideceğim mesela?

Üretiriz de para lazım. Para için 6 gün kölelik yaparsam üretecek vakti nasıl bulacağım? Anlayacağın ben de üretmeye çalışıyorum zaten. Üretmek kölelikle olacak şey değil ama. Napayım?

İletişim kurmak için de kölelik yapmak istemiyorum. İletişim kurmamak mı daha kötü, kölelik yapmak mı sence? Başka seçeneğim yoksa çalışmak gibi bir seçeneğim de yok.

Tek başına olsa da kafede oturacağım parayı sen karşılayacaksan neden olmasın. Kafeye gidebilsem iş, para konusu mu açarım buraya?

Benim hayatımı kendinizle kıyaslayıp tavsiye vermeyin. Benim ilk okul hayatım iğrençliklerle dolu. Ruh hastası sinirli cadaloz bir sınıf öğretmeni ve hepsi bana soğuk, benim de onlara soğuk olduğum sınıf arkadaşlarıyla 7 yıl geçirdim. Gitmekten bu kadar nefret ettiğim bir okulda çalışkan örnek...

Asgari ücretli bir işe girsem 6 gün boyunca çalıştıracaklar, o parayı harcayacak vaktim olmayacak. Üstelik her şey pahalı olduğu için para da yetmiyor olacak. Ayrıca sosyal fobim varken haftanın 6 günü 10 saat mesai imkansıza yakın. Sosyal fobik halimle işe alınmak bile bir mesele üstelik...

Ders çalışmak? Bir işe girip çalışmaktan bahsetmiyor muyuz? Hayat size güzelmiş. Bilseydim bu konuyu açmazdım moralim bozuldu.

Çalışmam demiyorum. Sosyal fobim olduğu için çalışmam çok zor ama başka nedenler var. Haftanın 6 günü çalışarak ben yine istediğim bir şeyi yapamamış olacağım. Bu durumda çalışmak istemiyorum.

Gezmekten kastım sahilde yürüyüş yapmaksa evet. Onları yapmışızdır.

Ama işte kendi parasını kazanmayan çocuklar bile istediğini yapmıştır. Ben artık bu saatten sonra kendi paramı kazansam bile her şeyi lüks görmeye devam edeceğim bence. Çocukluğumdan beri buna alışmışım çünkü. AKP'li dayılar gibi yaşarım büyük ihtimal. Zaten sosyal fobi de var. Sosyalleşmek...

Psikoloğun iyisi de paraya bakar. Benim ekonomimin bağımsız olması gerekiyor her türlü.

Sosyal fobi böyle bir şey. Senin bahsettiğin çekingenlik. Evet kızlarla konuşmaya çekinirim çünkü ben direkt insanlarla iletişim kurmakta zorlandığım için çekinirim. Erkeklerle de konuşamıyorum. Sosyal anksiyete işte.

2007 - 2015 arası lojmanda kalıyorduk. Ev kirası, fatura vs. bile yoktu. Dışarda gezme, harcama masrafı da yok. 2014 yılında evi anca krediyle almaya kalktılar. (ona da haciz geldi de neyse) Bence benim hayatla yıldızım barışmadı. Baht yok bende. İntiharsız bir şekilde yok olma butonu olsa o...

Para olsa da tatile falan gitmezdik büyük ihtimalle ama belki harçlığım olurdu doğru düzgün. Mesela 14 yaşında spor salonuna yazılabilirdim ama ailem bu parayı vermedi. Spora da öyle lüks olsun diye değil, kilo almak için gitmek istiyordum. Ev kirası, fatura falan da yoktu, lojmanda kalıyorduk...

Anlatmaya çalıştığım şey o, kimse anlamıyor. Babamın işi kötü değildi, ezbere cevap verip duruyorlar. Yoksa babam parayı birisiyle mi yiyordu...

Benim babam paranın yarısını ATM'den çeker çekmez yırtıyordu o zaman. Şimdi birisi çıkar benim babam memurdu, her şeyi yapıyorduk der. Onun alım gücü yüksek oluyor da bizim ki neden düşük oluyor?

Babam memur. Memurların alım gücü hep düşüktü o zaman.

Tek çocuklu babam niye bana doğru düzgün bakmadı o zaman. Anlatmaya çalıştığım şey o. Alım gücünün gittikçe düştüğünün ben de farkındayım ama eskiden de alım gücü düşük kişiler yok muydu onu soruyorum.

Abi çocuktuk da. Hiç mi tatile giden, ne bileyim hamburger, pizza yiyebilen, sinemaya giden çocuk yok? :D Eminim benim yaşımda olanlar yapıyordu bu saydıklarımı. Benim gözümde böyle şeyler o yıllardan beri lüks görünüyordu, hala da öyle. Kaldı ki ekonominin en kötü olduğu bu dönemde bile...

İyi de millet geçen sene bile her şeyi yaptığını iddia ediyor. Tatile gidecek durum var işte. Ben fiyatlardan bahsetmiyorum, bunlar eskiden de lüks değil miydi, ondan bahsediyorum. Sen gördün sanki :D

Bunların AKP sayesinde popocukları kalktı, yakında hizaya gelirler.

Mesela internette orada burada denk geliyorum, "geçen sene şurada tatil yapabiliyorduk bu sene lüks oldu.", "geçen sene dışardan yemek söylüyorduk bu sene yapamıyoruz.", "dışarda vakit geçirebiliyorduk, şimdi geçiremiyoruz." vs. yazıyorlar sürekli. İyi de ben 22 yaşındayım ve bu sayılan...